Ao Pik

Ik was een beetje nerveus deze ochtend, het wordt een dagje speedboat en ik vreesde dat ik zeeziek ging worden. De vrees was gelukkig onterecht, zelfs toen we op de terugkeer door een onweer hobbelden werd ik niet ziek, enkel doorweekt van kop tot teen.
Ik had mij de beste plaats bemachtigd, helemaal voorraan aan de boeg waren er 6 plaatsen die niet overdekt waren met het beste uitzicht. En toen kwamen ze leuk melden dat deze ook de hobbeligste waren.
De eerste stop was een strand op een eiland, de definitie van een tropisch strand, met palmbomen en cocktail bar. Daar heb ik eens mijn waterdichte buideltas getest, gekocht om te kunnen zwemmen zonder mijn portefeuille te moeten achterlaten op het strand, wat een probleem is wanneer je alleen reist. Op het einde van de dag was mijn portefeuille het enige dat nog droog was, een groot succes dus.
De tweede stop was een grot, wat ik niet de moeite vond, maar daarna was het kayak varen tussen de rotsen wat weer wel de moeite was.
De echte naam van james bond island ben ik vergeten, maar het was daar dat een scene uit the man with the golden gun verfilmd was. Het zicht is zeer mooi, maar een half uur naar die rots kijken was wel genoeg. Middageten was in een moslim dorp op palen, historisch een kolonie van Indonesië, maar nu bestaande uit souvenirwinkels en een groot halal buffet restaurant. Voornamelijk een boekje zitten lezen daar. Op de terugweg zagen we de storm aankomen en toen werd het avontuurlijk. Met een speedboot door de hoge golven terwijl de regen gelijk hagel in het gezicht vliegt is een belevenis op zich, die ik ongeveer 20 min volhield, waarna ik binnen probeerde te schuilen, maar een speedboot geeft geen ramen en ook daar vloog het water naar binnen terwijl ik moeite moest doen om recht te blijven staan want de zitplaatsen waren bezet.
De laatste stop was een strand, waar we in volle storm toekwamen en tot over de knieën van de boot naar het strand moesten waadden, want hij kon niet dichtbij genoeg komen. Veel zin om te zwemmen was er niet, maar de zitplaatsen waren overdekt, en er was bier. Na twee pinten stopte de regen en het laatste stukje terug was rustig. Op weg naar het hotel heb ik mijn iets minder natte handdoek onder mij gelegd om de taxi niet te nat te maken, en op hotel mijn kleren mee genomen onder de douche om het zand en zeewater uit te spoelen. Hopelijk zijn ze droog tegen morgen wand dan vertrek ik vroeg naar de phi phi eilanden.
Mijn avondmaal was turks, niet ver van het hotel, vrij goed en waarschijnlijk niet halal. En ik heb mij laten gaan want ik zag dat ze mijn favoriete dessert hadden die ik maar niet kan vinden in België: mango sticky rice. De avond geëindigd in een microbrouwerij met Halloween sfeer. Hopelijk geraak ik morgen op tijd wakker voor de ferry.Read more