Caraz - Dag 1

Twee van de andere meren die ik van plan ben te bezoeken, liggen verder weg van Huaraz, dus verhuis ik vandaag naar Caraz, een dorp anderhalf uur naar het noorden. De collectivos hier naartoe zijn lichtelijk riskant, wetende dat er ook plaatsjes met de namen Carhuaz en Carhuac. Gelukkig had ik de goede en kwam ik eind van de middag aan (met prachtige uitzichten onderweg op het Nationaal Park!).

Het hostel wordt gerund door een vrouw die ook Engels geeft op de lokale school, maar haar vader deed de deur open omdat ze niet thuis was. Eerst ging er een luikje open en kwam zijn gezicht tevoorschijn. Na drie keer verteld te hebben dat ik een kamer gereserveerd had en dat mijn naam Bram was, ging er een lampje branden en deed ie de deur open. Hij liet een paar dingen zien, maat keek zonder te stoppen heel verwachtingsvol naar mij, alsof eigenlijk hij de gast was, en ik hem alles moest laten zien. Lichtelijk ongemakkelijk, maar wel erg grappig.

Voordat ik vertrok ben ik eerst nog Huaraz in geweest, om te zien hoe de stad overdag is. Conclusie: nog levendiger! Het is zeker geen mooie stad, maar de markt is enorm. Soms leek het wel eindeloos door te gaan. En zoals inmiddels duidelijk is, er zijn nooit genoeg markten. De markt van vandaag stond vooral in het teken van de kip en zijn levensweg. Ze hangen overal aan haakjes, of zitten nog levend opgepropt in kunststof kooien. Maar het eten van de kip zit hier zo ingebakken (haha), dat het niemand blijkbaar iets uitmaakt. Daarnaast gok ik ook dat er hier sowieso iets minder aan dierenrechten gehecht wordt.Read more