Cuenca - Dag 3

Soms zitten er van die grootse plannen tussen die minder groots uitpakken. Ingapirca, mijn bestelling van vandaag zou daaronder kunnen vallen.

Ingapirca, letterlijk vertaald: Inca muur, zijn de grootste Inca ruïnes in Ecuador. Nadat de Cañari het enige volk was dat hier leefden, kwamen op een dag de Inca's aangezet. Zijn konden de Cañari maar niet overwinnen, dus besloten de Inca's samen te leven met de Cañari. Ondanks dat de plaats, die voorheen Hatun Cañar heette, werd omgedoopt tot Ingapirca, mochten de Cañari de regie grotendeels houden.

Typisch is altijd dat er eerst wordt gezegd dat men niet weet waar het complex (de ruïnes) voor heeft gediend, en in de zinnen later wordt heel leuk verteld dat het complex diende als fort en magazijn voor de Inca troepen die op weg waren naar het noorden. De Tempel van de Zon, het grootste gebouw van het complex, diende als observatorium voor de zon en de maan. Ergens kreeg ik dus het gevoel dat ze een vrij aardig idee hadden waar het complex voor diende.

Maar enig sarcasme daar gelaten, het was echt wel interessant en indrukwekkend wat voor systemen en kennis ze toen al hadden! Zo was er een ondergronds aquaduct om het hele complex van water te voorzien en pasten alle stenen van bijvoorbeeld de tempel zo perfect in elkaar, dat er geen cement achtige substantie nodig was om te bouwen!

Het jammere was een beetje dat je verplicht een tour moest doen door het complex. Dit bracht heel veel interessante info met zich mee, maar er werd er als een malle doorheen geraced, zonder enige tijd om rustig te kijken, bordjes met extra info te lezen of een 28 jaar later foto te maken... Na een half uur stonden we dus alweer buiten. Er was nog een wandeling als toevoeging, die je wel alleen mocht doen, alleen deze bestond uit twee grote keien die ooit naar beneden waren gevallen en een rots met een tekening van de zon erop.

Ach, uiteindelijk was het toch wel interessant. Alleen beetje jammer dat het allemaal zo snel ging, en per se met een tour moest.Weiterlesen