via Saint-Jean-Port-Joli naar Rimouski

Om het uur was ik wakker, en om 3u begon het te regenen. Tegen 7,30u naar de ontbijtzaal en gids Albertine kwam een praatje maken. Ze is heel fier over Canada en zegt steeds wij, toch kan ze haar Nederlandse afkomst ook niet loochenen. Ze woont hier al bijna 40 j en is Canadese genaturaliseerd, na een examen. Haar man was een Canadees die zij hier leerde kennen en dat vergemakkelijkte het examen. Hij is nu al enkele jaren dood. Zij vertelde dat veel van de bloemenrijkdom, vooral in Ottawa een Nederlands geschenk zijn omdat de Nederlandse Koninklijke Familie hier tijdens de oorlog verbleef. Dat alles zo goed verzorgd wordt komt ook omdat het zomerseizoen zo kort is; van begin mei tot half oktober. Dan komt de sneeuw!
Vlug inpakken na dit praatje en terug in de bus.
Het regende de hele tijd, ook tijdens onze stop in het stadje 'Saint-Jean-Port-Joli' bekend om zijn artiesten die houtsculpturen maken. Door de regen is ons bezoek letterlijk in het water gevallen. Enkele mensen moesten een bankkantoor hebben om euro's te wisselen anderen een café met toilet. Zelf ging ik op een zaak af die houtsnijwerk verkocht. Ik was direct gecharmeerd door een inlandse eend: De Loon die ook achterop de Canadese Dollar staat. Er ging 20%van de prijs af en er kwam 18% taxen bij dus maakte ik de rekening en kocht de Loon. Achteraf bleek dat zij in de Filippijnen gemaakt was! Toch ben ik er tevreden over, ik ken de geschiedenis van het dier en zijn betekenis.
Hoe verder we reden hoe minder bloemen we nog zagen. We arriveerden in Aulnaies voor het middagmaal, maar omdat we zo vroeg waren door de korte stop gingen we eerst naar de molen die als museum in gebruik is maar nog werkt. In leuk Frans dialect deed de molenaar zijn uitleg. Na de lunch nog een rondleiding in het herenhuis en terug de weg op naar Rimouski.
Onderweg zagen we weer velden en boerderijen maar hier was de mais reeds afgereden, dus het seizoen is hier al verder gevorderd het is pas mei, bij ons is de mais pas rijp in september.
Het bleef regenen dus stopten we niet meer en kwamen al om half 5 in Rimouski aan.
Rimouski is een 17e eeuws stadje begonnen als handelspost aan de Sint Laurensrivier, er wonen 32.000 mensen en het is het administratief centrum van Oost-Québec. Rimouski betekend 'land van de eland' in het indiaans van de Mikmak-Indianen.
Ons hotel stond over een shopping area en al vlug kwamen we elkaar tegen in de Walmart of bij Winners een sportcafé met rondom TV's die allemaal aanstonden op een ander sportkanaal: oorverdovend! Ik kocht een winterjas en Dirk een uurwerk, het diner werd in het hotel zelf geserveerd maar dat was in het gedeelte dat ook het sportcafé was. Het was daar ijskoud door de airco, iedereen reclameerde en men ging op andere plaatsen zitten tot wanhoop van de dienster. De airco werd uiteindelijk toch afgezet en wij hebben ongelofelijk gelachen met de hele situatie en de verhalen van verschillende reiscatastrofen kwamen los.Read more