Kio Mae Pan

Heute war der Tag der ersten großen Tour in Thailand, denn es ging in den Doi Inthanon National Park.
Dort liegt auch der höchste Punkt in Thailand (2565m). Wie in der Bergen üblich, herrschte dort komplett anderes Wetter und wir wurden von 12 Grad, 2m Sichtweite und Regen überrascht. Fix Regenponchos gekauft und weiter ging das Abenteuer.

Als wir bei den 2 Pagoden angekommen sind, klarte es auf und wir hatten einen 1A Blick.

Nachdem wir unser Leben auf rutschigsten Pfaden und abseits der befestigten Wege mehrfach riskiert hatten, wurden wir mit einzigartigen Ausblicken auf Wasserfälle mitten im Dschungel belohnt.

Die 60km zurück haben, ganz in Thaimanier, 2h gedauert. Da wir oft für Autobahnschmackofatz angehalten haben.Read more

For men: สวัสดีครับ (sa-wah-dee krub) 
For women: สวัสดีค่ะ (sa-wah-dee ka)  

Op onze laatste dag in Chang Mai stond juist de activiteit waar ik het meest naar uitgekeken had op de planning: een bezoek aan een 'Elephant Sanctuary!

We vertrokken vroeg in de ochtend met een busje naar de opvang. Hier kregen we uitleg over de olifanten die ze hadden. Het waren er 3 oma (Meh Buhn) moeder (Aurora) en dochter (Bella). We werden gewaarschuwd voor Bella, aangezien zij pas 1 maand (!) oud was, was ze nogal ondeugend en speels. Echt klein was Bella trouwens niet, ze woog al rond de 100 kilo.

We mochten ze eerst wat te eten geven en tijdens het voeren kon je af en toe ook een kus van de olifant verwachten! Hierna gingen we een stukje met de olifanten wandelen door de jungle. We zagen ze hele bomen uit de grond trekken om hierna de blaadjes van op te eten.

Ondertussen werd Bella steeds ondeugender. Ze wilde de hele tijd spelen, dit deed ze door tegen mensen aan te duwen. Een bezoeker werd volledig omgekegeld door haar. Nu probeerden de meeste haar dus te ontwijken, want 100 kilo is niet niks. Ik duwde echter terug waardoor ze keer op keer terug kwam naar mij om een beetje te stoeien. We kunnen niet omschrijven hoe het is om naast zulke geweldige beesten te staan van dichtbij.

Hierna mochten we ze afspoelen met water. Toen moesten de olifanten dus poepen. Nou het ware grote drollen, maar niks vergeleken met die van Veerle 😮.

Hierna namen we met pijn in ons hart afscheid van de olifanten. In de namiddag moesten we namelijk de 14 uur durende nachtttrein naar Bangkok halen. Wat volgens Veerle een ervaring is die je minstens een keer moet meemaken als je in Thailand bent.

De trein vertrok om 15:30 en zou om 05:20 aankomen. De bedden worden pas laat in de avond gemaakt, zo hoef je dus gelukkig niet de hele tijd te liggen. Wel was het goed dat we beide geen hoge nood hadden want de wc aan boord wens je je ergste vijand nog niet toe.

We hadden allebei het bovenste bed, deze waren aanzienlijk kleiner dan de onderste, en niet gemaakt voor Europese lengte (gelukkig is Veerle formaat dwerg dus die had wel ruimte genoeg). Ook voelde je de bewegingen van de trein veel beter dan in het onderste bed. Dus na enkele uren door elkaar geschud te zijn als de rammelaar van een baby moesten we om 04:20 opstaan want de bedden moesten weer ingeklapt worden. Veel nachtrust zat er niet in.

Op het treinstation hebben we snel een Grab (taxi) besteld om naar het hotel te gaan. Helaas was de check-in pas om 14:00 dus zijn we direct op pad gegaan in Bangkok op de vroege ochtend na 0 slaap. 😅

สวัสดี (sawasdee) 
Tom & VeerleRead more