Lima - Dag 1

Vanochtend bij zonsopkomst aangekomen in Lima! Lima wordt over het algemeen geen leuke en mooie stad gevonden, maar zoals altijd, eerst zien, dan geloven. Wat zeker is, is dat de grote stad aan de kust een enorm contrast is met een dorpje in de bergen.

Midden in de ochtendspits nam ik een taxi naar het hostel, wat door het verkeer meer dan een uur duurde en de chauffeur een aardig zakcentje opleverde. Het hostel ligt in Miraflores, een dure wijk aan de kust. Hoezo duur? Tussen het Hilton, Marriott en Pullman rijden zakenmannen op elektrische stepjes, lopen oudere vrouwen met veel te veel make-up, veel te weinig kleding en een yogamat onder de arm en rijden er oude mannen in roze polo's en met airpods in veel te grote auto's.

Na gesetteld te zijn in het hostel, en zowaar nog even geslapen te hebben, heb ik de wijk en de kust verkend. En eerlijk is eerlijk, ik vind het tot zover echt geen saaie of lelijke stad. De sfeer is heel gemoedelijk en relaxed. In de zee zijn mensen aan het surfen en in de vele parken wordt er gepicknickt en gesport. Natuurlijk is dit maar een klein deel van de stad, maar ik was positief verrast.

Iets verder de stad in heb je Parque John F. Kennedy. In dit park, midden tussen de drukke winkelstraten, zwerven heel veel katten rond. Een goed doel zorgt dat ze te eten en te drinken hebben, en ondertussen liggen ze de hele dag te zonnen in het gras. In het hele park zie je dan ook op de meest gekke plekken mensen liggen of hurken, om de katten te vertroetelen.

Savonds heb ik een Fransman in het hostel ontmoet met wie ik de blijdschap over de stad kon delen. Hij is hier nu een paar dagen en is net zo enthousiast. De rest van de avond heb ik genoten van al zijn levensverhalen als artiest en Engelsdocent, waarmee hij over de hele wereld, voornamelijk Zuid-Afrika en de VS zijn geld heeft verdiend.Baca lagi