San Cristobal dag dos

Een gezellige avond betekent vaak een iets minder gezellige ochtend. En in ons geval een ochtend waar de wekker op 8 uur stond om om 9 uur in de bus te zitten naar de canyon van San Cristobal.
Half slapend bereikte we het eerste viewing point op de canyon zelf en konden we naar de meterslange afgrond kijken. Dit liet al een grote indruk achter en we hadden er steeds meer zin in.
Bij het tweede viewing point liepen we echter tegen een probleem aan: het enige wat we mee hadden aan cash was een magere 30 peso’s. En ja hoor, het restaurantje wat daar stond nam alleen maar cash aan. Gelukkig was onze buschauffeur zo lief om ons wat geld te lenen en zo konden we drie zakjes chips en een fles water kopen.
Eenmaal de canyon af stond er (na een lange rij) een boot op ons te wachten die ons een tour door de canyon zelf zou geven. Terwijl de een bijna in slaap viel, de ander naar krokodillen zat te turen kreeg weer een ander een openbaring dat we eigenlijk ‘zó ontzettend klein zijn’.
De boottocht liep af en onze tourgide bracht ons naar een dorpje waar we de tijd hadden om te eten. Gelukkig waren hier ook pinautomaten en hadden we eindelijk weer geld in onze handen.
Na wat taco’s terug de bus in en even relaxen in het hostel. Het was die avond het 11 jarig bestaan van het hostel en de drankjes waren van 8-9 gratis waar uiteraard van genoten is.
Wetend dat we de volgende ochtend om 5 uur op zouden moeten was het de verstandige keuze om iets te letten op hoeveel slaap we zouden krijgen. Toch heeft Jona het voor elkaar gekregen wakker te worden met een goede 3 uur slaap.Read more