4 seizoenen in een dag

Toen ik opstond na goed geslapen te hebben zag ik dat het 13 graden en zon ging worden vandaag, wat hier warm genoeg is om in hemd rond te lopen. Ik had een trip naar inca graven gereserveerd, maar dat was maar om 2u in de namiddag, dus moest ik nog wat tijd zien te vullen tegen dan. Een wandeling langs het meer is waarmee ik begon, en nog wat in de stad zelf. Het was 1 mei en dat was te merken aan de optochten van de plaatselijke socialisten. Allemaal zeer rustig, de politie was zelfs amper te zien.


Terwijl ik wat aan het rondslenteren was werd ik plots tegengehouden door een leraar engels die daar blijkbaar met zijn studenten was. Hij vroeg of ik even tijd had om een van zijn studentes mij een interview te laten afnemen als engelse test. Ik had tijd zat en hoe meer mensen hier engels leren hoe beter, dus heb ik meegewerkt. Ik weet niet of ze geslaagd was, maar we verstonden elkaar.


Uiteindelijk zat ik op de bus op weg naar de ruines, een uurtje van puno. De ruines op zich waren niet zo veel soeps, maar de streek is prachtig en het was op 4000m. Echter na een tijdje zag ik onweer naderen terwijl we nog maar net aangekomen waren. De ruines waren op een top van een heuvel en eens we daar waren barste het onweer los en begon het ijs te regenen. Ik was zeer blij dat ik trui en vest mee had. Ik was minder blij dat we op de hoogste plek stonden tussen de ruine en de gids doodleuk vertelde dat een van de torens waarschijnlijk door de bliksem verwoest was omdat er veel ijzer zit in de rotsen waar we op stonden. Ook zag ik dat ze hier en daar lange metalen palen in de grond geslagen hadden. De gids wist er wel een koppel op attent te maken dat nu met een selfie stok in de lucht zwaaien geen goed idee was. Het zag er niet naar uit dat het snel zou overgaan en de hoed op mijn hoofd was gereduceerd tot een natte dweil met een ijslaag, dus gingen we snel terug naar de bus. Ondertussen zag ik de bliksem met een luide knal inslaan op een heuvel verderop.


Op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een traditionele boerderij. Het was nog altijd aan het regenen, waardoor de uitleg in spoedtempo was jammergenoeg. Ik vond het eigenlijk interessanter dan die ruines. We kregen daar een hete patat, wat kaas en quinoa brood te proeven. Quinoa brood heeft een aparte smaak en is best lekker. Natuurlijk probeerden ze ons ook tapijtjes aan te smeren van alpaca wol. Terug in stad ben ik direct de pizzeria naast het hotel binnengestapt, niet omdat ik zin had in pizza, maar omdat ze die bakten in een houtvuur waar ik dicht bij kon zitten om te drogen.Read more