Interislander to Picton and biking

Pff dat was ff vroeg opstaan, maar voor een nieuw avontuur is het de moeite waard. Na snel wat ontbeten te hebben gingen we richting de ferry. Precies om 8 uur kwamen we daar aan, en nu snap ik ook waarom we zover van te voren aanwezig moesten zijn... er stond al een rij om voertuigen in te checken. Maar gelukkig pasten wij er nog bij😊. Eenmaal op de boot maar even een lekker bakje cappuccino gehaald en een koffie voor Daan. Dat had hij wel verdiend, zeker omdat hij tot nog toe altijd gereden heeft! Ik vind het nog steeds een gek idee om aan de linker kant van de weg te rijden en met het stuur dan ook aan de andere kant. Daarom ben ik Daan erg dankbaar dat hij die taak zo goed op zich neemt💋. Tegenover ons zat een local koppel, die op vakantie gingen naar het zuidereiland. En ik geef ze groot gelijk, als het zuidereiland al net zo mooi is als het noorder, zou ik ook niet naar de andere kant van de wereld vliegen om op vakantie te gaan😜 . Na wat tips en hint te hebben verkregen zijn wij het dek opgegaan om daar van de prachtige marlborough sounds te genieten. Ook hadden wij het geluk een zeehond te spotten, met dank aan Daan die hem als eerste zag. Na de 3 uur durende boottocht, kwamen we aan in het dorpje Picton. Maar omdat het nog vroeg genoeg was zijn we gelijk doorgereden richting Abel Tasman National Park. We wilden graag nog een paar mountainbike trails rijden. En aangezien werd gezegd dat je dat daar mooi kon doen gingen we op pad. Op slechts 6 km van het park af vonden we zo'n trail bij Kaiteriteri. Met verschillende moeilijkheidsgraden, van easy naar advanced en experts. We begonnen rustig aan, maar al snel ging dat over in intermediate.. gezien mijn angst om controle te verliezen was dit wel echt op het randje... op het einde, met nog 1 afdaling voor de boeg, wist een local ons te vertellen dat hij de trail nog nooit zo modderig had gezien, jippie.. net wat ik wilde horen😒. Maar goed, we moesten snel naar beneden, aangezien het al donker begon te worden en het dan helemaal drama zou worden. Geprobeerd verstand op nul te zetten en afdalen maar.. elke bocht glijden tot en met, maar ik heb het gered! En dat zonder te vallen, maar met heel wat hartkloppingen 😂. Je snapt vast dat ik als een blok geslapen heb na zo'n adrenaline stoot, in Motueka.. Morgen maar eens Abel Tasman onveilig maken met de mountainbikes.Read more