Assembleia de Deus

Sta je dus met je sandalen en een microfoon te zingen in een Braziliaanse kerk. Dat gebeurde dus gewoon vanavond.

En dat kwam zo. Schoonbroer Edmar (spreek uit Edimar) speelt gitaar in de kerk hier onderaan de straat. Hij zit in een andere kerk dan mama Olinda. Olinda ging overigens wel mee vanavond en heeft ook gezongen, wat echt fantastisch was. Er zijn hier echt superveel kerken, dat is echt niet normaal, maar dat terzijde.
Edmar heeft ons dus op een gegeven moment gevraagd of we wilden zingen in zijn kerk, hij zou dan gitaar spelen. Wij hadden ja gezegd en na wat liedjes met elkaar gezongen te hebben was de zaak beklonken. 'Is donderdag goed?' 'Ja, kan wel.' 'Ok.' Dus dan sta je daar opeens.

Het is wel goed om te weten dat de voorgangers, 'pastors' geheten, tevens voorzangers zijn. Hoe goed ze kunnen zingen, dat maakt niet uit. Ze gaan voor. En, het geluid staat superhard. Echt, echt super superhard. De weg buiten is best druk, de deur staat open, je hoort er niks van. De voorzanger buldert de liederen, de gemeente buldert mee en er hangen vier grote ventilators op standje 80 te blazen. Er is veel geluid.

Die microfoon van die voorganger met dat harde geluid, die kreeg ik dus, dus daar stond ik opeens te keihard te zingen. Haha... :D Silvania zong natuurlijk ook lekker mee. We waren overigens niet de enige, er zijn nog minstens zes anderen die liederen gezongen hebben. Het gaat hier allemaal vrij organisch. Ik vond het wel leuk eigenlijk, ik wil zeker nog wel een keer mee naar deze kerk. Wellicht krijg ik de microfoon dan weer.... zou zomaar kunnen. We vinden het leuk om te doen, en mensen zijn dankbaar en zingen mee

Leuk is dat ene Louis of Luigi een stukje heeft gefilmd, dus er is bewijs: wij zijn een internationaal zangduo. ;)
Link: https://youtu.be/SnP6N56UqBkLeia mais