Vilcabamba - Dag 1

Wederom een gek dagje. Na laat wakker te zijn geworden (betekende niet dat ik lekker had geslapen), heb ik alsnog de bus naar Vilcabamba kunnen nemen. Terug in de bergen, waar ik blij mee was!

Aangekomen in het dorp was het maar een klein stukje lopen naar het hostel. Een hostel waar niemand de deur open deed. Ook hulp van de buurman, die wat telefoonnummers tot zijn beschikking had, leverde niets op. Met zijn Wifi heb ik een bericht gestuurd, waarna ik maar een plek voor lunch op heb gezocht. Na een stevige maaltijd heb ik wederom het hostel geprobeerd, maar wederom niets. En later, na klein beetje het dorp verkennend (wat niet ideaal was in de hitte en volle bepakking), nogmaals geprobeerd, weer niks.

Op m'n telefoon zoekend naar een nieuw hostel, kwam een auto voorrijden, met jawel, de man die de deur open kon doen. Hij legde uit dat de eigenares op vakantie is (en blijkbaar niet lekker communiceert?) en hij het overneemt voor een tijdje. Hoe dan ook, ik was blij dat ik naar binnen kon, en de man bleek super aardig te zijn.

Wat ook opviel is de enorme hoeveelheid Amerikanen hier. Voornamelijk gepensioneerden en hippies. Waarom ben ik nog niet achter gekomen.Baca selengkapnya