Bye bye Chili!

In totaal verbleven we maar liefst 77 dagen in Chili. Twee maanden en een half. Je kan dus wel zeggen dat het land ons beviel.

In Patagonië werden we verbluft door de natuurpracht van Torres del Paine, Parque Patagonia en al het moois langsheen de Carretera Austral. Grillige bergen, azuurblauwe meren en nog zo veel meer… deden meerdere keren onze monden open vallen.

In Chile Chico genoten we van een zonnig microklimaat en maakten we voor de eerste keer kennis met de geweldige gastvrijheid van de Chilenen. Kathy en Juan nodigden er ons uit op hun Kerstdiner en legden ons ook de rest van ons verblijf in de watten.

We zwommen in idyllische heetwaterbronnen in Puyuhuapi en gingen een paar uur verderop raften op de ijskoude Futaleufú rivier. De palafito restaurants in Chiloé serveerden ons kersverse vis, net binnen gebracht door de vissersboten.

Rond Puerto Varas en Pucón werd het landschap gedomineerd door hoge vulkanen. In Pucón zagen we dat van heel dichtbij, na een trailrun op de flanken van de Villarica vulkaan. Na 7 weken verlieten we Patagonië, zonder twijfel ons favoriete gebied in Chili. Al is “gebied” wel een ruime term. Chileens Patagonië is namelijk 25 keer zo groot als België.

Ook hogerop in het land ontdekten we heel wat natuurpracht, zelfs midden in de woestijn. De groene Elqui vallei was een gezellige oase vol wijngaarden en pittoreske dorpjes. In nationaal park Pan de Azucar doken we in de woeste golven van de Stille Oceaan. Onze laatste stop, San Pedro, leek wel op een andere planeet te liggen. En de hemel in de Atacama woestijn was ‘s nachts gevuld met meer sterren dan we ooit tevoren gezien hadden.

Het kon natuurlijk niet allemaal rozengeur en maneschijn zijn. De drukke hoofdstad Santiago was minder ons ding, maar wij zijn sowieso geen fans van grote steden. La Serena was op zich een leuke kuststad, al was de diefstal van Vé haar rugzak toch even een dieptepunt. Gelukkig kregen we veel hulp van onze gastvrije en behulpzame hoteleigenaars. Ook Antofagasta was geen hoogvlieger. Zonder onze administratieve verplichtingen waren we daar dan ook nooit uit eigen overweging heen gegaan.

Op gebied van eten en drinken mochten we zeker niet klagen. Over het algemeen is het Chileense dieet wel wat eenzijdig: veel vlees, veel koolhydraten en weinig groenten en fruit. De lokale specialiteiten zoals empanadas en completos zijn daar voorbeelden van. Langsheen de lange kustlijn van Chili konden we toch regelmatig genieten van lekkere verse vis. Ook via avocado’s, cazuela’s en pebre kregen we de nodige vitamientjes binnen. We ontdekten heel wat lekkere Chileense biertjes, vaak ambachtelijk en op kleine schaal gemaakt. Zelfs Vé leerde hier bruin bier drinken, dat zegt genoeg denk ik.

Transport in Chili is heel gemakkelijk. De wegen zijn overal geasfalteerd en het openbaar vervoer is comfortabel en goedkoop.

De locals waar wij mee in contact kwamen waren heel gastvrij en men probeert steeds te helpen wanneer je vragen of problemen hebt.

Besluit: wij vonden Chili geweldig. De natuur is hier zo mooi en zo divers dat er oneindig veel te zien is. We hebben al heel wat gedaan, maar er is zeker nog genoeg om voor terug te keren!Read more