Smolny klooster en Beleg van Leningrad

Zeer onrustige nacht, mogelijk wegens ons nakende vertrek? Wegens de klaarte waren we vroeg wakker, nog even onze valiezen pakken, wat vlug gebeurd was.
Vandaag nog een bezoek aan het Smolnyklooster, de naam is een verwijzing naar de teeropslag (smola = teer) van de werven die zich hier ooit bevonden. Het was gebouwd door Rastrelli en bedoeld als nonnenklooster voor rijke adellijke dames. Nu is het voor een deel in gebruik door de universiteit. Geen bezoek maar wel even een groepsfoto nemen. We reden verder naar het Nevski klooster. onderweg nog even wat info over het geloof.
Rusland is voornamelijk Orthodox katholiek, de kerkdiensten duren tussen de 2 en 5 uren en drie maal per dag is er een dienst. Alle mensen staanrecht, behalve vroeger de Tsaar en Tsarina. Er wordt regelmatig geknield, de mensen blijven zo in beweging.
In de seminaries beslissen de studenten of zij gaan huwen (later) of kiezen voor het celibaat.
Natuurlijk houdt een keuze voor celibaat een grotere carrière mogelijkheid in dan huwen want een Patriarch (zoals onze Bisschop) blijft in principe ongehuwd.
Het Alexander Nevski klooster is nog in gebruik. We konden de kerk bezoeken, maar geen foto’s nemen. Aan de ingangsweg stonden enkele gehandicapten bescheiden te bedelen, ze staken hun hand op. De echte kerkgangers legden er een geldstuk in. Het binnenplein was op het noorden en killig, je zag dat de grond arm was door de armtierige begroeiing, maar wel verzorgd. Er is ook de Tichvin begraafplaats waar verschillende Russische beroemdheden begraven liggen. Olga had nog een verrassing, buiten het programma, we reden buiten het centrum naar een stopplaats op weg naar Poeskin of Tjarkoje Selo waar Tsarina Catharina II een kerkje had laten bouwen in Russische gotiek. Het was zeer speciaal het leek op een roze suikertaart. De kerkdienst was bezig, en meer dan een blik binnenin werpen deed ik niet, maar de buitenkant was zo charmant dat de rit de moeite waard was. Van de eerste verrassing in de andere, ook een bezoek aan het museum van ‘het beleg van Leningrad’, dit museum gelegen op een rond punt aan het einde van een prospect hadden we al eerder gezien, eigenlijk de beelden die erop staan. De eerste dag al zagen we hier veel volk rondlopen met bloemen (dus op de feestdag van de bevrijding).Het beleg van Leningrad, zoals Sint Petersburg in Sovjettijd heette, duurde van 8 dec 1941 tot 27 jan 1944 exact 900 dagen, zonder overgave. Bovenaan de imposante beeldengroepen, binnenin speelt muziek van Tjaikovsky er worden doorlopend filmbeelden van de bevolking onder het beleg getoond. Grote bronzen borden of plakkaten lagen hier die elke dag vervangen worden en gaan over de exact dezelfde dagen in het beleg. Vandaag dus 13 mei in 1941 en 1942.
Indrukwekkend museum. Enkele vrouwen gingen niet mee, wat is respecteerde, maar ik ergerde mij wel aan de uitspraak van één van de groepsleden die opmerkte dat de oorlog bij ons in België langer had geduurd dan 900 dagen. Dit ging over het BELEG! De oorlog zelf duurde ook meer dan 5 jaar. Tijden het beleg kregen de mensen 125 gr brood per dag, er werd gewerkt, geschuild, geleefd onder dramatische omstandigheden. De Duitsers hadden bijna heel de stad in bezit, gelukkig werd in 1943 een noodverbinding over de dichtgevroren Neva gelegd die de mensen kon bevoorraadden en zo het verzet instandhield.
Zelf volg ik de geschiedenis met belangstelling, het was wel gruwelijk en ons Greta ging niet mee binnen, ik kon mij ook inleven in deze periode.

Terug naar de werkelijkheid, nog lunchen in hotel “Park Inn”,
bedankje aan Olga en hup op de bus naar de luchthaven.
Voorspoedige inscheping, met een Airbus A 321 van SAS naar
Kopenhagen, Terug 2 uur tijdsverschil en overstappen naar
Brussel.

Ergens was mijn valies blijven staan, dus zonder bagage naar huis.

Dirk was blij ons te zien en thuis stond een boeket rozen op mij te wachten.

Toch nog een staartje aan dit verhaal, bij uitladen van mijn valies bleken alle op reis gekochte souveniers verdwenen.Read more