West Yellowstone

Inderdaad goed geslapen, tot een uur of zeven, het voordeel van de twee IPads is dat Dirk nu ook als hij wakker wordt stilletjes een spelletje kan doen of wat lezen zonder geluid te maken of evt het licht aan te steken. We liggen dus broederlijk naast elkaar bezig op de IPad. Ik maak van de gelegenheid gebruik om alle verslagen nog eens te herlezen en besef pas nu hoeveel tikfouten erin stonden. Gedeeltelijk omdat de IPad autocorrectie doet en ook omdat een typiste over haar eigen tikfouten heenleest, daarom moest vroeger op de typafdeling van Pidpa steeds je tekst door een andere typiste nagelezen worden. Dat doet Dirk wel maar hij wacht altijd een paar dagen voor hij de tekst leest, daar heb ik dus niet veel aan. Ik typ ook veel onderweg als we rijden en heel spontaan, ik beloof om beter na te lezen hoor!
De ochtenden zijn hier lang, rond 7u ontbijten, en de avonden kort, in bed tussen 9 en 10u.
Als Dirk nog eens gaat wandelen doe ik mijn Tai chi, het is nog fris buiten, zeker aan het meer. Toen de zon opkwam lag er rijm op de daken, daarom staat in elke cabin een gashaard. In de dag denk je dat is overdreven maar 's nachts heb je dat wel nodig op deze hoogte, we zitten op 2200 m altitude.
Vandaag rijden we naar het stadje West Yellowstone, even voor de west ingang van het park. Toen ik op zoek was naar een slaapplaats zo dicht mogelijk bij het park Yellowstone, was dat stadje anderhalve keer zo duur als Jared's Wild Rose Ranch. De reden is dat deze ranch nog in Idaho ligt en West Yellowstone in Montana. Montana is een armere staat en daar zijn verschillende taxen hoger, zoals verblijfstax.
Toen we uitstapten zagen we berenpootafdrukken op de grond staan, en mijn ervaring leert me dat zo'n patroon gewoonlijk wandelingen zijn, aangegeven door gidsen of historische gebouwen en zo.. Dit was de Historische Walking Tour, met gebouwen waar steeds een uitleg bijstond en een pamflet met de volledige uitleg te verkrijgen in ieder van deze historische gebouwen. We leerden dat er vroeger een treinstation was in WY en dat de mensen die daarmee reisden zeer bemiddeld waren, ze stapten over op koetsen die een toer maakten in Yellowstone, maar omdat zij zoveel bagage bijhadden werd deze voor 6 dagen, ja zolang duurde de trip, gestockeerd in een bijgebouw, zij konden ook een witte schort gebruiken omdat de stoffige ritten hun mooie kleren te vuil maakten. We trokken zo'n schort aan in het museum, precies verplegers. We leerden ook dat het in WY verschillende keren gebrand had, dan stond er zo'n vlammetje naast de uitleg met soms nog een foto van de brand. The tree bear lodge was wel 3 keer uitgebrand: 1941, 1970 en 2008. En steeds heropgebouwd al dan niet door dezelfde eigenaar. Er zijn ook veel wolken soms amper 12° en dan weer 22°C. Het is ook een typisch toeristenstadje, veel TShirts de ene al lelijker dan de andere, de mooie zijn duur, kitch die je als souveniertje kan meenemen en waar je thuis van denkt, wat zag ik daarin, en ja ook wel mooie kunstige dingen. Ik kocht een uniek schoteltje van een koppel uit Montana, dus geen made in China, met twee wolven in mistige omstandigheden Dirk keek eerst weer bedenkelijk, hij denkt al aan de koffers, maar daarna vond hij het ook mooi.
In het museum zagen we ook het verloop van de grootste brand in de geschiedenis van het park, 1988 en het heeft toen heel de zomer gebrand, angstaanjagend.
We hadden alle restaurants van buiten bestudeerd, de lunches bestonden allemaal uit burgers, en het diner werd maar vanaf 5u geserveerd, tot overmaat van ramp kon je nergens wijn of bier bij drinken, uitgezonderd één zaak. Het was pas 3.15u toen we toch maar binnengingen in het Timberline Café, onze eerste vraag was of het mogelijk was om vervroegd te dineren, de kelner ging eerst in de keuken informeren en ja het was mogelijk om steak te bestellen.
Dirk nam een Bisonsteak,van 12oz, en ik een trouth, spijtig dat het een witte forel was, ik had zo graag die rode van het meer geprobeerd. Maar eind goed al goed, we aten lunch en diner in één keer.
Daarna reden we terug naar ons motel en zaten nog twee uur in de zon, weliswaar met een golf aan, maar pas om kwart na zeven gingen we naar binnen, waar ons haardvuur het lekker warm had gemaakt.
We brachten de avond door met een spelletje UNO, een glaasje wijn en chips,foto oogst nakijken en nog even lezen.Read more