Estuarium St Laurens: Matamé/Baye-Comeau

Na 't ontbijt reden we naar de plaats waar we gisteren naartoe gewandeld waren, een aquarium met het zeeleven van deze streek. Interessant, een beetje ruik, voel en zie opstelling! Maar eigenlijk wat te lang om daar te blijven hangen omdat we de tijd moesten doden. Reeds 3 of 4 keer ging ik voorbij de mooie ceramisten Jan van Genten en nu kwam het over mij: het gevoel van de laatste kans! Ik kocht een beeldje, want ik had ze wel dikwijls vastgehad en teruggezet en gefotografeerd. Ze zijn van een plaatselijke kunstenaar dus weinig kans dat we ze verder op de reis nog kunnen kopen.
Terug de bus in om bijna naast ons hotel bij Tim Hortons een koffie te gaan drinken, dat leek ons fel overdreven duw wandelden we maar wat rond en kochten nootjes. Albetine loopt nogal hoog op met de Tim Hortonsketen, maar voor ons leek het op Mc Donalds. (dat was mogelijk de reden voor het lange verblijf in het museum, tot de keten open was?)
Daarna langs de St-Laurens richting Matamé. Je merkt dat het niet meer aan de zee is omdat er geen kliffen meer zijn. Dit is het estuarium van de St Laurens en zo breed dat het wel de zee lijkt te zijn. De bomen beginnen te verkleuren en met het zonnetje erop springt het rood en geel eruit! Eindelijk!
In Matamé wacht ons de lunch, volgens Albertine hebben we keuze tussen mosselen en zalm. Blijkbaar zijn de mosselen op en konden we kiezen tussen fruits de mer en zalm. Dirk nam natuurlijk de fruit de mer en kreeg een bord met vooral veel roze garnaal en enkele sliertjes kreeft of krab, Niet slecht maar ook niet 'wauw'.
De ferry van 5u moesten we nemen dus konden we rondwandelen, langs een bijrivier konden we naar de vistrappen, daar kunnen vissen voorbij de sluizen zwemmen. Dirk moest onderweg dingend een toilet opzoeken en gelukkig was het cultureel centrum open. We konden beiden even gaan, ik denk dat de wijn van gisteren de oorzaak was. Er was een tentoonstelling en die bezocht ik even om de tijd door te krijgen. Allemaal op tijd aan de bus, de overvaart duurde 2u 20' en het was 62 km dus je kan je voorstellen hoe breed de rivier daar nog is.
Albertine heeft ondertussen geïnformeerd naar de prijs van de kreeft, om degenen die willen verse Canadese kreeft te laten eten in Montréal. Het zou zo alles samen een 150 C$ per persoon zijn. Omdat deze reis all-in is vindt ze het jammer dat we geen specialiteiten kunnen gaan proeven. Ik begrijp haar wel maar voor iedereen iets betaalbaar vinden is ook niet gemakkelijk. In Baie-Comeau gaan we van de boot en rechtstreeks naar het hotel. Het is al acht uur eer we kunnen eten en de keuze was kipbrochette of spaghetti. Natuurlijk (tomaten)soep vooraf en zwartewoud cake erna! Er wordt stillaan een beetje gemord op het eentonige eten.Read more