Dag 25, Zero

Het is 11 dagen geleden dat ik in bed en binnen slaap, ik moet er blijkbaar weer even aan wennen. Ik slaap wat onrustig en word vaak wakker. Gelukkig heb ik heel de dag nog om uit te rusten, vandaag is een vrije dag, oftewel in trailjargon een zero. Een dag waarop je zero mijl/km op het pad maakt.

Mijn beenspieren zijn aardig stijf in de morgen, de eerste stappen gaan erg moeizaam. Wellicht de juiste keuze om voor wat rust te kiezen. Met wat rek en strek oefeningen is er toch wat leven in te krijgen en ik loop naar de bakker aan het eind van de straat voor een ontbijtje.

Ik bestudeer de route en wat ik eigenlijk al wist wordt bevestigd, de volgende goede gelegenheid om opnieuw eten te kopen is 240km verderop. Er is een optie om het in te korten maar dat betekent na 150km een lift proberen te regelen na wat verder gelegen dorpen. Ik kies voor de 240km, die ik strak plan qua eten, mocht het tegenvallen of als ik meer eet dan verwacht heb ik lift optie als backup.

De rest van de dag besteed ik aan een tripje naar de supermarkt die 2km verderop ligt. Het is moeilijk voor te stellen hoeveel ik op heb gezien tegen die 4km lopen 😂. En verder is het uitrusten, eten, Netflix kijken en verschillende korte dutjes.

Ik ben in ieder geval weer helemaal klaar om terug te zijn op de PCT, van dit rond hangen word ik wat onrustig. Ik heb een telefoonnummer weten te regelen van een man in Tehachapi die mij morgenochtend weer terug brengt naar de PCT, dat scheelt weer wat tijd en moeite om een lift te regelen.

Ps, ik ben (wederom) vergeten wat foto’s te nemen van het dorp, dat bedacht ik me op de terugweg van de supermarkt naar het hotel. Ik heb er nog wat van proberen te maken.

👋👋Read more