Ik ben er, bij mijn lief!

Hier sliepen wij vannacht op de hoogste verdieping - en dan nog veel hoger want voor het bed moest je nog een trap op naar een plateau net onder het dak (de loft). De fietsen mochten ook mee naar onze kamer, en daar stond ook al een Skyr voor mij klaar, de toet na die pizzapunt van een paar uur geleden. Ja, Matthijs had het allemaal prima geregeld.

Onze hereniging op het station was trouwens heel fijn! Een beetje stressvol ook want ik maakte me zorgen of de norse (Noorse) conducteur wel ècht zou komen helpen met mijn fiets (de deur van de ruimte waar de fietsen staan kan de reiziger niet zelf bedienen, en de ingang ervan is heel hoog dus je hebt ook hulp nodig bij het tillen), maar dat deed 'ie. Ik had van tevoren helemaal visioenen gehad dat hij niet zou komen en de trein met mijn fiets zou doorrijden. Dat was natuurlijk zorgen maken om niks. Maar daarna had ik dus de rust om mijn man uitgebreid te knuffelen.

Jeee, ik ben er!Les mer