San Pedro & Atacama🌵🤠

We doen lekker rustig aan vanmorgen want we zijn nog moe en voelen ons niet heel erg fit. De droge lucht zorgt ervoor dag we met een enorm droge mond wakker worden en bij ons allemaal zit onze neus verstopt. Merijn haalt wat verse broodjes en Annika gaat een rondje hardlopen om de rug wat soepeler te krijgen. Door de hoogte (we zitten nog steeds op 2700 meter) valt het niet mee en ze klaagt dat het niet goed ging maar wij zijn allemaal erg trots op haar dat ze het gedaan heeft. Later loopt Lynn nog een rondje door het stadje met Tijs en halen ze een ijsje van het ijsjesgeld dat Tijs van z'n oma heeft gekregen. Na een plons in het zwembad maken we ons op voor de volgende activiteit, maar niet voordat we een mooie bijpassende hoed hebben gescoord op de markt. We gaan paardrijden! Lynn heeft alles geregeld en wijst ons de weg naar de manege. We klauteren op ons eigen paard en na een korte uitleg rijden we in colonne de woestijn in. We hebben een hoop lol onderweg en rijden door een mooi ruig gebied. Af en toe halen we elkaar in en het valt ons alles mee, het besturen van de paarden gaat erg goed. Het paard van Tijs wil niet graag ingehaald worden en nadat hij al een paar keer van zich af heeft gebeten geeft hij Annika ineens een trap tegen haar schoen, gelukkig goed beschermd door de stijgbeugel. We maken nog wat leuke foto's tijdens de zonsondergang en praten en lachen nog lang na. We vinden een leuke rooftop bar (op de 1e verdieping want alle gebouwen zijn hier laag) en bestellen een groot familie menu, past goed bij ons want met de jongens erbij voelt het echt zo. Alles gaat zo soepel en makkelijk met elkaar, we hebben het al over adoptie gehad. Tijdens het eten komt er een goochelaar aan de tafel staan, hij is erg goed met kaarten en weet ons telkens op het verkeerde been te zetten. 's avonds gaan wij naar bed maar de jeugd wil nog naar de karaoke bar. Ze komen terug met allemaal mooie verhalen en hebben het erg naar hun zin gehad.Read more