Dinosaurussen en duinen

Redelijk geslapen, maar een donzen hoofdkussen is niet echt mijn ding, ik wordt altijd wakker omdat het te plat wordt en doe dan een boksmacht om het weer dikker te maken. Vannacht heeft het geregend, maar er was regen voorspeld dus als het vannacht regende blijft het vandaag misschien droog, het is in elk geval blauwe lucht.
Nog 7 mijl en we verlaten California om de staat Oregon binnen te rijden. Onze eerste afslag is aan het Welcome visitors center waar ik mij laat leiden door de goede raad van de volonteers, gewoonlijk gepensioneerden die veel tijd maken om je een en ander uit te leggen. Dirk wandelt tot aan het water en daar ligt een heel strand vol aangespoeld hout, vanalles ondereen, bomen, wrakhout en in alle staten van ontbinding. Later horen we dat het hout uit het binnenland via de rivieren in zee belandt en dat door de stromingen van de zee enorm veel hout terug aanspoelt en iedereen die het kan gebruiken, voor kunstwerken of om op te branden mag het meenemen, we zien dan ook enorm veel bewerkt houten (kunst)werken onderweg. Het is een bewuste politiek is om het gewoon te laten liggen want altijd ligt er wel hout aan de stranden.
Het landschap is bossig maar veel minder redwood, meer douglassparren. De kustlijn is nog brokkeliger dan in California nog grotere rotsen die blijkbaar uit het niets opdoemen in het water, geen kust om te gaan zwemmen, eerstens is ze te woelig en tweedes te koud.
De aanduidingen van de State parks is moeilijker dan voordien, er staat een bord met naam en pijl maar daar is het dan ook, je moet dan bijna je remmen dichtgooien of je bent er voorbij, Dirk is er niet gelukkig mee. Maar de afslag naar de Prehistoric Gardens houden we het goed in 't oog en die vinden we op tijd. Een inderdaad prehistorische tuin met metershoge varens een soort aronskelk waarvan de bladeren menshoog zijn en veel mossen en hoge bomen. Hierin zijn dan verschillende replica's geplaatst van dinosaurussen uit verschillende tijden en levensgroot. Eerst lijkt het wat artificieel maar je komt erin en de uitleg is duidelijk en historisch juist. Voor kinderen een prettige stop voor volwassenen leerrijk.
In Bandon stoppen we om iets te drinken en eten we een sandwich met seafood, lekker en we konden buiten in het zonnetje zitten het is 22°. Na een rondwandeling door old town terug de Hwy op en verder op zoek naar de duinen.
Het heeft wat geduurd want soms zagen we wel duinen maar je kon er langs geen kanten aan, en de wegwijzers geven je de shivers, één aanduiding 1/4mijl op voorhand en als de plaat er is dan moet je onmiddellijk remmen en indraaien, levensgevaarlijk met een rij auto's achter je. Maar we vonden de 'Dunes Oregon State park area' en we konden vanop loopbruggen en uitkijkplateaus kijken, om erdoor te wandelen was het al te laat. Het zijn hogere duinen dan de duinen aan onze kust, misschien zoals de hoge blekker maar ik denk meer zoals de duinen aan Bordeaux in Frankrijk.
Nog een klein uurtje te rijden, we stoppen nog even bij de Safeway om inkopen te doen, en toen de cashier naar mijn klantenkaart vroeg antwoordde ik dat ik er geen had en of dit enig verschil zou geven, ja hoor op een bedrag ven 25$ deed ik dan een besparing van 5$. En de kaart was onmiddellijk te verkrijgen. Ik vulde het formulier in en kreeg 5$ cash terug!
Het hotel Dublin House Motel was vlug gevonden, er stond een vuurtorentje op en ik had mij goed ingeprent hoe het eruitzag en waar het lag.
We konden nog een leuke duik nemen in de indoor pool en na onze picnic was het al vlug bedtijd, we hebben al in dagen de TV niet meer opgezet!Read more