In our Shangri-La

In Shangri-La stad regent het weer. Hmpf. Stephan heeft alvast kamers gereserveerd voor ons en Lea, een Oostenrijkse Amsterdamse. De rest van de groep moest helaas weer terug naar Lijiang. Na de euforie van eerder die dag is Shangri-La even een tegenvaller. Het is grijs, koud en nat. Dit is het dan, het paradijs.. We gaan maar met z'n allen uit eten. Yakvlees met paddestoelen, Tibetaanse momo's en Tibetaans brood. Heerlijk. Ik ben blij dat er eindelijk weer momo's op het menu staan, die heb ik wel gemist sinds Nepal.

's Ochtends regent het nog steeds. We doen maar een ochtendje reisplannen. Voor vertrek in Nederland hadden we bedacht om vanuit China een tour naar Tibet te boeken maar nu we hier zijn vinden we de tours toch te duur. Een weekje Tibet kost rond de €1000,- per persoon en voor dat geld kun je bijna een maand reizen in China. In eerste instantie balen we flink maar als we meer research doen blijkt er ook buiten de Tibetan Autonomous Region (uitsluitend met een tour te bezoeken) veel 'Tibet' in China te vinden. In de regio's Kham en Amdo wonen zelfs meer Tibetanen dan in TAR zelf. En daarbij: doordat deze regio's door maar weinig toeristen bezocht worden is de Tibetaanse cultuur misschien nog wel beter bewaard gebleven ook. En dus stippelen we een route uit door de provincies Noord-Yunnan, Sichuan en een stukje Gansu. Op naar Tibet, dus toch! 😃

Er is nog één onzekerheidje. Al maanden zeur ik dat ik graag de Sichuan-Tibet highway wil doen. Dit is een van de mooiste wegen ter wereld, van Chengdu tot aan Lhasa in Tibet. Ook loopt de weg langs een van China's mooiste natuurparken, Yading. De weg is alleen een beetje gevaarlijk (een soort Chinese death road), de reis is onzeker (bussen gaan wel, of niet, niemand weet het precies) en comfortabel is het ook niet (in totaal moeten we minimaal 3 hele dagen bussen, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat..). Worden jullie al enthousiast? Nee? Haha! Na lang wikken en wegen besluiten we het toch te doen. Vliegen is te duur en we hebben wel zin in een beetje avontuur. Bring it on!

We kopen alvast onze bustickets voor de volgende dag en trotseren de regen om nog iets van de stad te kunnen zien. Na een uur door de stad soppen zijn we doorweekt en chagrijnig. Mooi hoor, de grootste gebedsmolen ter wereld, een tempel vol gebedsvlaggetjes en pelgrims die hun kora (rondgang) rondom de tempel maken. Maar ik kan er niet eens foto's van maken door de dikke druppels op mijn lens.

We besluiten te doen alsof het een ouderwetsche novemberdag in Europa is. Dat betekent naar Mark Knopfler luisteren en biertjes drinken en spelletjes spelen met Stephan en Julia. We hebben veel lol, waarschijnlijk door alle biertjes die we onderwijl wegtikken. Als eenmaal de honger en daarmee ook de biertjes inkicken, gaan we hotpotten en lopen we bij een willekeurig local restaurantje binnen. Met mijn vertaalapp weten we de hotpot (spicy bouillon waarin je vlees en groenten aan tafel bereidt) en wat key ingredients op de menukaart te identificeren: aardappels, kool en kip. Dan is de dagelijkse vertaalportie binnen de app verbruikt en moeten we op de gok wat dingen aanwijzen op de kaart. Doe eens gek. Als uiteindelijk het eten arriveert ziet dat er eigenlijk best goed uit. Tot we kippenklauwen en een kippenhoofd zien drijven.. Iew, haha! Uiteindelijk smaakt het eten gelukkig nog best oké en hebben we een top avond. We nemen afscheid en spreken af nog eens te meeten in Keulen of Amsterdam. Gezellig!Read more