Satellite
  • Day 24

    Day 24 > Running for fur seals

    December 6, 2019 in New Zealand ⋅ 🌬 18 °C

    🇳🇿
    After a long drive from Martinborough, where we spend the night, to Cape Palliser we finally saw our first seals. That half an hour later we would be scrambling to get to safety, was not on our minds at that moment.

    The scenic drive to this remote and windy part of the country was an adventure of its own. With plenty of wash outs and a detour over private land the car was getting a bit dusty. The ocean was a very light shade of blue close to the coast. It was especially beautiful when the sun was shining.

    According to our roadmap seals would have their colony somewhere in this area. We were looking and looking but no seals. The local mailman saw us and directed us to the right place. Thanks again! It was absolutely amazing to see these playful creatures swimming and sunbathing. I took many pictures with our Canon camera.

    We respected there space and kept our distance. Once I was done taking pictures I decided to walk back. All of a sudden I hear something behind my back. A giant male seal was approaching. I screamed at Tonnie to get up the rocks and followed in his footsteps. My heart was pounding. The seal had come frome another beach and walked up to this one and scared us. Luckily he was not after us. You can see him im the pictures. We were standing on the rock on the left.

    Pfff. Keep breathing. That was enough seal for one day. We continued to Cape Palliser to climb to the lighthouse (250 steps).

    On our way back we found a DOC campsite to spend the night. After a nice camping style thai curry dinner we walked to the Putangirua Pinnacles, or also known as the Dimholt road from the lord of the rings.

    It was a marvelous day with numerous adventures, including sheep on the road. Today we drove to Wellington, where we will br staying until Monday morning.

    ----------
    🇳🇱
    Na een lange rit van Martinborough, waar we hebben overnacht, kwamen we dan eindelijk de eerste zeeleeuwen tegen bij Cape Palliser. Dat we een half uur later snel een veilig heenkomen moesten vinden, wisten we op dat moment nog niet.

    De prachtige route naar een afgelegen en winderige plek op het zuidelijkste puntje van het noorder eiland was een avontuur op zich. De auto zag er erg stoffig uit na alle wegopbrekingen, omleidingen en washouts (door de zeer weggeslagen wegdek). De zee had prachtige lichtblauwe kleuren, zeker wanneer de zon scheen.

    Volgens onze wegenatlas zouden er zeeleeuwen in deze omgeving wonen. Wij hebben de hele kustlijn afgespeurd maar geen zeeleeuwen. De plaatselijke postcode wees ons uiteindelijk de weg. Het was fantastisch om deze energieke beesten te zien zwemmen, ruziënen zonnebaden. Ik heb veel teveel foto's genomen met de Canon spiegelreflexcamera.

    We hielden ons netjes aan de regels door de zeeleeuwen voldoende ruimte te geven en niet tussen hen en de zee te komen. Toen ik klaar was met fotograferen en ik samen met Tonnie weg wilde lopen, hoorde ik ineens wat geschuifel. Ik kijk om een zie vlak achter mij een enorm mannetje (zeeleeuw) onze kant op 'rennen'. Ik schreeuw naar tonnie dat hij de rotsen verder op moet klimmen en ik volg snel. Nu voelen we ons redelijk veilig. Gelukkig had hij het niet op ons voorzien. Waar kwam dat enorme beest ineens vandaan? Blijkbaar een rondje gezwommen en een andere baai aan land gegaan en toen aan de wandel geraakt. Pfff ik moest even bijkomen.

    We zijn snel naar de auto gelopen om onze weg naar cape Palliser te vervolgen. Daar hebben we de 250 treden naar de vuurtoren beklommen. Deze keer zonder hoestbuien. Yes!

    Op de terugweg zijn we gestopt bij de DOC camping in de buurt van de Putangirua Pinnacles. Na een lekkere thaise curry met groente en rijst, klaargemaakt op ons gaskooktoestel, zijn we naar de Pinnacles gelopen. Wij wisten hoe ze er ongeveer uit zouden zien door de opnames van dr Dimholt Road uit de Lord of the Rings film (deel 3). Het was prachtig in de ondergaande zon.

    Weer een geweldige dag vol avontuur en inclusief heel veel schapen op de weg. We zijn nu in Wellington tot maandagochtend wanneer we met de veerboot vertrekken naar het Zuider eiland.
    Read more