Dag 2 - de Snorkels

Vandaag stond onze eilandtour op het programma. We waren goed uitgerust want dit huisje is geïsoleerd en geen laagvliegende vliegtuigen. Helemaal tooop. In de ochtend eerst een lekkere wrap maar ook een nog betere Egg Benedict naar binnen geschoven. 08:30 kwam Gaby ons ophalen en met June de kapitein was ons kwartet compleet. Volgens Gaby kon je hier geen walvis haaien zien en je moest je wel heel veel geluk hebben om een schildpad te zien. Binnen 10 minuten was deze man zijn geloofwaardigheid dus kwijt. We vaarden naar stop 1 Blue Lagoon. Hier betaalden we 300 peso (5 euro) om op een kano de lagune te verkennen. Was echt heel mooi. Heel stil. Op een kano na waarin iemand fluisterde dat ze nu een geheime grot in gingen... Er achteraan dus! Heel vet met het bootje door een tunnel. Daarna in een lus terug. Het water was zo mooi en blauw dat Sharona een plonsje wou wagen. Maar Rens, verstandig als ie is, herinnerde zich en herhaalde de woorden van Gaby: "niet doen." Het verlangen werd nogmaals uitgesproken door Sharona en de echo was nog niet weerkaatst van de rotsen of er zwom een haai onder de kano door! De bereidheid om de boot te verlaten verdween als sneeuw voor de zon.
Stop 2 was de Secret Lagoon. Ik denk dat het geheim vrij snel de ronde deed want toen we deze verlieten kwamen er nog 2 boten met toeristen aan... Enfin. De lagune was aan alle kanten omgeven door rotsen en je kon alleen door een nauwe spleet dit heiligdom bereiken (excusez le mot). Samen met Gaby geraakten we na een wel getimede duik door het stenen geboortekanaal. Rens had zijn waterdichte hoesje mee en Gaby vond dit een goed moment om voor zijn socials wat plaatjes te schieten van de Not So Secret Lagoon. Ik heb nog nooit iemand water van de lens van een camera zien blazen maar Gaby deed het. Na de omgekeerde route door de schacht spoeden we ons naar etappe 3. Maar niet voor we een kokosnoot kochten van een man in een kano. Het is net Waterworld hier. Etappe 3 was een mooi stuk koraal rif. De nieuwe duikmaskers waren perfect. Veel vissen gezien waaronder zelfs Nemo en die zwart gele maanvis Bagheera. Het is best vermoeiend dat zwemmen. Maar ook rustgevend. Het waterdichte hoesje hield zich kranig. Stopje 4 was het eten. Een heerlijk lunchtrommel met noedels, rijst, kip, rijst, vis en rijst. En een overheerlijk gefrituurde banaan met suiker. Jam jam. Ook hier konden we weer snorkelen. En ook hier hebben we dat gedaan. We hadden de stille hoop dat we nog een haai zouden zien aan de rand van het rif maar helaas. Etappe 5 was wederom een hagel wit strand. Hier werd de tweede kokosnoot door Sharona leeggedronken. We hebben ook nog een kleine wandeling over het strand gemaakt en ons vergaapt aan de toeristen boten. Na nog een paar meter snorkelen vonden we het welletjes en sommeerden we de bootslui ons subiet naar huis te brengen. Toen we het stand bereikten werden we getrakteerd op een tropische plens bui. Om 15:30 waren we terug en moest er even uitgerust worden. We kwamen tot de conclusie dat we best lang met de zonnebrand gaan doen als we hem enkel en alleen in de tas doen. Onze ruggen en billen zijn goed rood geworden door het snorkelen! In de avond zijn we naar Cala gewandeld over het stand. Hier hadden we drie heerlijke gerechten. Gamba, vlees in een soortement van pindasaus maar zo mag je het niet noemen en spareribs. En als kers op de ijs een gefrituurde banaan met suiker met ijs met een kers er op. De intensive dag eist zijn tol. We gaan vroeg de mand in en morgen, als het weer meezit, gaan we het eiland verder verkennen op de scooter! #zininRead more