Cochabamba - Dag 3

Zaterdag, voetbaldag in Cochabamba! Inmiddels ben ik al zo'n vier en een halve maand in Zuid-Amerika, een continent dat groot fan is van voetbal, maar heb ik nog steeds geen echte voetbalwedstrijd gezien. Vanavond speelt "Club Deportivo Jorge Wilstermann" (vernoemt naar de eerste commerciële piloot van Bolivia) tegen "Club Independiente Petrolero" uit Sucre.

Een kaartje kopen kan alleen op de dag zelf bij het stadion, dus om 10:00 stond ik keurig in de rij. De kaartverkoop werd gedaan vanuit een paar kleine raampjes met tralies. Het advies van de mevrouw in het hostel heb ik opgevolgd, dus heb ik een kaartje gekocht aan de rustigere noordzijde. De hooligans schijnen nog wel is een knokpartijtje te houden aan de zuidkant...

Na overdag de stad wat gezien te hebben en de markt te hebben bezocht, was het savonds tijd voor de strijd! Buiten was het al goed druk met verschillende kraampjes voor avondeten, snacks en t shirts. Uiteraard heb ik als groots fan ook een shirt gekocht. Ook begon ik een vermoeden te krijgen waarom de kaartjes zo goedkoop waren, allerlei kinderen waren namelijk kussentjes van schuim een het verkopen... En inderdaad, stoeltjes waren er niet in het stadion. Vaste plekken ook niet, dus je kon zitten waar je wilde, maar overal was de ondergrond hard beton.

Totaal niet Zuid-Amerikaans begon de wedstrijd, een heuse degradatiekraker, drie minuten te vroeg in een goed gevuld stadion. In de derde minuut was er al een penalty tegen, die uiteindelijk toch werd teruggedraaid door de var. Niet veel later scoorden ze alsnog en werd het 0-1. Ik kreeg het gevoel dat er hier wat meer toegelaten wordt dan in het Nederlandse voetbal. Het voetbal zelf was niet om aan te zien, maar over de gehele wedstrijd zijn er vijf mensen per brancard en karretje afgevoerd, en dat met maar een paar gele kaarten en één rode.

Ondanks dat Cochabamba bijna constant de bal had, bakten ze er geen hol van. Zelfs nadat Sucre vlak na rust die rode kaart incasseerde, kreeg het thuisteam de bal er niet in. Na het verlies werd het vrij druk met boze fans boven de in/uitgang van de spelers. Toen ze woedend schreeuwden naar de Argentijnse trainer op het moment dat deze naar binnen wilde lopen, kreeg de beste man een enorme woedeaanval, en begon twee keer zo hard terug te schreeuwen. Na een paar minuten vermakelijk toe staan hebben kijken, werd hij door vier man naar binnen gedrukt. Opvallend detail, de zuidkant met hooligans liep rustig leeg zonder problemen.

Het was erg leuk om zo'n wedstrijd een keer mee te maken en behalve aan het einde was de sfeer super gezellig! De overkant maakte de muziek en waren non stop aan het zingen en heen en weer aan het springen. Aan de "rustige" noordkant was er vooral veel frustratie, maar werd er ook vaak geklapt en gelachen. Ondertussen liepen er ook constant mensen door het publiek om empanada's, ijs, popcorn en weet ik veel wat te verkopen. Voor herhaling vatbaar dus :)Read more