Dag 4, Drooglegging

Checkout is om 11:00 en ik totaal geen behoefte om eerder uit bed te komen, afgezien van een snel ontbijtje dan. Om 10:30 spring ik snel even in de douche en pak daarna mijn spulletjes weer in.

Ik loop het dorp in en kom een drietal wandelaars tegen die ik gisteren heb ontmoet, zij zijn net aangekomen en willen zich zsm op gaan frissen. Bij een tacotruck zie ik beaver, die nog even een lunch scoort en dan weer aanloopt. Ik doe hetzelfde maar ik moet ook nog even boodschappen doen, ik zal dus wel heel de dag net achter hem lopen.

De watersituatie vanuit Lordsburg is niet makkelijk, de meest betrouwbare info die ik is dat er op iets van 20km pas water is. Het is weer aardig warm dus voor de zekerheid neem ik 4 liter mee.

Het is een erg monotone, zeg maar saaie omgeving waar ik me doorheen beweeg. In de verte liggen wat bergen waar ik op af lijk te gaan, ik kan niet wachten.

Na ongeveer 8km kom ik een waterreservoir voor koeien tegen die niet op kaart staat. Blijkt dat ik niet meer op het juiste pad, kak. Maar het water ziet er goed uit, ik heb nog 2,5 liter dus ik vul niet aan, waar ik een paar uur later enorm spijt van ga krijgen!

Als het pad eenmaal een beetje de bergen begint te bereiken komen ook de waterpunten ‘in zicht’, de eerste twee zijn droog, daar ging ik al vanuit. Maar de derde ook! Fuck!

Hier moet ik even rustig voor gaan zitten, ik heb nog 1 liter over, dus ik heb gelukkig opties. Noordwaarts is de eerst gegarandeerde bron op 18km, met mogelijk een meertje op 6,5km. Of ik kan de iets van 12km teruglopen. Teruglopen zie ik niet zitten, maar 18km ga ik niet halen met 1L… Ik denk eraan om kamp te maken en dan heel vroeg, voordat de zon het helemaal onmogelijk de 18km te doen. Maar dat betekent geen avondeten, of ja, ik zou het moeten doen met enkele repen en ook nog een nacht doorkomen met bijna geen water. Ik besluit om naar het meertje te lopen en als daar geen water is de rest in de ochtend te doen.

Het pad daarheen is waarschijnlijk het mooiste wat ik tot nu toe gehad heb, maar ik heb maar één ding aan mijn hoofd nu. Toch nog een korte onderbreking om even snel een bergje op te rennen om een 360 graden uitzicht mee te pakken (ik ben nou eenmaal een sucker voor een goed uitzicht, ook in deze penibele situatie).

Vanaf de hoogte waar ik nu ben zie ik het meertje, ik bedank god op mijn blote knieën en gooi een halve liter water naar binnen, dat valt goed. Ik ren letterlijk de berg af richting het water. Het meertje is gevuld met algen en insecten maar ik heb nog nooit zoiets moois gezien 😉.

Ik maak maar kamp bij het meertje, het begint al laat te worden. Ik heb beaver niet meer gezien, wat ik opvallend vind, ik hoop dat hij op tijd water heeft gevonden. Ik zie hem vast binnenkort weer.

👋👋Read more