Huaraz - Dag 3

Omdat er voor vandaag veel bewolking en regen voorspeld stond, heb een wat kleinere wandeling gemaakt naar Laguna Wilcacocha. Dit meer ligt niet aan de Nationaal Park kant van de stad, maar juist aan de andere kant. Zonder bewolking kan je aan de overkant wel heel mooi alle pieken zien!

De wandeling begint zo'n 20 minuten buiten de stad, te bereiken met een bus. Ondanks dat de wandeling best kort is, heeft het wel 600 hoogtemeters waardoor het nog best pittig is. Het pad loopt na het dorpje Santa Cruz door de landerijen en boerderijtjes waar veel mensen aan het werk waren. Heel erg leuk, en naast veel begroetingen ook een aantal gesprekjes gehad. Maar hier werd weer bewezen dat het Spaans in Peru vele malen lastiger is dan in Colombia en Ecuador. Van alle gesprekjes heb ik nauwelijks begrepen waar we eigenlijk over hebben gepraat...toch was het erg gezellig 🙃

Het meer zelf viel nogal tegen (gelukkig was ik daar op voorbereid), maar de uitzichten en vooral de wandeling zelf was zeker de moeite waard.

Savonds bleek Huaraz een hele levendige stad te zijn! Waar iedereen zegt dat de stad niks aan is, is er veel volk op straat, op een positieve manier. Naast de vele kleine winkeltjes die tot laat open zijn, wordt er ook veel op de stoep verkocht. Van kleurboeken tot goudvissen, alles was te vinden. Het toppunt waren toch wel de Zuid Amerikaanse boa's. Tot nu toe zijn ze overal geweest, maar hier was het vrij extreem. Het zijn bijna altijd oude mannetjes in een soort politiepak, met alleen een wapenstok en een fluitje. Een fluitje. Die gebruiken ze graag. Op compleet willekeurige momenten fluiten ze keihard, zonder reden. Vaak kijken ze gewoon op hun telefoon, en beginnen ze keihard te fluiten. Waar belastinggeld wel niet goed voor kan zijn!Leia mais