Avondrit – rivierbanken oversteken

We hebben allemaal de test met onze paarden doorstaan, dus tijd voor onze eerste rit in het Mashatu Game Reserve naar onze loges (1,5 uur rijden). Mijn paard heette "Hitari" en het was een prachtige Appaloosa paard dat vroeger een leidend paard was. Mijn paard vond het van tevoren leuk en gaf de voorkeur aan een goede snelheid. Gelukkig heb ik het voor elkaar gekregen en heb ik er plezierige reizen mee gemaakt!

Onze gidsen waren "Mpho" (front guide) genoemd en "Mmushi" (back guide). Mpho maakte een grapje dat hij de gids was die ons naar het gevaar leidde en dat Mmushi ons ervan zou wegleiden (indien nodig). Dit betekent dat we te allen tijde tussen deze twee gidsen moeten blijven om veilig te zijn als “kudde” (onthoud dat paarden nog steeds prooien zijn voor roofdieren zoals leeuwen, cheeta's en luipaarden).

Je zou het niet geloven, maar net na het opstijgen op onze paarden vanuit het hoofdkamp kwamen we al verschillende giraffen tegen! In Zuid-Afrika moesten we enkele uren zoeken om ze te vinden, maar hier kwamen we ze gewoon na 300 meter tegen. We zagen 3 giraffen met verschillende lengtes en leeftijden. Enige tijd later zagen we ook enkele struisvogels, bush varkens, impala's, koedoes en wildebeesten (ook wel gnoes genoemd). Welkom Botswana!

Vervolgens begonnen met onze “training” van natuurobstakels, zoals het oversteken van rivieroevers. Omdat het de winter is, zijn alle rivieren leeg (droge winter), wat het dus gemakkelijker maakte om van gebied te wisselen door langs de oevers te klimmen en ze als het ware als efficiënte "autostrades" te gebruiken in de drukbezette jungle.

De paarden moeten altijd in stap naar beneden gaan, omdat de paarden achter hen anders te opgewonden kunnen geraken en de ruiters de controle over deze steile wanden kunnen verliezen. Bij het klimmen mag het paard draven omdat omhooggaan gemakkelijker is met volle energie in de beweging. De paarden leken er behoorlijk aan gewend, met uitzondering van jongere paarden die het nog van de anderen moesten leren. We voelden ons veilig bij onze paarden en vertrouwden de kudde, dus dat was de belangrijkste lesje dat we hadden geleerd.

Bij aankomst in de rivier voelde je je een beetje kwetsbaar lopende op de bodem van een lege rivier liep terwijl alle dieren hogerop je in de gaten houden. Maar het was een geweldige ervaring. Ik herinner me dat ik nog zei hoe schoon deze rivieren zijn, met alleen schelpen en een aantal plantjes te spotten.

Af en toe zagen we grote goten in de grond, gemaakt door olifanten om naar water te zoeken. Deze dieren hebben een ongelooflijke goede geur, gehoor en gevoel (grondtrillingen), zodat ze het water in de grond kunnen detecteren en de zandgrond met hun slurven wegschrapen. Zo begon ik te begrijpen hoe creatief dieren moeten zijn om de winter in deze droge omgeving te overleven.

Uiteindelijk kwamen we precies op tijd aan in het kamp met de ondergaande zon. De lucht kleurde prachtig rood en de temperaturen begonnen te dalen. Het was alsof er een nieuwe wereld opende. Welkom in de nachtelijke jungle!Read more