Rakaia gorge, Moeraki en de Zuidkust

De Rakaia kloof biedt ons een mooi zicht op hoge besneeuwde bergtoppen en een turquoise gletjerrivier. We doen enkele wandelingen in de buurt en genieten van de zon op de camping. Er staat er al bijna 2000km op de teller van onze Franz Josef wanneer we de Moeraki boulders bereiken. De bijna perfect bolvormige stenen die op het strand liggen zouden miljoenen jaren geleden volledig natuurlijk ontstaan zijn op de zeebodem. We bestuderen de objecten terwijl het stilaan hoogtij wordt en de zee ze bijna terug dreigt op te slorpen.

Enkele kilometers verder liggen er gelijkaardige stenen en nog veel meer speciale vormen op het strand van Shag Point. Daar zijn we tot onze verbazing volledig alleen. Een groot verschil met de vele toeristen aan Moeraki. Nog enkele kilometers verder staat de vuurtoren van Katiki, waar er regelmatig geeloogpinguïns opduiken. Helaas, ze zijn wellicht visjes gaan vangen of het is hen te koud, want wij zien er geen enkele.

De volgende dag bezoeken we Dunedin. We zitten ondertussen helemaal in het zuiden van het Zuidereiland. De regio staat erom bekend om veel regen te hebben en dat ondervinden we aan den lijve. De grote grijze havenstad heeft niet zoveel te bieden behalve wat winkeltjes, kerken en de steilste straat ter wereld. Net buiten de stad worden we wel aangenaam verrast door het mooie Larnach kasteel en de omringende fleurige tuinen. Ook de dagen erop blijft het regenen waardoor we ons beperken tot enkele kleine wandelingen en uitstapjes naar Curio Bay, de Waipohatu watervallen en de stad Invergargill.

Een filmpje: https://photos.app.goo.gl/wuDysFtCfXvVMrJv5Leia mais