Reset search
Nieuw-ZeelandNieuw-Zeeland
SatelliteEdit route

Nieuw-Zeeland

October - November 2018
A 33-day adventure by Wereldbollie Read more
  • 9footprints
  • 1countries
  • 33days
  • 77photos
  • 0videos
  • 35.6kkilometers
  • 10.9kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • TravelerNieuw-Zeeland
    Day 1

    De weg naar Christchurch

    October 10, 2018 in New Zealand ⋅ ⛅ 16 °C

    Vanaf de Chinggis Khan luchthaven vliegen we op 2u naar Peking. Na het opstijgen hebben we een laatste keer uitzicht op Ulaanbaatar en de besneeuwde bergen errond. Een uur later verschijnt de gigantische Chinese hoofdstad. De netjes gestructureerde appartementsgebouwen en skyscrapers schieten overal als paddenstoelen uit de grond.

    De luchthaven is immens. We landen in terminal 3 waar iedereen aan een lange rij automaten zijn vingerafdrukken moet registreren. We moeten hier onze bagage afhalen omdat we straks verder vliegen met een andere maatschappij. Dus schuiven we aan in de lange rij om de douane te passeren. We vullen geen arrival card voor China in, want een visum is voor ons niet nodig. We vliegen straks direct door naar Guanghzhou en Nieuw-Zeeland.

    Maar na een halfuur aanschuiven vertelt de douanebeambte dat we het gebouw moeten verlaten om onze volgende vlucht te nemen en dat we daarom toch een visum voor China moeten aanvragen. Er bestaat een speciaal transit visum dat geldig is voor 24 tot 120 uur dus moeten we daarvoor registreren. Wij dus naar een andere rij, weer aanschuiven… ik begin al te vrezen dat we onze volgende vlucht binnen 3 uur niet gaan halen. Nadat we ons papiertje te pakken hebben gaan we terug naar de douanecontrole en deze keer raken we er vlot door.

    Een metro-achtige trein brengt ons vervolgens op 10 minuten naar de bagagebanden. Ons vluchtnummer is niet meer te zien op de schermen aangezien het al anderhalf uur geleden is dat die geland is. De vrouw aan de infobalie stuurt ons naar het China Air bureau en daar zien we gelukkig onze rugzakken liggen. Nu moet al ons gerief nog eens door een scanner, ik ben benieuw of ze onze souvenirs (zand uit de Gobiwoestijn, stenen, enkelbeenderen van Mongoolse schapen en rendieren,…) tegen zullen houden. Maar nee hoor, er wordt niks opgemerkt. Vé keert nog even snel terug omdat ze in alle drukte haar Mongoolse muts verloren is. Helaas niet meer te vinden…

    Dan volgt het transport naar terminal 2, waar onze vlucht naar Guangzhou vertrekt. Net aan de uitgang van terminal 3 staan er gratis shuttle bussen die ons naar daar voeren. Die rit duurt ongeveer 15 minuten, wat ons nog eens duidelijk maakt hoe groot de luchthaven hier is. Onderweg zien we een glimp van de buitenwijken van Peking.

    In terminal 2 gaan we direct onze bagage inchecken maar dat verloopt niet zo vlot. Eerst schuiven we blijkbaar aan de verkeerde balie aan, en daarna wordt mijn zak tegengehouden door de scanner omdat er een batterij (van de camera) in zit. Oversteken in de handbagage dan maar, en dan is het tijd om even uit te blazen en iets te eten na al deze drukte. We gaan onze vlucht zonder problemen halen. Deze keer is het 3 uur vliegen en alles verloopt terug vlot en snel.

    De luchthaven van Guangzhou lijkt ook weer gigantisch. We doen er 20 minuten over om naar de internationale transferruimte te wandelen door de grote, brede gangen. Daar is het wachten tot net na middernacht om aan het laatste deel van onze reis te beginnen. 11u vliegen tot in Christchurch.

    De vlucht gaat alweer verbazend snel voorbij. We bekijken wat films op ons schermpje, doet wat dutjes, krijgen 2 keer eten,… en hop daar is Nieuw-Zeeland. Na 24 uur reizen zijn we blij dat we er zijn. De paspoortcontrole duurt helaas vrij lang en het aanschuiven voor de bagagecontrole nog veel langer.

    Opnieuw vormen onze souvenirs blijkbaar geen probleem. Ik had gedacht dat ze hier in Nieuw-Zeeland een stuk strenger zouden zijn, maar er wordt niet naar gevraagd. We hadden nochtans op onze arrival kaart bijna overal “ja” aangekruist als men vroeg of we goederen aan te geven hadden. Maar enkel onze tent en wandelschoenen worden gecontroleerd, al de rest hoeven ze niet te zien. Zoveel te beter, we zijn blij dat er niks afgepakt wordt!

    We kopen een plaatselijke simkaart en bellen naar de camping waar we vanavond verblijven. Die zorgen voor een ophaaldienst die ons op 10 minuten ter plekke brengt. De vriendelijke chauffeur vertelt ons dat het deze morgen nog 22 graden was maar dat er de komende dagen wat kouder weer op komst is. Jammer, dat zijn we niet gewoon van Nieuw-Zeeland. Soit, snel wat eten in de Burger King die vlakbij ligt en een douche pakken. En dan op naar dromenland!    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    3
    Day 2

    Heetwaterbronnen en hoge bergen

    October 11, 2018 in New Zealand ⋅ 🌧 8 °C

    ’s Morgens worden we naar het Spaceships bureau gevoerd waar we onze campervan afhalen. Franz Josef is de naam van de Toyota Estima waar we de komende 33 dagen in zullen rijden en slapen.

    Mijn brein is al snel weer aangepast aan het links rijden en zo sjeezen we naar een supermarkt om ons te bevoorraden voor de komende dagen. Vé koopt ook een nieuwe muts en daarna is het tijd om te beginnen aan ons nieuwe avontuur! We hebben er allebei zin in.

    We hebben de afgelopen maanden niet echt gepland wat we in Nieuw-Zeeland zouden doen. Op aanraden van de chauffeur van onze camping trekken we naar Hanmer Springs, zo’n 2 uur ten noorden van Christchurch. Onderweg vallen onze monden constant open van het prachtige landschap. Al die verschillende tinten groen, de bloemen die beginnen te bloeien, de schattige kleine lammetjes in de wei,…

    We zijn al content dat we opnieuw de lente gekozen hebben om door dit land te reizen. De natuur die ontluikt en nog heel kalm op de baan omdat er nog niet veel toeristen zijn. Alleen het weer wil nog niet direct mee. Er staat een koude wind, we zijn dan ook blij dat we kunnen opwarmen in de heetwaterbaden van Hanmer Springs. Twee uur lang genieten we van het warme water.

    Wanneer we de volgende dag opstaan is het zowaar aan het sneeuwen. Het weer achtervolgt ons precies vanuit Mongolië! We rijden direct verder tot we de heuvels uit zijn en daar klaart de hemel gelukkig wat op. Een korte wandeling brengt ons naar de Maruia waterval en daarna rijden we tot in het kleine dorpje Murchison. Op de camping net er voorbij doen we een babbeltje met de sympathieke eigenaar die ons belooft dat het de volgende dagen beter weer wordt.

    De warmte van de zonnestralen maakt ons inderdaad wakker. Zalig! Blauwe lucht, wel nog een beetje wind, maar we kunnen al in t-shirt buiten lopen. We rijden een uurtje verder naar het Rotoiri meer waar de Mount Robert loop begint. Een wandeling naar, je raad het al, Mount Robert. Vé heeft helaas last van een stevige hoest en hoofdpijn. Ze ziekt uit in de auto terwijl ik mijn trailschoenen aantrek. Het pad zigzagt steil omhoog en langzaam aan krijg ik een uitzicht over het mooie turquoise meer en de omringende bergen. Dit is echt genieten.

    De 2 dagen erop rusten we uit in het gezellige Motueka. We kiezen een camping uit waar we ons al snel thuis voelen. Mooi uitzicht op de wijnranken, veel kippen en eenden die er rond lopen, vriendelijke eigenares,… Een tof en rustig plaatsje.    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    4
    Day 7

    Anatori en Farewell Spit

    October 16, 2018 in New Zealand ⋅ ☀️ 14 °C

    Dankzij onze online gids (NZ Frenzy) ontdekken we een onbekende parel helemaal in het noorden van het Zuidereiland. Net voorbij Pakawau draaien we een 40 km lange gravelbaan op richting Anatori. De vele kleine baaien en eilandjes onderweg zorgen voor een prachtig uitzicht. Het is lekker rustig, we komen amper 2 auto’s tegen op de hele rit. Onze gids had al voorspeld dat het “off the beaten track” zou zijn. Er valt onderweg ook vanalles te ontdekken.

    Na 18km komen we aan een parking waar de Knuckle Hill track begint. Vé zou graag mee wandelen maar voelt zich nog steeds niet oké dus slaapt ze wat bij in de auto. Ik word na een uur beloond met een geweldig uitzicht over de kustlijn en de baaien en eilandjes die we daarnet met de auto gepasseerd zijn.

    Verder richting Anatori wordt het alleen maar mooier. We zien zachte groene heuvels vol paarden en schapen. Hoge rotsen die overwoekerd zijn met palmbomen en varens alsof we in de jungle zitten. Witte begroeide zandduinen die ons doen denken aan de bulten van de kamelen uit Mongolië. En uiteindelijk een lang uitgestrekt verlaten strand met op het einde de imposante Anatori klif waar we kunnen kamperen.

    Op de weg terug stoppen aan Paturau beach. Hier liggen fotogenieke rotsen van kalksteen die lijken op gigantische chocoladecookies. We blijven ondertussen alert voor de 2e slipper van Vé die we gisteren ergens verloren zijn. We vinden die uiteindelijk in goeie staat terug aan de eerste stop die we gemaakt hadden.

    Wat verderop ligt Farewell Spit, een lang smal stuk strand dat zich in de oceaan uitstrekt. In het Farewell Café drinken we een lekkere soep op het terras en daarna doen we een stevige strandwandeling. Volgens onze gids zo’n anderhalf uur maar we hebben blijkbaar een langere route genomen want we doen er meer dan 3 uur over. Het witte strand en het zicht op de oceaan zijn wel prachtig. Als je het water wegdenkt, zou je je in de Sahara wanen.

    We vinden een camping op slechts 5 minuten daar vandaan, Farewell Gardens. De hond Floss en de kat Bro verwelkomen ons direct. Vé is uiteraard blij als Bro ’s morgens op bed springt om haar te wekken.

    Tijd voor een filmpje: https://photos.app.goo.gl/XK9ZqVRb6Ei94UPaA    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    2432
    Day 9

    A Perfect Day

    October 18, 2018 in New Zealand ⋅ ☀️ 15 °C

    De dag start met campingkat Bro naast me op bed. Ik ben nog niet helemaal wakker en deze lieve knuffelkont heeft mijn dag al goed gemaakt.

    Na yoghurt, muesli, banaan en een spiegeleitje zijn we weer vertrokken met onze Franz Josef. We gaan Wharariki beach en het nabijgelegen Green Hill beach bezoeken. Terwijl FJ op onze spullen past op de parking wandelen wij via Nikau en Dune lakes naar Wharariki beach. 3 km heerlijk wandelen temidden de schaapjes. Nadat we een kleine jungle via een mooi paadje doorkruist hebben, is het tijd om onze mond open te laten vallen. We zijn er!
    Spectaculair strand met witte zandparels, stenen mastodonten op het strand en in de zee. Grotten, spelonken, steenformaties waarin en waartussen je heerlijk kan wandelen en met je voeten in het water ploeteren. Met een beetje geluk kom je jonge zeehonden tegen die hier komen spelen. We wandelen eerst wat naar links richting Green Hill beach. Mooi en rustig met uitzicht op Wharariki beach. Aan de ingang van een van de grotten spotten we een jonge zeehond. Zo cool om even te mogen binnenkijken in zijn dagelijks leven, in zijn natuurlijke habitat. We genieten op afstand (minimum 20 meter) van dit mooie dier. Ze zien er lief uit en een beetje sloom, maar als je te dichtbij komt kunnen ze bijten. Verschillende mensen zijn hierdoor al in het ziekenhuis beland.
    Langs het water op blote voeten wandelen we terug richting Wharariki beach. Wat een mooie plaats is het hier! Ik amuseer me te pletter! De omstandigheden zijn ideaal. Er is heel weinig volk, heel veel zon en weinig wind. Aan het einde van het strand wandelen we nog 1 km langs groene heuvels naar de parking. Wat een geweldige ervaring! Dit is mijn hoogtepunt tot nu toe in Nieuw-Zeeland.

    Op de parking wandelen er pauwen rond. Op een gegeven moment zie ik een mannetjespauw met zijn veren in een waaier. Heel lang geleden dat ik dat gezien had. Ik sta versteld. Wat is de natuur toch een geweldige architect! We gaan iets eten in het restaurant aan Farewell Spit. Het eten is hier super lekker en het is heerlijk zitten op het terras met uitzicht. Ze zijn hier ook heel vriendelijk, maar dat is iedereen eigenlijk in Nieuw-Zeeland.

    Daarna bezoeken we Cape Farewell, het meest noordelijk gelegen punt van het Zuidereiland. Wanneer we vanop de kliffen naar beneden kijken, zien we een zeehond zonnebaden op de rotsen. De laatste uitstap vandaag is een kleine wandeling naar Pillar Point lighthouse. We krijgen een zalig uitzicht op Farewell Spit, de spitse landtong die zich uitstrekt in de oceaan.

    Omdat we morgen terug naar Motueka rijden om op tijd te zijn voor de eerste dag van het Lift Off festival, besluiten we een camping te kiezen die daar al wat dichterbij ligt.
    Onze keuze valt op The Secret Spot (TSS) in Pohara. Een zaligheid om deze dag op zo’n mooi plaatsje af te sluiten. We zijn de enige bezoekers vanavond. Het kampvuurtje in de tipi, de geweldige douche in het bos, een nachtelijke trip naar een minikolonie glow worms die langs de flanken van het meer leven,… We laten het ons allemaal welgevallen. Een dag vol verrassingen, a perfect day. I’m glad I spent it with you!

    Een filmpje dabei: https://photos.app.goo.gl/Tvr2omFTCroyiu5p9    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    2
    12
    Day 11

    Festivals en zeehonden

    October 20, 2018 in New Zealand ⋅ ☀️ 21 °C

    Vé verjaart vandaag! We maken er een relax dagje van op de camping. Tegen 17u stappen we naar de luchthaven van Motueka waar het Lift Off festival plaats vindt. Daar voeren enkele vliegtuigjes stunts uit en wordt er een recordpoging skydiven gehouden. Ondertussen kunnen we genieten van lekker eten van de vele foodtrucks. Vooral de Hollandse minioliebollen vallen in de smaak. Als de zon ondergaat is het tijd voor de hoofdact. 9 luchtballonnen worden opgeblazen en zorgen voor een lichtshow op het ritme van een aantal liedjes. Of dat proberen ze toch. Het idee is goed, de uitvoering iets minder. Daarna volgt wel een spectaculair vuurwerk. Een mooie afsluiter voor Vé haar verjaardag!

    De dag erop is het weer feest. In het kleine dorpje Ngatimoti vindt een soort braderie plaats met alleerlei eetstandjes. We kopen wat souvenirs en nemen deel aan koetje-kak maar winnen helaas geen prijs. Er is ook een veiling waar Vé op 3 zaken biedt en er ook effectief 2 mee naar huis neemt. Een armbandje en een pakket met een dekentje en een draagtas met poezen erop.

    De volgende dagen doen we enkele wandelingen in Abel Tasman national park. De stranden van Totaranui, Awaroa en Anapai passeren allemaal de revue. Daarna keren we terug naar Motueka en gaan we aan de Riuwaka resurgence een kijkje nemen. Deze natuurlijke bron is voor de Maori een heilige plaats aangezien zij rivieren en bronnen beschouwen als het levensbloed dat door de aderen van Moeder Aarde stroomt. We voelen ons direct thuis aan dit kalme blauwe water.

    Vervolgens rijden we richting Oostkust waar we een kolonie zeehonden spotten op hun vaste plekje in Ohau. De weg er naartoe is nog steeds onder constructie nadat die verwoest werd door de aardbeving van 2 jaar geleden. We herinneren het ons nog goed want we zaten toen op 200km van hier en werden lichtjes dooreen geschud in onze campervan.

    Zo zag het er ongeveer uit: https://photos.app.goo.gl/8wdYCpuLZ6FdGwjHA    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    1
    3213
    Day 18

    Rakaia gorge, Moeraki en de Zuidkust

    October 27, 2018 in New Zealand ⋅ ⛅ 13 °C

    De Rakaia kloof biedt ons een mooi zicht op hoge besneeuwde bergtoppen en een turquoise gletjerrivier. We doen enkele wandelingen in de buurt en genieten van de zon op de camping. Er staat er al bijna 2000km op de teller van onze Franz Josef wanneer we de Moeraki boulders bereiken. De bijna perfect bolvormige stenen die op het strand liggen zouden miljoenen jaren geleden volledig natuurlijk ontstaan zijn op de zeebodem. We bestuderen de objecten terwijl het stilaan hoogtij wordt en de zee ze bijna terug dreigt op te slorpen.

    Enkele kilometers verder liggen er gelijkaardige stenen en nog veel meer speciale vormen op het strand van Shag Point. Daar zijn we tot onze verbazing volledig alleen. Een groot verschil met de vele toeristen aan Moeraki. Nog enkele kilometers verder staat de vuurtoren van Katiki, waar er regelmatig geeloogpinguïns opduiken. Helaas, ze zijn wellicht visjes gaan vangen of het is hen te koud, want wij zien er geen enkele.

    De volgende dag bezoeken we Dunedin. We zitten ondertussen helemaal in het zuiden van het Zuidereiland. De regio staat erom bekend om veel regen te hebben en dat ondervinden we aan den lijve. De grote grijze havenstad heeft niet zoveel te bieden behalve wat winkeltjes, kerken en de steilste straat ter wereld. Net buiten de stad worden we wel aangenaam verrast door het mooie Larnach kasteel en de omringende fleurige tuinen. Ook de dagen erop blijft het regenen waardoor we ons beperken tot enkele kleine wandelingen en uitstapjes naar Curio Bay, de Waipohatu watervallen en de stad Invergargill.

    Een filmpje: https://photos.app.goo.gl/wuDysFtCfXvVMrJv5    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    31
    Day 25

    Glenorchy, Wanaka en Mt. Cook

    November 3, 2018 in New Zealand ⋅ 🌧 17 °C

    We laten het toeristische Queenstown links liggen en rijden direct door naar Glenorchy. De Nieuw-Zeelandse Alpen vormen een mooie achtergrond onderweg. Camp Glenorchy wordt onze slaapplaats voor vanavond. Deze gloednieuwe camping is 2 keer zo duur als alle andere campings in Nieuw-Zeeland dus we twijfelen even of we hier wel zouden blijven.

    Maar eens we de gezamenlijke ruimtes zien zijn we direct erg tevreden met onze keuze. De keuken, eetplaats en living zijn groot, modern en supergezellig. Het hele gebouw is gemaakt van hout dat gerecupereerd werd na de zware aardbeving in Christchurch in 2011. De decoratie werd voorzien door lokale artiesten die enkele kunstwerken schonken.

    Bovendien is de hele camping zelfvoorzienend. Er wordt meer energie gegenereerd dan er gebruikt wordt dankzij de zonnepanelen op het dak. Al het gebruikte water is regenwater en alles uit het toilet wordt gecomposteerd en in de tuin gebruikt. De camping schenkt ook nog eens al zijn winst aan de gemeenschap van Glenorchy. Een prachtig initiatief op poten gezet door een gepensioneerd koppel uit de Verenigde Staten.

    Door het slechte weer besluiten we hier nog een nacht te slapen. We nestelen ons de hele dag in de knusse zetels om wat te schrijven en te lezen. De dag erop blijft het koud en regenachtig maar we gaan toch naar de Glenorchy Animal Experience. 2 jaar geleden was dit de favoriete plaats van Vé dus daar moeten we nog eens stoppen.

    De eigenares is blij te horen dat we hen al voor de 2e keer bezoeken en geeft ons direct een paar zakjes dierenvoeder gratis. We gaan ermee op ronde langs de lama’s, alpaca’s, schapen, geiten, kalfjes, paarden, ezels, kippen en hangbuikzwijnen. En ik vergeet er wellicht nog een paar.

    Nadien kopen we nog wat honing en verse eitjes en dan rijden we door naar Wanaka, een andere “favoriet” van 2 jaar geleden. Onderweg stoppen we even in Arrowtown. We kuieren een uurtje door de 2 hoofdstraten van het piepkleine oude goudmijnersdorpje.

    De komende dagen belooft het slecht weer te worden, op dinsdag na. We profiteren er dan ook van om die dag naar Isthmus Peak te wandelen. De zon is van de partij en we zweten al snel nadat we aan de klim begonnen zijn. Op 3 uur tijd moeten we 1000 meter stijgen, best pittig. Het turquoise water van het Hawea meer schittert in de zon. Hoe hoger we klimmen, hoe meer bergtoppen we zien in de verte.

    Het laatste halfuur is er enorm veel wind op de bergpas maar we worden uiteindelijk beloond met een schitterend uitzicht. Langs de ene kant vergezelt het felblauwe Hawea meer ons nog steeds. Langs de andere kant zien we het minder blauwe Wanaka meer en vele besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Dan op 2 uur terug naar beneden en even uitblazen aan onze auto. We deden deze wandeling eigenlijk als vervanging van de Roy’s Peak Track die momenteel gesloten is, maar het was zeker de moeite waard!

    De dagen erop volgt het aangekondigde slechte weer. We vullen onze tijd met het proeven van enkele craft biertjes in een lokale brouwerij en een bezoek aan Puzzleworld. Of toch de cafetaria van Puzzleworld. Want daar leven we ons zodanig uit met het spelen van spelletjes en oplossen van breinbrekers, dat we het niet nodig vinden om de “attractie” op zich te bezoeken.

    De laatste dagen van onze reis hopen we op beter weer om de Hooker Track te doen. Deze wandeling schijnt de mooiste van het hele Zuidereiland te zijn. Bij goed weer heb je er een prachtig uitzicht op Mount Cook, de hoogste berg van het land. 2 jaar geleden waren we hier ook maar was het helaas erg bewolkt en regenachtig. Ik wou de wandeling toen toch per se doen, maar zag helaas niks.

    We rijden naar een camping vlakbij de start van de wandeling, zodat we er morgen hopelijk direct aan kunnen beginnen. De laatste 30km van de rit komen we in een volledig wit landschap terecht. En het sneeuwt nog bij. En het is ijskoud. Lap, dat belooft voor morgen. Het weerbericht aan de camping voorspelt echter een heldere hemel, dus laten we hopen dat dit klopt.

    En ja hoor, ik word wakker van de warmte in onze campervan. Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw. Toppie! We beginnen aan de wandeling en begrijpen direct waarom deze een van de mooiste in Nieuw-Zeeland genoemd wordt. De ene indrukwekkende besneeuwde piek na de andere komt tevoorschijn. Het grauwe gletsjerwater kolkt onder de 3 hangbruggen die we moeten oversteken. Achter ons kunnen we tientallen kilometers ver kijken over een azuurblauw meer.

    Na 2 uur stappen bereiken we Hooker Lake. Een ijskoud, stil meer dat ons scheidt van de voet van Mount Cook die in volle glorie te bewonderen is. Amper wolken aan de lucht. We placeren ons aan het meer en liggen een halfuur te staren naar de schoonheid voor onze neus. Daarna beginnen we af te koelen door stil te zitten en is het tijd om terug te keren. Heel voldaan dat we deze wandeling gedaan hebben!

    Op onze terugrit stoppen we nog even voor een wandeling van 15 minuten naar het Tasman Lake. De korte maar steile klim brengt ons naar een mooi meer met vele drijvende ijsschotsen en een zicht op de andere kant van Mount Cook. Geweldig wat we hier allemaal zien op enkele kilometers afstand van elkaar!

    Nadien brengen we nog een dag door aan het mooie Lake Tekapo dat omringd wordt door honderden kleurrijke lupines die vol in bloei staan. We zorgen dat we de laatste avond terug in Christchurch zijn zodat we de dag erop onze campervan kunnen wassen en terug binnenbrengen bij de verhuurmaatschappij. Voor ons laatste avondmaal verwennen we onszelf met een fles cava en een gigantische “terror”-misu als dessert. Helaas is het alweer tijd om afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland… de tijd gaat te snel!

    Nog een laatste filmpje: https://photos.app.goo.gl/AZ2k7KP9UVjMvNEq9    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    1
    222
    Day 33

    Bye bye Nieuw-Zeeland

    November 11, 2018 in New Zealand ⋅ ☁️ 11 °C

    We wisten al dat Nieuw-Zeeland geweldig was, anders zouden we uiteraard niet terugkeren. Ons gevoel werd nog eens bevestigd: de inwoners zijn supervriendelijk en relax, de levenskwaliteit is top en de natuur is prachtig. We kwamen weer ogen te kort voor al dat moois. De enige minpunten die we kunnen bedenken zijn de kost om er te leven en de afstand tot België.

    We bezochten slechts enkele plekken waar we 2 jaar geleden ook al waren. Gedurende het grootste deel van de reis ontdekten we alleen maar nieuwe dingen die ons verbaasden, verbluften, inspireerden, deden glimlachen en dromen van meer! Een 3e bezoek aan dit land sluiten we zeker niet uit…    Read more

    See translation
  • TravelerNieuw-Zeeland
    Day 33

    Kosten Nieuw-Zeeland

    November 11, 2018 in New Zealand ⋅ ⛅ 11 °C

    Zoals verwacht is Nieuw-Zeeland het duurste land van onze reis. We gaven €187 per dag uit gedurende de 34 dagen dat we er waren. Gelukkig hadden we dit ingecalculeerd en we bleven zelfs ruim onder ons vooropgestelde budget van €240 per dag. Dit was gebaseerd op onze vorige reis naar Nieuw-Zeeland in 2016.

    Waarom is het hier zo duur? Het overgrote deel van ons budget gaven we uit aan transport. De vluchten naar Nieuw-Zeeland (vanuit Mongolië) kostten ons €650 per persoon. De huur van onze campervan bedroeg €1780 en aangezien we bijna 4000km reden hadden we nog eens €525 aan benzine nodig.

    Met een campervan mag je op de meeste plaatsen niet wildkamperen waardoor we dus nog elke avond een camping moeten betalen. De ene is al wat goedkoper dan de andere, over de hele maand kostte dit ons €660.

    Onze campervan was voorzien van frigo en kookgerief dus konden we in principe al ons eten zelf bereiden. In de praktijk maakten we 2 van onze 3 dagelijkse maaltijden met spullen uit de supermarkt. Daarnaast gingen we 1 keer uit eten (soms ontbijt, soms lunch, soms avondeten). Dit kostte meestal tussen de €15 en €35 voor ons beiden, op enkele uitschieters na.    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English