Travel Kiwistyle

🇳🇿
While Tonnie is reading a book about New Zealand on his E-reader, I am thinking about the last few days. A lot has happened since we started the Queen Charlotte track.

The first night at the track at Schoolhouse bay was great. We had a pleasant talk with two guys who are doing the Te Araroa track. All the way from Cape Reinga to Bluff. In the next few days we have met more of these brave folks. All with there own story and experience.

The second day was a longer hike, 13 kilometers. We had to climb Tawa saddle another 200 meter hill. The views where stunning. The sun makes the water pop. Blue shades of color everywhere. After the descend we stopped for a lunch at a little bay. I decided to let my feet cool in the water. Guess what... 5 dolphins came to say hello. They swam up and down the bay. Looks like they where hunting. It was an amazing experience. We stayed at a tiny campsite called Miners Camp, with noting but streaming water, a cooking shelter and a longdrop toilet. Again great people with nice stories.

The third day was only 11 kilometers but my feet where hurting after 2 days of hiking with no preparation the last 6 months. Those 5 k walks in the woods are something else. But we managed to get to Camp bay. Another lovely spot by the ocean. We decided to go for a swim to get clean ;) Not as cold as the north island but still very refreshing. The afternoon we spend with Lizzy, a girl we met on the track, at Punga Cove cafe 500 meters from our campsite. What a pleasant place to hang out.

The next morning we packed our gear and walked to Punga Cove for our water taxi back to Picton. It didn't show. I send them an email because there was no phone coverage, but the cafe had wifi. Luckily the operator answered almost immediately. The boat wasn't coming. We had to wait till the next one. Fortunately the place we were stuck looked like a mix of Carribean and let say Norway. All good!

After the Queen Charlotte track it was time to go to Abel Tasman National Park for our 3 day kayak trip from Onetahuti to Marahau. So we packed up pur stuff, did some grocery shopping and drove to Marahau on Saturday. We would have Sunday to pack and explore the surrounding area (beach at split apple rock) . In the afternoon we would check in at the Abel Tasman Kayaks to see if the weather would be good enough to go out. The forecast was not so good, so we were curious and a bit anxious.

At 4 o'clock we went to the reception and talked to the guy who decides whether or not you can go on your kayak trip. Despite 70 k wind, 130 mm rain and thunderstorms he said we could go. I wasn't to happy about that, so I asked some more questions and told him I wasn't sure about that decision. Finally he gave us the option to postpone the trip wit 2 days. We gladly accepted.

So now we are waiting, resting and hiking. Today we did the beginning of the Abel Tasman track. We found a beautiful bay with different beaches. We decided to check them out and take some pictures. Tonnie had a cookie break and all of a sudden the water was way higher then 15 minutes earlier. I had to take of my shoes to get back to the track.

In the meantime it has started to rain. A good time to do the laundry, write our blog and to reas a little.

---------
🇳🇱
Terwijl Tonnie een boek over nieuw zeeland zit te lezen. Zit ik lekker te dagdromen over de afgelopen dagen. Er is veel gebeurd sinds eerste wandeldag op de Queen Charlotte track.

De eerste avond en nacht op Schoolhouse bay camping was leuk. We hebben gezellig met twee mannen staan kletsen die de Te Araroa trekking aan het doen waren. Gaandeweg de Queen Charlotte track kwamen we meer van dit soort dappere mensen tegen. Allemaal met hun eigen verhaal en beweegreden om deze tocht te lopen. De track loopt van Cape Reinga op het noorder eiland naar Bluff op zuidelijkste puntje van het zuider eiland.

Onze tweede wandeldag was een stuk langer dan de eerste. 13 km, met 200 meter klim Tawa Saddle op. Het uitzicht was geweldig. De zon maakt alle kleuren zo fantastisch en intens. Prachtige blauwe tinten. De lunch hebben we op een van de vele stranden aan de Endeavor Inlet gegeten. Ook nam ik even de tijd om mijn voeten te koelen in het zeewater. En ineens zie ik in mijn ooghoeken dolfijnen zwemmen. Ze bleven heen en weer zwemmen langs de baai. Het leek net of ze aan het jagen waren. Heel bijzonder. 's Middags hebben we onze tent opgezet op Miners Camp. En kleine camping in een boomgaard met alleen een long drop toilet, overdekte keuken en stromend water. Een wederom leuke en gezellige mensen.

De 3e dag hoefden we maar 11 km te lopen. Toch had ik flink pijn aan mijn voeten. Doe dagen lopen zonder training en met blessure was toch een beetje veel van het goede. Maar we zijn bij camp bay aangekomen. Nog zo'n mooie camping aan het water. We hebben na de wandeling meteen een duik genomen om af te koelen en schoon te worden. 's Middags hebben we samen met Lizzy en drankje gedronken bij het nabij gelegen punga cove cafe. Wat een fantastische plek.

De volgende ochtend hebben we onze tent en spullen ingepakt en zijn we de 500 meter naar Punga Cove gelopen. Hier zouden we worden opgehaald door de watertaxi van Beachcombers. Maar de boot kwam niet. Even wisten we niet wat we moesten doen. Het personeel van Punga Cove vertelde dat ze dachten dat de boot vandaag niet zou komen. Tja daar zit je dan zonder eten. Omdat het cafe wifi had kon ik een email naar Beachcombers sturen. Gelukkig reageerde ze heel snel. De boot zou inderdaad niet komen naar er was een andere onderweg waar we nog anderhalf uur op moesten wachten. Dat was geen straf aangezien we keken naar een mix van de Caribbean en laten we zeggen Noorwegen.

Na de Queen Charlotte Sound was het tijd om naar Abel Tasman Nationaal Park te rijden. We hadden dat een 3-daagse kayaktocht geboekt waarbij we van Onetahuti naar Marahau zouden gaan peddelen. We kwamen zaterdag na een tocht via Nelson (en een heerlijk restaurantje) aan in Marahau. We hadden alvast inkopen gedaan voor de tocht bij de Countdown supermarkt in Nelson. De zondag zouden we gebruiken om alles klaar te leggen en in te pakken.

Om 16 uur op zondagmiddag zijn we naar Abel Tasman Kayaks gelopen om te horen of onze trip door zou gaan, ivm het naderende slechte weer. En ja hoor er was geen reden om de tocht af te blazen. Dat vonden wij toch wel een beetje vreemd aangezien er windstoten van 70 km/u, heftige regenval (130 mm) en onweer is voorspeld voor dinsdag. Na enig overleg en praten met de heer op de receptie, mochten we onze kayaktocht verplaatsen naar woensdag. We duimen dat het weer dan beter wordt.

Dus nu hebben we 2 dagen extra op deze mooie plek. Vandaag hebben we een stuk van de Abel Tasman trek gelopen en gezwommen in zee. Op een van de stranden zag ik een grot en een aparte rots met boom erop in zee. Daar moest ik natuurlijk even kijken. Tonnie ging mee en nam een cookie brake op een van de rotsen. Toen we 15 minuten later verder wilden lopen was het strand achter ons ineens weg. Hoogwater komt heel snel op hier. Oeps. Gistermiddag hebben we het strand bij Split Apple rock bezocht. Allemaal prachtige plekken en stuk voor stuk mooie kleine avonturen.

Ondertussen is het begonnen te regenen. Mooi moment om de was te doen, blog te schrijven en te lezen (uurtje later scheen de zon weer).Leggi altro