Langs de westkust naar Fox Glacier

Damm, nu sliep ik eens door en dan wekt mijn wekker me weer op om 6u. Eigen schuld knopje ingedrukt.
Nog even woelen en draaien en toch maar opgestaan. Beslissen welke kledij in en uit de koffer moet is een beetje nadenken: Gletsjer = ijs = koud of Nieuw Zeelandse zomer = warm ??
Wintervestje toch maar mee en gesloten schoenen want ik zou niet graag aan het ijs plakken met mijn blote voeten in de sandalen ;-)
Dan ga ik wandelen op het strand om het hout eens van dichtbij te bekijken, het lijkt de kust van Oregon wel. Ik merk hier en daar wat plastiek maar toen het echt wel een groot stuk was kon ik mij niet bedwingen en nam mijn plastiek tasje, dat ik altijd bij heb, en begon het al wandelend op te rapen. Het werd een hele zak vol plastiek!
Na 't ontbijt, dat voor mij heel belangrijk is want ik had nog niet veel echte maaltijden buiten het ontbijt, vertrokken we richting Greymouth. Volgens het programma hadden we daar moeten overnachten maar in het NP Paparoa was een fantastische natuurervaring.
Langs de weg staan afsluitingen om de pinguïns te beletten de straat over te steken, maar nu zijn ze er niet, ze overwinteren hier en nu is het zomer.
Er staan ook borden om niet over snails, huisjesslakken, te rijden maar ik weet niet hoe je die eventueel kan vermijden.
Ook de schapen hebben voorrang op alle verkeer, als je een schaap niet kan vermijden moet je het mischeeps raken, het gaat dan onder je auto met de minste schade aan de wagen het schaap is wel dood natuurlijk. Als ge het tracht te ontwijken kan je gekatapulteerd worden en is de schade aan de auto veel erger en het schaap is evengoed dood.
Elk schaap heeft een oormerk met de naam van de eigenaar en ieder jaar een andere kleur. Als je dus een schaap doodrijdt dan neem je het oormerk en ga je de schade aan de schapenboer betalen gewoonlijk tussen de 50 en de 100 NZ$.
Na 3/4 u rijden we door Greymouth en ik ben blij dat we hier niet overnacht hebben!
Daarna wordt er gestopt in Hokatika waar we een groensteen slijperij bezoeken, het lijkt op jade maar is nog harder. In Maori wordt het Pounamu genoemd en alle Pounamu is eigendom van de Maori.
Meestal wordt er symbolisch snijwerk van gemaakt. Het is vrij duur maar hier ben je zeker het echte Pounamu te kopen want er is veel namaak. Er zijn verschillende schakeringen in kleur maar aan de kleur hangt geen meerprijs aan het is zuiver kwestie van goesting!
Ik kocht twee sleutelhangers die ik later zelf kan omvormen tot hangertjes.
Daarna wandelde ik door het stadje en zag een Kiwi center en ik stapte binnen en vroeg of het gegarandeerd was dat ik een levende kiwi zou zien want ik had maar een kwartiertje tijd.
Het kostte mij 13 NZ$ maar ik zag er één bewegen, ondanks het verbod op fotograferen nam in met de iPhone toch stiekem een foto zonder het diertje te storen, ik was helemaal alleen want de kiwi is heel schuw en zit in het donker.
Na het vrije stadsbezoek reden we verder langs de kust en we reden door Ross een vroeger goudstadje waar de grootste goudklomp gevonden werd van 2,8 kg!
We kregen een lange uitleg over het goud, hoe men het vind en dat het de redding was van de arme kolonie Nieuw Zeeland.
Als we de kust verlaten rijden we door het gematigde regenwoud, het Kapuhani Scenic Reserve, op weg naar de Frans Jozef gletsjer township die we gaan opzoeken.
We zien al enkele helder ijsblauw gekleurde riviertjes, gevormd door het smeltwater van de
gletsjer(s), deze kleur wordt zo mooi door de mica die in de door de gletsjer verbrijzelde stenen zit. Aan de gletsjer zelf ziet dat smeltwater er nog wat grijzig uit want het sediment moet nog bezinken.
We krijgen anderhalf uur vrij om te lunchen en het is vrij druk omdat het erg regent, dus zoek ik aan ander restaurantje uit dan de meeste mensen van de bus.
Ik wandel verder naar BleuICE daar is niet veel volk en ik neem een Monteith pale ale en een portie BBQ ribbetjes met coleslaw en Amerikaanse dikke frieten. Het duurt wel lang maar dat vind ik niet erg want het regent verschrikkelijk.
Als ik het restaurant verlaat denk ik nog 45' tijd te hebben om naar de bus te gaan, maar ik hoor Rita mijn naam roepen en blijkt dat men al naar mij aan 't zoeken is want ik had mij in tijd vergist.
Ttz ik dacht dat het één uur was maar het was al twee uur ! Niet mijn uurwerk maar in mijn hoofd had ik mij vergist.
We reden uiteindelijk door naar Fox glacier township, we hadden juist tijd om vlug onze koffers in de kamers te zetten en om 3 u vertrokken we voor een tocht naar de gletsjer.
Het is een half uur stappen voornamelijk door de morene, de afgesleten keien die de gletsjer achterlaat. De gletsjer zelf was nog redelijk ver weg en grijs, als je hem van onderen ziet valt het wat tegen. Maar als het weer meezit gaan we met een helikopter erover vliegen. Vandaag hadden we te slecht weer om te vliegen, teveel laaghangende wolken en regen.
Terug aan het hotel zoek ik een kleine supermarkt op om eten te kopen, een broodje en wat fruit op de kamer en met de voeten zo hoog mogelijk want nu voel ik het klimmen in mijn achillespees.
Een Thai chi verwijdert de algemene stijfheid uit mijn pezen en ik val al vlug in slaap.Read more