Een kort treinritje

Hijgend kwam ik aan bij het station in Almelo. Ik had heerlijk door kunnen fietsen over de fietssnelweg, en had precies nog 2 minuten de tijd om mijn fiets de trap af - en weer op te tillen, om vervolgens in te checken en dan in de trein te stappen.

Helaas, perron 3 bleek in het verlengde van perron 2/4 te liggen, zo'n eindstation-perron. En dat was best een eindje rennen. En daarbij moest ik me ook nog door een mensenmassa heen wurmen die net uit een andere trein was gestapt. Dus zag ik mijn beoogde trein voor m'n neus vertrekken.

Gelukkig zaten Elbert en Brigitte niet op me te wachten met de hete piepers al op tafel, dus was het oké om een half uurtje later te komen. En de zon scheen op het perron, dus ik stond er fijn.

Echterrrr... Kennelijk gaan de spitsuren al in om 16:00 uur. En de conductrice kwam me al na de eerste tussenstop zeggen dat ik er weer uit moest. Want de fiets mocht nu niet mee, pas vanaf 18:30 uur weer. Ook al was de trein nog maar halfvol, had ik keurig een fietskaart aangeschaft en bovendien ingecheckt in daltijd. Ik dacht het nog te kunnen oplossen met een zielig verhaal (maar ze was onverbiddelijk) en ik wist het nog een extra stop te rekken, maar het dreigement van een boete van €100 was wel doorslaggevend dus ik stapte uit bij Vroomshoop.

Dan maar nog 45 kilometer extra fietsen!Read more