Zon, Zee, Schild, pad

De tweede dag in Puerto Escondido begon zoals elke andere dag: zonder plan. Na bijgeslapen te hebben en om 10 uur ons bed zijn uitgerold maakten wij ons klaar om er weer op uit te gaan. Het eerstvolgende op de agenda wat een scooter halen zodat we wat mobieler door de stad konden komen. Daar aangekomen verbaasde de verhuurder zich over het feit dat we niet Mexicaans waren. Hij had duidelijk niet naar de profielfoto van Jona gekeken.
Maar nu met scooter liep alles gesmeerd en gingen wij op zoek naar een tentje om te ontbijten. Gelukkig was Alex niet aan het opletten waar we de weg af moesten, aangezien Jona’s oog hierdoor op een kleine tent aan de rand van de weg kon vallen.
Zes quesadilla’s verder en we konden weer vooruit.
Na een detour langs het hostel was het tijd om een nieuw strand op te zoeken waar we snorkels konden huren. Of althans, een duikbrilletje dat volloopt met water zodra het ermee in aanraking komt. Los daarvan hebben we veel gave vissen gezien zoals ‘een blauwe’, ‘die ene met gele staart’, ‘die grijze met blauwe ringen’ (die was wel mooi) en Jona’s ‘lange puntvis’.
Op het strand liggen had blijkbaar een grote impact op de magen van het duo en gingen we terug om een hapje te eten. Het eten duurde even voordat het naar buiten kwam en Alex dacht dat hij alvast aan de suiker kon beginnen.
Het was inmiddels bijna 5 uur, wat betekende dat het niet meer zo lang zou duren voordat er een paar stranden verder baby schildpadden zouden worden vrijgelaten.
Hier moesten wij natuurlijk bijzijn. Dus met gierende banden reden we naar het strand.
Eenmaal aangekomen bleek het dat we niet genoeg geld hadden voor twee personen. Maar met een stempeloverdracht lukte het ons toch om beide een schildpad te bemachtigen. En zo werden Jeroen en Hendrik veilig de zee in gebracht, terwijl links en rechts van hun broers en zussen uit het water werden gepikt door meeuwen.
Op de weg terug nog even wat toeristische foto’s gemaakt en daarna een duik in de zee met zonsondergang.
Wat vistaco’s met een cocktail ernaast en wij waren weer helemaal tevreden. Tot het ging regenen, maar tegen die tijd waren we (bijna) hoog en droog in ons hostel.
De avond liep ten einde rond de tafel met wat andere hostelgangers die we blij konden maken met onze wijze Nederlandse uitspraken.Read more