De eerste (water)val

Vrijdagochtend: Jona staat vroeg op om te gaan hardlopen, Alex slaapt uit omdat hij vergat een wekker te zetten.
Even uitchecken bij het hostel en vervolgens een keuze maken: +- 2 uur met de scooter over gammele bergweggetjes rijden naar een waterval of 1 uurtje rijden en verschillende stranden bezoeken. De keuze was snel gemaakt, de waterval.
Onderweg nog even een ontbijtje scoren langs de weg en de reis kon beginnen.
Jona tackelde het eerste deel. En met muziek in de oren waren we al snel op de helft. Nu tijd voor Alex om het stuur te pakken. Onderweg zagen we veel gave dieren zoals koeien, schapen, geiten, paarden en ezels. The Big Five of Mexico if you will.
Ook al was de muziek speciaal uitgedaan om te concentreren op de weg, maakte Alex een kwartier voor de waterval echter een fout tijdens het maken van een bocht en pardoes lagen de twee op de grond. Met hevige oorlogswonden (wat schrammen op de armen en benen) trokken we dapper verder, maar deze keer met Jona achter het stuur.
Maar het was het allemaal waard, want eenmaal bij de waterval was er geen teken van leven te bekennen en konden wij als twee neanderthalers het water in duiken.
De terugweg verliep iets soepeler met Jona de eerste en Alex de tweede helft achter het stuur.
Eenmaal terug bij het hostel begon de tijd al wat te drinken. Gelukkig was er wel nog plek voor een duik in de zee en halen van wat eten voor onderweg.
We haalde de nachtbus van 8 uur en zullen vandaag aankomen om 9 uur ‘s ochtends.

De rit zelf was in het begin wat minder. Met hevige regen en donder heeft onze chauffeur heldhaftig stenen van de weg aan het gooien zodat de bus weer door kon rijden. Maar met wat slaap was alles beter.Read more