Archipelago Maddalena⚓: Cala Santa Maria

🇺🇸🇬🇧⬇️We hebben zin om weer naar Italië te gaan. Als de wind weer wat gezakt is varen we zeker 6 mijl naar de Italiaanse eilanden groep Archipelago Maddalena. Deze eilanden worden ook wel de Caraïben van Europa genoemd, blijkbaar. Wij hadden er in elk geval nog nooit van gehoord. Maar de witte zandstranden en helderblauwe water is inderdaad prachtig. De palmbomen en de jungle missen, dus tja of het nou echt Caraïbisch is, het water en het zand dan.

Onze eerste stop is Cala Santa Maria. Het ankeren gaat op de een of andere manier voor geen meter. Eerst klungelen we met het bepalen waar we het anker gaan droppen, vervolgens worden door de, niet zo heel harde wind, weggezet en krijg ik tot 4 keer toe de haak van de snubber niet om de anker ketting. We lijken we amateurs😅 Of een van de vele charter boten die hier in grote getale aanwezig zijn. In deze baai, waar de ene na de andere volgeladen toeristen boot af en aan meerd wachtten we nog 1 nacht met harde wind af om de volgende dag te genieten van de paradijselijkheid hier. We gaan met de dinghy aan land en lopen richting het pad dat ons naar een nog mooier stukje zou moeten brengen. Dat schijnt prive terrein te zijn dus banen we ons weer een weg terug langs de krokante verbrandende toeristen op het strand. We zetten het motortje op de dinghy en snorren dan maar naar ons stukje paradijs.

We vinden een mini stukje strand en er dobbert 1 motor bootje in het kleine baaitje. Het blijkt een Nederlands stel te zijn die voor een dag met een schipper op pad zijn, Viola en . We hebben een leuk gesprek, wij in het water en zij op hun bootje. We maken nog wat fotos van elkaar vanaf een afstandje en zwaaien ze dan gedag. We hebben onze sv_nimrod instagram met ze gedeeld en de volgende dag krijgen we nog een heleboel foto's en filmpjes van onze Nimrod toegestuurd. Ze zijn de baai in gegaan om Nimrod eens te bekijken. Wij genieten nog van onze borrel op het strand voordat we weer richting huis gaan.

Oja, ik bak sinds een tijdje weer eigen zuurdesembrood. De starter die ik via Lajla van Yolanda heb gekregen was bijna overleden maar na een week geduldig voeden heb ik m weer tot leven gewekt! Dus we smullen nu bijna dagelijks van een versgebakken broodje. Samen met de watermaker die op onze zonnepanelen werkt en de douchezak die we in de zon kunnen leggen om het water op te warmen zijn we zo heerlijk onafhankelijk van het vaste land. Af en toe alleen even week of 2 weekboodschappen doen en we kunnen we weer tijden vooruit. Heerlijk!

🇺🇸🇬🇧
We’re excited to head back to Italy. Once the wind dies down a bit, we sail the overwhelming 6 miles to the Italian island group Archipelago della Maddalena. Apparently, these islands are sometimes called the Caribbean of Europe. We had actually never heard of them before. But the white sandy beaches and crystal-clear water are indeed stunning. The palm trees and jungle are missing, so whether it’s truly Caribbean… well, the water and sand are, at least.

Our first stop is Cala Santa Maria. For some reason, anchoring is a complete mess. First we fumble around trying to decide where to drop the anchor, then we get pushed around by the not-so-strong wind, and I fail four times to hook the snubber onto the anchor chain. We look like amateurs 😅 Or like one of the many charter boats that are here in large numbers. In this bay—where one tourist boat after another docks and departs—we wait out one more night of strong wind before enjoying the paradise around us the next day. We take the dinghy to shore and head toward a path that’s supposed to lead to an even more beautiful spot. It turns out to be private property, so we make our way back through the crispy, sunburned tourists on the beach. We put the engine on the dinghy and buzz off to our own little piece of paradise.

We find a tiny stretch of beach with one small motorboat floating in the bay. It turns out to be a Dutch couple out for the day with a skipper—Viola and [name missing]. We have a fun chat, us in the water and them on their boat. We snap some photos of each other from a distance and wave them goodbye. We had shared our sv_nimrod Instagram with them, and the next day we receive a bunch of photos and videos of our Nimrod. They had cruised into the bay for a closer look. We enjoy a little aperitif on the beach before heading back home.

Oh, and I’ve started baking my own sourdough bread again. The starter I got from Lajla via Yolanda was almost dead, but after a week of patient feeding I brought it back to life! So now we’re enjoying freshly baked bread almost every day. Along with our watermaker powered by solar panels and the solar shower bag that heats up in the sun, we’re wonderfully independent from the mainland. We just need to do a grocery run every one or two weeks and we’re good to go again for ages. Bliss!En savoir plus