Kuching - dag 5

Vandaag deden we het ook rustig aan. We vertrokken deze ochtend met de grab naar het Sarawak Cultural Village. Dit is een levend museum waar je alle culturen van de verschillende stammen in Sarawak, Borneo kan bekijken. Zo hebben ze hier hun ‘longhouses’ nagebouwd. Longhouses zijn huizen die op palen staan. Ze zijn volledig gemaakt uit natuurlijke materialen uit hun omgeving. Ze verschillen qua grootte en qua materiaal. Sommige zijn gemaakt voor lange duur en zijn dus groot en stevig. Andere voor een korte periode en zijn klein en snel afbreekbaar. We bezochten elk longhouse. Je kon deze telkens ook vanbinnen bekijken. Hier waren dan mensen in traditionele kledij die souvenirs maakten, als ook een typisch hapje van hun stam. Dit hapje was meestal een rijstcakeje, telkens met een variatie erin verwerkt. Wij konden het natuurlijk niet laten om enkele te proeven. 😄

Tussen de huisjes door pikten we ook een show mee van traditionele dansen met bijhorende kostuums. Dit was heel leuk. We genoten van de show en op het laatste mochten we het podium op om zelf mee te doen. Gelukkig waren de danspassen niet te moeilijk.

Bij de Penan stam, die jagen met een blaaspijp in de jungle, probeerden we de jachttechniek zelf eens uit op een kip. Geen zorgen! Het was een afbeelding van een kip. Tatjana had niet genoeg lucht in de longen om de kip te raken. Steven bracht het er beter vanaf.

We lunchten in het restootje in het ‘museum’. Hier proefden we van enkele lokale lekkernijen. Na het museum bezoek bezochten we het strand aan de overzijde. Het was ondertussen wel bewolkt geworden en aan de horizon begonnen donkere wolken te vormen. Ook was het rode vlag, dus zwemmen zat er niet in. Een wandelingetje dan maar langs de waterlijn. Steven deed deze keer eens lomp. Hij schoof van een steen met zijn teen los op een schelp met als gevolg een snee in zijn teen. Achja, ongelukjes van lompigheid gebeuren nu eenmaal als je een Pint bent. 😁

We zaten net op tijd in de shuttlebus terug. Er was een dikke regenbui losgebarsten.

Toen we ons klaarmaakten om te gaan eten, raakten we aan de praat met het Portugees koppel achter de receptie. We hadden al een paar keer met hun gepraat en ze stelden voor om te samen te gaan eten. We aten onze laatste Sarawak Laksa in goed gezelschap. Daarna kwamen we nog een lokale fruitmarkt tegen waar ze Durian verkochten! Dit is het heel bekend stinkend fruit van Azië. We wouden dit al langer proberen en nu was onze kans! De geur was inderdaad niet fijn, maar ook niet zo erg als verwacht. De smaak was wel lekker en de textuur wat romig. Alles bij elkaar nog een goeie ervaring. We kochten nog een pintje en dronken deze op in onze hostel. We bleven nog wat hangen met de Portugezen en er kwam nog een andere gast bij. Het werd een hele gezellige avond.

Nu is het klaarmaken om naar de andere kant van Borneo te gaan, namelijk Sabah. Het zal een kort nachtje worden want onze vlucht is al om 6u.Read more