Dag 19, Pieken en dalen

Met een beetje een ochtendhumeur pak ik mijn spullen in en verlaat de kampeerlocatie. Ik heb het debacle van gisteren nog in mijn achterhoofd, maar zonder dalen geen pieken!

Ik vervolg mijn route door het bos, dat praktisch volledig zwartgeblakerd is. Er groeit nauwelijks iets, het is bezaaid met omgevallen bomen, de bomen die nog rechtstaan zijn zwarte staafjes, het pad is net een asla van de kachel, met elke stap die ik set stuift er wat stof op. Deze trieste bedoeling maakt mij niet veel vrolijker.

Ik passeer enkele malen een weg, met daarbij een parkeerplaats en openbaar toilet, waar ik dankbaar gebruik van maak 💩. Blijkbaar hebben deze wegen ook gediend als brandgang, het bos lijkt niet aangetast door recente bosbranden. Het struikgewas is groen, bloemen bloeien links en rechts, de bomen leven nog waarvan het schors me overigens aan brownies doet denken (😋). De hagedissen sprinten weer voor me uit op het pad, ik hoor allerlei vogels en zie zelfs wat vlinders. Ik merk dat ik inmiddels glimlach en mijn humeur is gelukkig weer hersteld!

Gisterenavond heb ik een planning gemaakt voor de komende twee dagen, op ongeveer 80km is een camping waar ik kan douchen, de was doen en wat tot rust kan komen. Mijn idee is om daar morgen rond de middag te zijn, dus iets van 50km vandaag en de rest in de ochtend daarop.

Het pad is enigszins vergevingsgezind vandaag, niet de 2000m klimmen van gisteren en zonder al te veel moeite maak ik rond de klok van 17:00 kamp. Met ~48km op de teller, goed genoeg!

Morgen een semi rust dagje 😊.Read more