Copacabana - Dag 2

Vannacht ging het weer helemaal tekeer. Regen, onweer, hagel, alles. Tenminste, hagel, het was een soort mix van hagel en sneeuw bleek de volgende ochtend (het was ook stervenskoud snachts). Ook waren er knallen te horen, wat een soort vuurwerk bleek te zijn. Wat het verhaal precies was, was me niet duidelijk, maar het was om ijsvorming oid tegen te gaan.

Hoe dan ook, na het ontbijtje gekregen te hebben van een hele leuke oude man en een praatje met hem gemaakt te hebben, begon ik aan een wandeling naar Yampupata, helemaal aan het uiteinde van dit losse stukje Bolivia. Omdat alle toeristen voor Isla del Sol komen, is dit stuk van de regio heel rustig en rijdt er alleen soms een motor of busje voorbij. Het pad liep langs het water en met het schitterende weer erbij, konden er geen beter uitzichten zijn. En dat 20 kilometer lang!

Aangekomen in Yampupata ben ik over alle kleine paadjes die het dorpje heeft (er is maar één echte weg) naar het strandje gegaan. Daar was een enkeling aan het sleutelen aan hun boot, en kwamen twee puppy's nieuwsgierig buurten. Ik zat koekjes naar binnen te werken, dus al snel stonden ze op schoot om de koekjes af proberen te pakken. Uiteindelijk had één hond een koekje te pakken, en had de ander de verpakking tussen de tanden. Het resultaat was naar tevredenheid blijkbaar, want ze sprintten zo snel als ze konden weg.

Net toen ik op zoek wilde gaan naar het busje dat naar Copacabana rijdt, kwam er een groepje mannen aanzetten, die nogal geïnteresseerd waren en mij bombardeerden met vragen. Na ook nog wat over het dorpje gepraat te hebben, kwam er een taxi aanscheuren waarvan ik vermoed dat die hoorde dat er een toeristen was. Voor veel te veel geld wilde hij me wel terug brengen naar Copacabana, dus ik bedankte vriendelijk en zei dat ik het busje af zou wachten. Na zo'n tien minuten werd hij blijkbaar terug geroepen naar Copacabana, en kon ik voor een mals prijsje mee 🙃

Niet zonder slag of stoot, want we kwamen op een punt dat de auto te breed was voor het pad. Met behulp van vijf man is het gelukt om er door te komen. Een auto na ons had hetzelfde probleem, dus ook deze werd geholpen. De rest van het dorp stond vanaf een afstandje rustig toe te kijken hoe het waarschijnlijk enige enerverende van de dag zich afspeelde.

Onderweg pikten we nog meerdere mensen op, dus werden we toch nog een soort bus. Na een hele goedkope maar hele lekkere maaltijd ik een voetbal kijkend restaurantje begon het weer keihard te stormen.Leggi altro