Gianetti > Bondo

Na de lange beklimming van gisteren, vandaag wat langer geslapen, tot 7u45. Na een sober ontbijt met droog brood en confituur overlopen we onze opties: ofwel 2u afdalen naar Val Masino, en van daaruit een dure taxi of lange busrit terug naar Zwitserland. Ofwel een 8u durende en uitdagende hike over twee hoge passen terug naar onze auto in Bondo. We houden ons aan ons initiële plan, we zijn hier ten slotte om van de bergen te genieten! Hiking it is!

Tegen 10u starten we onze tocht. De Porcelizzo vallei is al net als de Zwitserse kant erg indrukwekkend, met de granieten reuzen Piz Badile en Piz Cengalo die het zichtveld domineren. Ook de Dente della Vecchia is prominent aanwezig, hoewel die rotspunt ook wel wat nare herinneringen naar boven brengen. Vier jaar geleden waren we ook al eens in deze vallei...

Het eerste uur is het hoppen van de ene naar de andere granieten rotsblok. We zetten koers naar de eerste pas, de Passo Porcelizzo (2950m). Al snel zijn we boven, zonder moeilijkheden. Het afdalen aan de andere kant is een ander paar mouwen… Het is alweer kiezen: ofwel een steil rotspad met veel losliggend graniet afdalen, ofwel honderden meters steile en ook redelijk harde sneeuw afdalen. Gelukkig hebben we stijgijzers en wandelstokken mee. We kiezen voor de sneeuw. Maar dit gaat toch iets moeizamer dan gedacht. Doordat de sneeuw relatief hard is, is het opletten geblazen. Het is voetje voor voetje grip zoeken en steun vinden met de stokken. Het koste ons toch al gauw meer dan een half uur zweten eer we van het sneeuwveld af waren. Een uur later zagen we heel mooi onze afdaalroute. “Wauw, zijn we werkelijk langs daar afgedaald?”. Stijl terrein…

Nadien is het aanzetten naar de tweede pas, de Passo Trubinasca (2701m). De laatste 20 meter is het klauteren, maar voorzien van kettingen. Ook het eerste stuk van de afdaling aan de andere kant is voorzien van kettingen. Ging heel vlot, en leuk om te doen.

Nu de twee passen overwonnen zijn, is het afdalen afdalen afdalen tot helemaal in Bondo.

Tijdens een pauze zijn we nog getuige van een vermoedelijke helikopterredding op de NW-wand van de Badile. Meerdere malen vliegt een helikopter tussen de hut en de wand, blijft daar minutenlang hangen, en wordt er iemand in de helikopter getakeld. Maar eens bij de hut blijft de helikopter er zeker 20 minuten staan. Gelukkig geen heel dringend noodgeval dus…

Tegen 19u komen we eindelijk toe in Bondo. We hebben vandaag in totaal 2500 meter afgedaald, op vaak heel geaccidenteerd terrein. Een heel mooie tocht, maar nu zijn onze benen toe aan rust!

We zetten onze tent op op de camping in Vicosoprano, en genieten van een dure (Zwitserland!) maar erg lekkere Tagliata di manzo.

(Tekst naar analogie van Dimitri Strybos op PolarSteps)Meer informatie