Tarija - Dag 1

Na een enorm gespierde Duitser te hebben ontmoet die een boek zat te lezen (had toch direct kortsluiting bij dit beeld), vertrok de enige bus die geen nachtbus was richting Tarija. Tijdens het wachten op het busstation, heb ik wat gepraat met een oudere vrouw, al heb ik de helft niet verstaan en was zij vooral tegen me aan aan het lullen. Een tijdje later, op het moment dat ik in wilde stappen, trok diezelfde vrouw aan m'n mouw en trok me mee naar een stapel kisten die in haar bus getild moesten worden. Samen met die buschauffeur hebben we alles (geen idee wat er in zat) de bus in gekregen, en iedereen vond het maar wat mooi dat de gringo hielp (ook al was het lichtelijk onder dwang). Als bedankje (denk ik?) kreeg ik van de vrouw een klap op m'n achterwerk.

De bus reed bijna alleen maar over onverharde weg, maar ik was al blij dat hij uberhaupt vertrok. Uiteindelijk heb ik niks gemerkt van de wegblokkades in het land, die er in andere delen weldegelijk waren en al het verkeer ophielden. Naast me zat een vrouw die het ook niet laten om constant tegen me aan te kleppen, maar ik kon er wel van genieten.

Bij aankomst (veel later dan gepland natuurlijk) heb ik een taxi gedeeld met een Duitser die ook in de bus zat (de vrouw naast me dacht dat we samen reisden. "Twee gringo's in één bus, die moeten wel samen reizen.") en kwam ik aan in het hele mooie en rustige hostel, waar alleen wat lokale toeristen verbleven.Read more