Dag 33, Koud

Om 22:00 gaat de wekker, ik ben even van de wereld en begrijp niet zo goed wat er gaande is. Oh ja, de meteorietenregen. Het is al aardig afgekoeld en het is zo fijn in mijn slaapzak, maar ja, ik ben al wakker dus nu gaan we kijken ook. Ik rits de tent open en steek mijn hoofd naar buiten, ik kijk een minuutje ofzo naar boven. Alle sterren zijn stationair, het is wel goed, ik ga weer slapen.

Om 6:00 de volgende ochtend word ik weer wakker, ik kijk onder mijn tentvestibule door en zie mijn bear can, lees ontbijt, op 20m afstand (volgens mij heb ik aangegeven dat ze luchtdicht zijn, dat is dus niet, ze hebben een veiligheidsmechanisme dat een beer er niet in kan, zodoende moet hij ook een eindje van je kamp bewaard worden in de nacht). Ugh, wat is dat ding vervelend. Dan maar eerst wat slokken water, het is niet enkel water, het is blijkbaar ‘on the rocks’, niet wat ik besteld had! De temperatuur is dus net iets onder het vriespunt gedaald, gelukkig heb ik mijn filter in de slaapzak gegooid afgelopen nacht (de membranen vriezen stuk). Met tegenzin kruip ik uit mijn tent pak de can, eet wat en begin langzaam op te ruimen. Wat is het koud zeg!

Vandaag is wederom vrij kort, morgen ga ik een dorpje in om te herbevoorraden. Dat is dan de laatste voorlopig. Het eerste half uur kan ik maar niet warm worden en krijg ik mijn ademhaling niet onder controle. Ik weet niet of het de hoogte is of de kou, misschien een combinatie van beide. Ik ga wat rustiger lopen en probeer bewust te ademen ipv het gehijg. Het lijkt te werken, mijn vingers beginnen te tintelen en warmen op en ik voel me een stuk beter. Kleine dingetjes he😉.

Ik bevind me veelal in een bos met dennenbomen en een enkele sequoia boom her en der. Grote rotsen en stenen zijn er lukraak door heen gegooid om het decor wat attractiever te maken. Het mooiste deel vandaag is als ik over een soort van bergkam loop waar ik af en toe een glimp te zien krijg van wat er aanstaande is. En aan de andere kant een enorm zout meer, ik denk 3000m lager. Ik kies een plekje voor lunch met uitzicht op het meer, maar kan er niet lang van genieten. Ik koel snel af nu ik niet meer beweeg.

Gelukkig wordt de zon wat sterker in de middag en is het een erg aangename dag. Om 15:30 maak ik al kamp, het voelt alsof ik het niet meer serieus neem, al bijna een week waar ik de 50km niet meer aantik 😉. Dat komt na de Sierra weer, er komen wat leuke dagen aan na mij dorp bezoekje morgen.

👋👋もっと詳しく