Reset search
United States
Satellite

United States
Grant County

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Panama bis Kanada
      11
      Day 118

      Gila national forest

      March 19, 2023 in the United States ⋅ ☁️ 8 °C

      Als nächsts hämmer s wildcampe mol welle usprobiere. Mer händ i üsem camping app e parkplatz imne wald gseh, wo vill lüüt gschriebe hend mer dörfi det campe. Also simmer - zägg- det äne gfahre. Mer send churz nachem mittag acho ond i villne nische um de parkplatz hend scho lüüt ehres wohnmobil oder zält (🥶) ufgstellt. Also hämmer üs au es plätzli gsuecht. Chuum hämmer parkiert hed sich de erich as stei sueche gmacht zum üs e schöni füürstell z boue. Er esch chum me z brämse gsi ond hed lang ume bastled. Ich ha i dere ziit im warme wohnmobil üsi wiitere reiseplän probiert am wätter azpasse 😊
      Aschlüssend simmer stundlang am füür ghocked, händ gluegt wies dunkel worde esch ond s eifach so rechtig gnosse. Zum znacht hämmer denn no feini brathärdöpfeli ond viiiill bohne gmacht.      Read more

      See translation
    • TravelerAwesome Tour 2023-2024
      12
      Day 129

      Shakespeare Geisterstadt

      February 3 in the United States ⋅ 🌬 9 °C

      Wir verlassen Las Cruses nach einer ruhigen Nacht auf einem Walmart Parkplatz und fahren Richtung Tucson. Nach 180 km kommen wir an Shakespeare vorbei.

      Atlas Obscura:

      „Diese kleine Stadt in New Mexico hat schon viele Namen gehabt. Die Alten nannten sie Mexican Springs, als sie noch als Relaisstation für die Post der Armee diente. Nach dem Bürgerkrieg hieß sie einige Jahre lang Grant. Als 1870 einige Goldsucher in der Nähe reiche Silbervorkommen entdeckten, benannten sie den Ort in Ralston City um, nach William Ralston, der ihre Minenarbeiten finanzierte. In dem vielversprechenden Lager lebten etwa 3.000 Menschen, aber als das Silber verschwand, schrumpfte die Bevölkerung.

      Im Jahr 1879, als Colonel William G. Boyle den größten Teil des Landes und der Claims aufkaufte, war die Stadt fast eine Geisterstadt. Um der Stadt einen Neuanfang zu ermöglichen, gab er ihr einen neuen Namen: Shakespeare. Der Bergbau kam wieder in Schwung, und für eine kurze Zeit lebte die kleine Stadt auf.

      In seiner Blütezeit war Shakespeare ein Theater für alte Westerngeschichten mit bunten Figuren. Man munkelt, dass der magere Junge, der Mitte der 1870er Jahre im Hotel das Geschirr wusch, kein anderer als Billy the Kid war. Im Jahr 1881 wurden die berüchtigten Viehdiebe "Russian Bill" Tattenbaum und Sandy King in Shakespeare gefangen genommen und gehängt. In den Aufzeichnungen heißt es, dass die Männer hingerichtet wurden, weil "Russian Bill ein Pferd gestohlen hatte und Sandy King einfach ein verdammtes Ärgernis war".“

      Danach verfiel die Stadt. Heute ist Sie ein Museum und man versucht ein paar Häuser Originalgetreu zu restaurieren. Hier gibt es keine Touristen-Gift Shops. Besichtigung geht nur mit Führung und wir sind die einzigsten, die bei 10 Grad durch die „Stadt“ geführt werden. Sehr imposant ist die fast vollständig erhaltene Scheune des Schmieds und eine imposante Waffenkammer, die versteckt in einer Scheune eingebaut ist und wo man nicht fotografieren darf.

      Hinter dem kleinen Salon gab es einen Speisesaal, in dem auch schon mal jemanden gehängt wurde, weil es draußen keine Bäume gab.      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 8

      Dag 8, Gila River

      May 15 in the United States ⋅ ☀️ 22 °C

      De dag begint aardig fris, zeg maar gerust koud. Ik twijfel even of ik mijn jas aan moet trekken, ik zie er vanaf want ik zie de zon al door de bomen schijnen.

      Het is vandaag een aardig klim door een rotsachtig landschap. Er is hier duidelijk veel vulkanische activiteit geweest gezien het gesteente en de rotsen. Het loopt voor geen meter, maar ik moet het er maar mee doen he.

      Een paar uurtjes onderweg slaat mijn hart opeens een paar slagen over. Een dikke ratelslang op het midden van het pad en hij is boos, klaar om aan te vallen. Ik ben gelukkig nog op enkele meters afstand. Ik roep naar beaver die een stukje achter me loopt en de enige optie die wij kunnen verzinnen is recht de helling op, door het struikgewas en takken die me in mijn gezicht slaan. Het is een hele onderneming, zwetend en lichtelijk bloedend vind ik weg terug naar het pad. Ik kijk nog even achterom, jep, hij is er nog en ik ben er voorbij 😅. Hoe die het voor elkaar krijgt om precies daar te gaan liggen…

      Beide toch wel aardig geschrokken vervolgen we de klim. Ik vind na een tijdje een mooie plek bij een stroompje om even te lunchen en de ogen dicht te doen. Na een uurtje ontspanning ga ik toch maar weer de dag voortzetten. Wat volgt is een lange afdaling naar de Gila River. Vanaf hier volg ik deze rivier tot ik in het volgende dorpje ben. En als ik volg zeg is dat equivalent aan ‘doorkruis ik die 20x’. Het pad is moeilijk te volgen en ik moet al mijn navigatieskills uit de kast halen. Mijn telefoon in de juiste richting wijzen 😜. Elke keer als ik aan de oever van de Gila kom is toch even dubbelchecken of ik hem hier wel moet oversteken. Na verloop van tijd word ik er toch wat handiger in en loop ik zelfs stukken stroomopwaarts door de rivier. Het niveau van de rivier is gelukkig al wel veel gezakt, van wat ik gehoord heb was het een maand geleden buiknavel diep, bij mij is niet hoger gekomen dan net over mijn knieën. Dit beetje avontuur is precies wat ik even nodig had 👍.

      Ik heb beaver niet meer gezien na mijn lange lunchbreak, grote kans dat ik hem morgen tref in het dorpje. Het lijkt wel of wij de enige twee zijn die de CDT lopen op dit moment. Van wat we gehoord heb is er een aardige groep niet meer ver voor ons, we gaan het zien.

      Ik ga mijn tent opzetten en in slaap vallen zal geen probleem zijn vandaag met het gekabbel van de rivier op de achtergrond, dat is het perfecte slaapliedje voor mij😉.

      👋👋      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 6

      Dag 6, Silver City

      May 13 in the United States ⋅ ☁️ 24 °C

      Door het ‘gelanterfant’ van gisteren ben ik in een onhandige situatie terechtgekomen. Het volgende dorp, Silver City is iets meer dan 50km verderop. Mijn idee was om ergens rond de 10km voor het dorp kamp te maken en de volgende dag erheen te gaan. Wat ik niet scherp had is dat de laatste 17km van het ‘pad’ verharde weg is, asfalt dus. Weinig kans dat ik daar een kampeerplek ga vinden. Dat laat me dus twee opties, de 34km doen en daar (hopelijk kunnen) kamperen of vandaag het dorp in. Degene die me een beetje kennen weten wel dat er in dit geval voor mij eigenlijk maar één optie is, Silver City here I come.

      Het bos waar ik start transformeert langzaam weer in een vlakte met lagere begroeiing nu er weer afgedaald wordt. Ik kom in een kloof en volg een opgedroogde rivierbedding. Nog steeds erg fraai, vooralsnog niets te klagen.

      Dat begint als ik bij het asfalt kom, de 17km het dorp in slopen me fysiek en mentaal. Er is geen beschutting, de zon is fel en het asfalt warm. Ik word nu van twee kanten gegrild wat ook z’n tol eist op mijn voeten. Ik probeer zoveel mogelijk een stukje langs de weg te lopen maar dat is helaas niet overal mogelijk.

      Ik begin me langzaam af te vragen wat ik godsnaam aan het doen ben, dit is FUBAR (saving private ryan), dat is het enige wat in me opkomt.

      Nah goed, ook aan die ellendige weg komt een eind en ik loop richting een hostel/airbnb dat veel wandelaars gebruiken. Niemand aanwezig, hm. Beaver’s spullen liggen wel op het terras, hij zal iig niet ver weg zijn. Ik pak een stoel, doe mijn schoenen uit en wacht wel even op gezelschap.

      Ik ontmoet de eigenaar, Julie, en het enige wat ze voor me kan betekenen is een matras op de vloer in beaver’s kamer. Hij is akkoord, dus dat is geregeld.

      ‘Downtown’ is 1,5km verderop en ik heb echt geen zin meer om te lopen. Beaver pakt de enige fiets hier en brengt een burger voor me mee terug, ondertussen kan ik even in de douche en de was doen.

      Morgenochtend eerst even het dorp in, ik heb nieuwe sokken nodig en mijn (opblaas)kussen is stuk. Daarna kijken we wel weer verder.

      Oh btw, voor de (flauwe) filmliefhebbers, Rat Race is een race richting Silver City, ik vind het cool iig 😜.

      👋👋      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 4

      Dag 4, Drooglegging

      May 11 in the United States ⋅ 🌬 18 °C

      Checkout is om 11:00 en ik totaal geen behoefte om eerder uit bed te komen, afgezien van een snel ontbijtje dan. Om 10:30 spring ik snel even in de douche en pak daarna mijn spulletjes weer in.

      Ik loop het dorp in en kom een drietal wandelaars tegen die ik gisteren heb ontmoet, zij zijn net aangekomen en willen zich zsm op gaan frissen. Bij een tacotruck zie ik beaver, die nog even een lunch scoort en dan weer aanloopt. Ik doe hetzelfde maar ik moet ook nog even boodschappen doen, ik zal dus wel heel de dag net achter hem lopen.

      De watersituatie vanuit Lordsburg is niet makkelijk, de meest betrouwbare info die ik heb is dat er op iets van 20km pas water is. Het is weer aardig warm dus voor de zekerheid neem ik 4 liter mee.

      Het is een erg monotone, zeg maar saaie omgeving waar ik me doorheen beweeg. In de verte liggen wat bergen waar ik op af lijk te gaan, ik kan niet wachten.

      Na ongeveer 8km kom ik een waterreservoir voor koeien tegen die niet op kaart staat. Blijkt dat ik niet meer op het juiste pad ben, kak. Maar het water ziet er goed uit, ik heb nog 2,5 liter dus ik vul niet aan, waar ik een paar uur later enorm spijt van ga krijgen!

      Als het pad eenmaal een beetje de bergen begint te bereiken komen ook de waterpunten ‘in zicht’, de eerste twee zijn droog, daar ging ik al vanuit. Maar de derde ook! Fuck!

      Hier moet ik even rustig voor gaan zitten, ik heb nog 1 liter over, dus ik heb gelukkig opties. Noordwaarts is de eerst gegarandeerde bron op 18km, met mogelijk een meertje op 6,5km. Of ik kan de iets van 12km teruglopen. Teruglopen zie ik niet zitten, maar 18km ga ik niet halen met 1L… Ik denk eraan om kamp te maken en dan heel vroeg, voordat de zon het helemaal onmogelijk de 18km te doen. Maar dat betekent geen avondeten, of ja, ik zou het moeten doen met enkele repen en ook nog een nacht doorkomen met bijna geen water. Ik besluit om naar het meertje te lopen en als daar geen water is de rest in de ochtend te doen.

      Het pad daarheen is waarschijnlijk het mooiste wat ik tot nu toe gehad heb, maar ik heb maar één ding aan mijn hoofd nu. Toch nog een korte onderbreking om even snel een bergje op te rennen om een 360 graden uitzicht mee te pakken (ik ben nou eenmaal een sucker voor een goed uitzicht, ook in deze penibele situatie).

      Vanaf de hoogte waar ik nu ben zie ik het meertje, ik bedank god op mijn blote knieën en gooi een halve liter water naar binnen, dat valt goed. Ik ren letterlijk de berg af richting het water. Het meertje is gevuld met algen en insecten maar ik heb nog nooit zoiets moois gezien 😉.

      Ik maak maar kamp bij het meertje, het begint al laat te worden. Ik heb beaver niet meer gezien, wat ik opvallend vind, ik hoop dat hij op tijd water heeft gevonden. Ik zie hem vast binnenkort weer.

      👋👋      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 5

      Dag 5, I am legend

      May 12 in the United States ⋅ ☀️ 14 °C

      Geen wekker vandaag, gisteren heb ik het later moeten maken dan ik gewild had, dus lekker uitslapen. Het is nog steeds een vakantie 😉. 7:15 heb ik alles weer ingepakt, ik moet enkel nog wat water halen. Wat me nu opvalt is dat de koeienstront er letterlijk in drijft, dat heb ik gisteren niet opgemerkt 🤔. Nou, we gaan erachter komen hoe goed mijn filter werkt.

      Met tegenzin haal ik nog enkele liters water uit het meertje, beter dit dan geen water…

      Na 5km kom ik bij een zandweg uit waar een watercache is met nog zeker 40L water. Hoe heb ik dat gisteren kunnen missen op mijn kaart 🤦‍♂️. Maar goed, gisteren de 5km extra moeten doen was ook geen pretje geweest. Ik dump mijn koeienstrontwater en vul mijn flessen met lekker fris water. En als kers op de taart is er ook trail magic in de vorm van blikjes frisdrank, nou dat gaat er wel in 😋.

      Voor de rest van de dag is de watersituatie beheersbaar, ik moet dan wel af en toe 3,5L meesjouwen maar verder geen problemen. 3,5L is niet extreem, maar als je beseft dat mijn tas zonder eten en drinken rond de 5kg weegt is het dus zeker wel merkbaar.

      Ik heb de woestijn nu even achter me gelaten en ik mag daadwerkelijk wat gaan klimmen, het terrein is wat heuvelachtig en transformeert langzaam in een bos. Gila National Forest. Ik ben helemaal in mijn hum vandaag, de temperatuur is wat lager omdat we aardig wat hoger zijn, de zon is nog wel fel, maar het bos biedt beschutting en het is een prachtig omgeving. Ik neem meer pauzes dan gebruikelijk en leun af en toe tegen een boom aan om er extra van te kunnen genieten. Opmerkelijk hier is dat de boomgrens omgekeerd is, vanaf een bepaalde hoogte beginnen ze blijkbaar te groeien, moedertje natuur 🧐😜.

      Door mijn late start en de hoeveelheid stops kom ik niet zover vandaag, daar lijken mijn benen en voeten geen enkel probleem mee te hebben. Ze moeten nog steeds wat wennen aan de omslag in levenstijl.

      Ik ben vandaag geen ander persoon tegengekomen, ik lijk Will Smith wel, die als enige (of een van de weinige) de apocalyps heeft overleefd. Het is Gila en ik vandaag, we maken een goed team 😉. Morgen kom ik de buurt van een stad, kijken of daar nog levende zielen te bekennen zijn, het zal me benieuwen.      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 2

      Dag 2, Mojo

      May 9 in the United States ⋅ 🌬 27 °C

      Ik wil vroeg van start vandaag, een paar kilometers maken voordat het erg warm wordt. 5:00 uur de wekker, 5:30 de rugzak weer op mijn rug. Het is nog donker wat ik niet verwacht had, met mijn hoofdlampje op mijn hoofd baan ik me een weg door de woestijn. Het is lastig het pad te volgen, maar dat doet er ook niet echt toe. Het is een lang uitgestrekte open vlakte met lage begroeiing, dus zolang ik een soort van noordelijke richting aan houd komt het wel goed. Wat vervelend is, is dat alles wat er groeit me wil prikken, steken, krassen of anderzijds verwonden, beetje opletten is wel nodig.

      De dag vliegt voorbij, het is allemaal vrij vlak wel vaak rotsachtig maar ik kan een aardig tempo aanhouden. Ik maak enkele stops als ik wat schaduw vind (even uit de zon 🥵), of bij de enkele schaarse plekken waar wat water te halen is.

      Het word nog even spannend als ik een zooitje koeien passeer waarvan er in ieder geval twee stieren zijn die mij nauwlettend in de gaten houden. Maar zij hebben gelukkig ook geen zin in een confrontatie 😅

      Rond de klok van drieen, bij een watertank waar we even gestopt zijn, zeg ik voorlopig gedag tegen beaver. Hij heeft grotere plannen dan ik voor vandaag, ik heb niet de energie om hem te kunnen volgen, mijn lichaam moet nog even wennen aan dit ‘fysieke geweld’. Maw, nog even mijn mojo vinden. Daarover gesproken, ik ben nog zoekende naar mijn trail ritme, vanochtend was ik mijn tent op aan het ruimen met nog spullen erin, ik heb een waterfles ergens achtergelaten die gelukkig geretourneerd is door beaver en het inschatten wat ik aan water nodig heb is nog niet ‘on point’, waardoor ik standaard ongeveer een liter te veel bij heb (maar ja, better safe then sorry).

      Na mijn pauze vervolg ik de route, zonder echt een plan voor de rest van de dag. Ik heb voldoende water bij om de nacht door te komen. Niet gedacht/gehoopt dat ik nog bijna 10km moest lopen voordat ik een beetje geschikte kampeerplek heb gevonden.

      Excuses ik blijf maar typen, ik moet ook iets doen om de avond door te komen nu ik alleen kampeer 😜.

      👋👋      Read more

      See translation
    • TravelerKanada/USA Sept.23 - Aug.24
      Day 159

      Shakespeare Ghost Town in New Mexiko

      February 17 in the United States ⋅ ☀️ 18 °C

      Es war eine interessante Führung mit viel Geschichte.

      Die Info ist vonAtlas Obscura:
      Diese kleine Stadt in New Mexico hat viele Namen. Oldtimer nannten es Mexican Springs, als es als Relaisstation der Army Mail-Linie diente. Nach dem Bürgerkrieg hieß es einige Jahre lang Grant. Als einige Goldsucher 1870 in der Nähe reiche Silbererze entdeckten, benannten sie die Stadt in Ralston City um, nach William Ralston, der ihren Bergbaubetrieb finanzierte. Das vielversprechende Lager beherbergte rund 3.000 Menschen, doch als das Silber verschwand, schrumpfte die Bevölkerung.

      Im Jahr 1879 war es fast eine Geisterstadt, als Colonel William G. Boyle die meisten Land- und Güteransprüche aufkaufte. Um der Stadt einen Neuanfang zu ermöglichen, gab er ihr einen neuen Namen: Shakespeare. Der Bergbau nahm wieder Fahrt auf und die Kleinstadt lebte für kurze Zeit lebhaft auf.

      In seiner Blütezeit war Shakespeare ein Theater alter Westernmärchen voller farbenfroher Charaktere. Gerüchten zufolge war der dürre Junge, der Mitte der 1870er Jahre im Hotel Geschirr spülte, kein anderer als Billy the Kid. Im Jahr 1881 wurden in Shakespeare die berüchtigten Viehräuber „Russian Bill“ Tattenbaum und Sandy King gefangen genommen und gehängt. Den Aufzeichnungen zufolge wurden die Männer hingerichtet, weil „der Russe Bill ein Pferd gestohlen hatte und Sandy King einfach ein verdammtes Ärgernis war“.

      Aber es ist nicht alles Gold, was glänzt, und Shakespeares Zukunft war auch nicht so vorgesehen. Drei Meilen entfernt entstand neben der neuen Eisenbahnlinie eine größere Stadt, und die Minen wurden nicht lange nach der Depression von 1893 geschlossen. 1935 kauften die Viehzüchter Frank und Rita Hill die verlassene Stadt. Im Jahr 1970 wurde Shakespeare zur National Historic Site erklärt. Heute ist die Shakespeare-Stiftung bestrebt, die Stadt als Denkmal des wahren Wilden Westens zu bewahren.      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 7

      Dag 7, Are you heading for Canada?

      May 14 in the United States ⋅ ⛅ 25 °C

      Ik heb een goede nacht achter de rug, hoewel ik nog niet veel buiten heb geslapen deze trip doet een zacht matras me toch goed. Als ik mijn nest uit rol is beaver al weg om wat klusjes te doen in het dorp. Ik eet mijn ontbijt in het gezelschap van Julie, ze heeft veel te vertellen over de omgeving en ik ben hongerig naar informatie 😉. Het enige wat ze me verteld heeft waar ik niet zo blij mee ben is dat er blijkbaar nog een flink pak sneeuw gedumpt is in Colorado. Misschien moet ik wat gas terugnemen zodat ik daar zonder al te veel problemen door kan, stof tot nadenken.

      Ik loop rond negenen richting het dorp voor second breakfast, boodschappen en stop bij de outdoorwinkel. Na een paar honderd meter hoor ik iemand roepen ‘are you heading for Canada?’ Waarop ik reageer, yes sir! Hij stelt zich voor als Hans een Zweedse immigrant, ook hij heeft veel te vertellen over de omgeving en ik ben nog steeds een en al oor. Ik vind het altijd leuk dat mensen weten wat je doet en graag even een praatje maken.

      Ik haal een enorme breakfast burrito en loop dan richting de outdoorwinkel. Mijn opblaaskussen is op de naad open gescheurd, een eerder poging om dit te fixen met wat superlijm is mislukt. Dus ik haal maar een nieuwe. Ik haal ook nog een nieuw paar sokken, één van de twee setjes die ik bij is al een aardig eind heen. Waarom ik die in godsnaam meegenomen heb 🧐.

      Volgende stop is de supermarkt om mezelf in leven te kunnen houden de komende dagen. En ik haal nog wat lunch die ik later in het park nuttig.

      Inmiddels 12:30 geworden, tijd om weer wat kilometers te gaan maken. De weg het dorp uit is ook de eerste 10km asfalt, maar om een of andere reden deert het me een stuk minder dan gisteren. Een paar kilometer onderweg hoor ik Beaver achter mij roepen, hij heeft besloten ongeveer dezelfde tijd te vertrekken maar kwam uit een ander deel van het dorp. We lopen veel van de dag samen wat wel fijn is, wat ouwehoeren, oorlogverhalen vertellen en uiteraard lachen.

      Na de wegsectie klimmen we snel het bos in en krijgen hier en daar een keer een fraai uitzicht. Het is allemaal niet spectaculair maar het is zo fijn om van de weg af te zijn en in deels beschutte en rustige omgeving te lopen.

      We maken kamp bij de eerste legitieme rivier die we tot nu toe zijn tegengekomen, het is niet veel maar het is stromend water (fuck yeah). Het is de eerste dag dat we de 20 mijl (jaja ik ben tijdelijk geconverteerd tot het imperiaal systeem) niet gehaald hebben. Maar het voelt goed om even wat minder te doen.

      👋👋      Read more

      See translation
    • TravelerContinental Divide Trail
      Day 3

      Dag 3, terug in Lordsburg

      May 10 in the United States ⋅ ☀️ 29 °C

      Omdat ik gisteren verder gegaan ben dan gepland, ben ik nu op net wat minder dan 50km van Lordsburg, dus het is bijna zonde om er niet direct heen te gaan. Daarbij ben ik al toe aan een douche, onvoorstelbaar hoe snel je vies word in een hete, droge zanderige omgeving.

      Ongeveer dezelfde tijd als de voorgaande dag ben ik klaar om weer te vertrekken, met als doel voor vandaag dus Lordsburg. De eerste uurtjes zijn erg aangenaam, er hangen wat wolken voor de zon waardoor de temperatuur relatief laag blijft. Maar nog ruim voor lunchtijd verdampen de wolken en word het warm, of zeg maar rustig heet.

      De CDT hier is nog steeds erg vlak dus een mooi tempo handhaven is niet moeilijk. Ik maak de noodzakelijke stops om water aan te vullen als dat mogelijk is en de enkele schaarse keer dat er een boom staat duik ik er even onder om aan de zon te ontsnappen.

      Gelukkig is mijn verkoudheid inmiddels wat op de weg terug, met de droge lucht hier is het geen pretje om zoveel snot te produceren. Het droogt vrijwel meteen op waardoor mijn neus verstopt raakt, wat ik dan telkens weer kan ‘opruimen’ als ik een beetje normaal wil kunnen ademhalen (ja smerig karweitje, maar jullie hoeven het niet te doen 😜) .

      Tegen vijven ben ik weer terug in Lordsburg. Hier heb ik drie dagen geleden 100+ dollar betaald voor een shuttle die me naar de grens bracht zodat ik door dit onherbergzame terrein terug kon lopen, het gevoel dat hier iets niet klopt bekruipt me 🤔😉.

      Ik regel een motel kamer en ga direct in de douche/bad. Gvd, wat stroomt er een vuil van me af. Opgefrist ga ik even op bed liggen om daarna wat te gaan eten. Ik heb afgelopen dagen wat te veel gedaan merk ik nu, mijn voeten voelen enigszins pijnlijk aan nu. Hopelijk trekt dat wat bij morgen, wat maar een korte dag wordt. Eerst nog weer wat aansterken.

      👋👋      Read more

      See translation

    You might also know this place by the following names:

    Grant County, مقاطعة غرانت, Грант, গ্রান্ট কাউন্টি, Condado de Grant, Granti maakond, Grant konderria, شهرستان گرنت، نیومکزیکو, Comté de Grant, Grant, okrug, Grant megye, Գրանտ շրջան, Contea di Grant, グラント郡, Grant Kūn, Hrabstwo Grant, گرینٹ کاؤنٹی، نیو میکسیکو, Comitatul Grant, Округ Грант, گرانٹ کاؤنٹی، نیو میکسیکو, Quận Grant, Condado han Grant, 格蘭特縣

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

    • 2024© FindPenguins
    • Home
    • About us
    • Blog
    • Group Tracking
    • Press
    • Terms
    • Privacy Policy & Cookies
    • Support
    • Legal notice