Queenstown

We vertrekken eerst naar de Botanische tuin van Queenstown.
Een mooie parkachtige tuin met allemaal exoten, bomen van het noordelijk halfrond. Voor ons dus de eiken, beuken en sparren en ook mooi uitgegroeide sequoia's.
Jani stuurde ons eerst in de verkeerde richting en toen we verspreid waren moest ze ons allemaal terug zoeken om de juiste weg te nemen. Het gevolg was dat ze ons nogal geagiteerd naar de bus geleide in sneltempo, natuurlijk lukt dat niet in een onbekende omgeving waar iedereen foto's wil nemen!
Er waren een 10-tal mensen ingeschreven voor de jetski boottocht dus dat was ons volgend stoppunt.
Ik stond op een uitkijk plateau en een man zei dat ik ze beter kon zien aan het draaipunt aan de andere kant, hij duidde goed aan hoe ik moest wandelen. Inderdaad aan het morningstar beach zag ik de jetfoils goed maar ik kon niet zien wie erin zat, toen er zo drie boten gepasseerd waren ging ik toch maar terug want het zou in totaal maar een uurtje duren. Toen ik anderen tegenkwam bleken ze nog niet vertrokken te zijn, k had wat langer op het kleine strandje kunnen blijven het was er rustig en nog net een beetje zon.
De rit terug was heel geanimeerd met al die indrukken.
De kabelbaan naar Bob's pieck was 450 m en duurde 1/2 minuut.
Boven had je een mooi panoramisch zicht op Queenstown. Wakatipu lake en de omgeving. Je kon nog een eind hoger waar alle sporten vertrokken: rodelen, parasailing, mountain biking naar beneden en dan ben ik er misschien nog vergeten.
Vanaf daar waren we vrij en konden we met ons ticket terug naar beneden of lunchen boven wat we zelf wilden. Ik wandelde door het stadje maar dat was een typisch sport stadje met heel veel luxe zaken en sport uitrustingen. Het is hier altijd hoogseizoen in de zomer wandelen en biken, in de winter skiën.
Af en toe kwam ik een bekende tegen en wandelde dan even mee om daarna een winkel in te duiken of een andere richting in te slaan.
Langs de boorden van het meer was een gezellige wandelweg aangelegd weg van verkeer en zo wandelde ik terug naar het hotel.
By the way the sun was shining all day!
Aan het rond punt moest ik naar boven want ons hotel ligt in Fernhill.
Ik zag een mooie steile wandelweg maar toen ik boven was was ik helemaal de richting kwijting heb een uur rondgelopen, en het is daar steil, op het kaartje met hotelbadge stond geen naam of adres dus ik kon geen kanten uit om hulp te vragen of evt te telefoneren.
Uiteindelijk kon een mevrouw met een hondje, dus een bewoonster mij de juiste richting aanwijzen op mijn summiere aanknopingspunten!
Bloedrood en hevig zwetend kwam ik aan, een goede douche en met mijn boek in de schaduw bracht me weer op positieven en ik kon tegen 7 u naar de bar gaan voor happy hour, mijn biertje kostte dan maar halve prijs dus 4NZ$.
Voor de zonsondergang moet ik terugkeren want daarvoor was het te vroeg.
Daarna waagde ik mij aan het fruit dat ik gisteren kocht de Kiwano.
De Kiwano wordt ook wel de gehoorde meloen genoemd en is een combinatie tussen een soort meloen en komkommer uit Nieuw Zeeland. De fijne vrucht ziet er van de buitenkant nog best smakelijk uit, maar zodra je hem opensnijdt wordt het een wirwar aan verschillende groene pitten die ook nog eens verkleurd lijken te zijn.
Het was niet lekker! Flauw en niets anders dan pitten.
Ik at een broodje met Sweet Thai Chilli tuna, ik stond in brand en de koffie verhitte het precies nog erger!
Dan wordt het weer inpakken en zien dat ik alles nog in één koffer krijg ;-)
Om half negen terug naar de eetzaal voor de zonsondergang!
ILeer más