Dag 13- Troy na Istanbul

Goeiste! Was vandag nou 'n mission... Toe ons wakker word moes Damian eers gou werk. Die Chinese het mos geen perke nie. Na dit is ons toe af onder toe met ons tassies en Damian het gou gestap om die kar te gaan haal. Ons moes in 'n "OtoPark" gestop het, oor daar geen parkeer plek is nie. Ons het gister die pad met die tasse aangepak, maar het vandag dit slimmer gedoen. Ons is toe na die Troy museum toe en het daar deur geloop en Audio-guides gehad wat ons geleer het van alles. Nogal oulik, hulle gee vir mens 'n selfoontjie met jou oorfone en dan tik jy die nommer van die uitstalling in en dan speel dit die inligting. Van daar het ons gery om na die perd te gaan kyk en het toe gery na Gallipoli, of wel dit was die plan. Ons volg toe mooi die GPs, oor 'n lang brug, al met 'n klein padjie af, op die grondpad... Net 5 km sê die GPs... Ons toe is daar niks! Daar was 'n ander kar wat ook deur dit alles was, shame! Ons sit toe ander plekke in en sien dat dit bietjie meer as 60 km, in die teenoorgestelde rigting is. Ons besluit toe maar eerder dat dit nie vir ons bestem is nie en vat die pad terug Istanbul toe. Op meeste van die paaie is daar elke 30 km of so petrolstasies en ons maak gewoonlik vol. Ons besluit toe vanoggend dat ons net 300 TL ingooi, aangesien ons more die motortjie met een strepie moet teruggee. Ons hou toe nie te mooi die petrol dop nie en toe gaan die alarmpie af vir 50 km... Ons was nie te veel gestres nie, want daar sal mos binnekort 'n petrolstasie wees. Toe nie! Ons kry toe eers 'n petrolstasie na ons seker vir 20 km op die strepies ry! Ek dink die vele gebede het ons daar gekry! Imagine nou ons gaan staan in die middel van die snelweg, in 'n land waar ons NIEMAND ken nie... Gelukkig toe nie! In Istanbul gekom, gaan ons dadelik na ons verblyf toe. Ons kry nie die mannetjie deur wie ons bespreek het in die hande nie en aangesien dit self incheck is, en hy nie die woonstelnommer gegee het nie, was ons toe eers bietjie verlore. Gelukkig na seker so halfuur het hy teruglaat weet dat ons kamer oopgesluit is en die kamer nommer deur gestuur! Ons het toe gou alles afgelaai en het toe gery na Old Town toe, waar ons 'n toer bespreek het, om te hoor wanneer dit gaan gebeur. Toe is die plek reeds gesluit... Gelukkig sit daar toe 'n ou voor die gebou en sien ons lyk bietjie verlore, hy ken die eienaar en bel hom toe sommer vinnig vir ons. Ons gaan nou Saterdag op ons toertjie! Mens ry 'n halfuur aan 6 km hier, want dit is net so vrek besig en die straatjies so klein! Ons het oppad terug besluit ons gaan ons kar by die blyplek los en dan na Taksim (So besige area met winkeltjies en eetplekke stap). Ek was so spyt na ek die 230 trappies moes op (ja ek het dit getel toe ons terugstap!)... Ons het toe daar rond geloop en aandete gekry. Ek is seker daarvan dat hierdie plek NOOIT OOIT slaap nie, aangesien die restaurante mens net voor 12 die aand nog innooi om te kom eet en amper al die winkeltjies dan nog oop is! Amazing! Ons het toe die tog terug aangepak, 230 trappies af en nou is ons in die bed!
Al ons groete en liefde!♡Read more