Zoeken resetten
Peru 2017
  • Dieter De Vos
apr. – mei 2017

Peru 2017

Een 20-daags avontuur van Dieter Meer informatie
VolgenOverzichtKalenderDelenDelenBucketlist
Nieuwste eerst
  • Het begin van de reis
    23 april 2017
    Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Lima

    22 april 2017, Peru ⋅ ☀️ 24 °C

    Vertrokken gisteren om 6:30 aan het station, om hier dan toe te komen om 22:30 locale tijd, wat zo'n 23u reizen is. Schiphol is een ramp kwa wachtrij voor de security, ik was gelukkig op tijd, maar het vliegtuig vertrok met een uur vertraging omdat ze nog wachtten op mensen die daar vast zaten. En het verkeer in Lima is ook een stuk erger dan de spits in brussel, alle auto's hier hebben builen.


    Vandaag was de zon de grote vijand. Ik heb de stommiteit begaan om zonder hoed te vertrekken en zit nu met nen rooie kop. 27 graden en stralende zon vandaag, maar ik had gehoopt dat er overal schaduw zou zijn in een stad, wat goed mis was gezien ik niet ver van de evenaar zit en de zon nogal loodrecht naar beneden komt.


    Rond 7u was ik mijn kamer uit om te ontbijten (14u thuis), en er was nog niemand daar voor de keuken, dus ging ik eerst een wandeling doen op zoek naar een bankautomaat want ik had nog geen soles. Na ontbijt was het de bedoeling om eerst een archeologische site te bezoeken, maar door wat mis te lopen kwam ik eerst aan de kust uit, een kleine omweg van een paar km. de archeologische site was een tempel van modderbakstenen die ze nog maar sinds de jaren 80 ontdekt hadden, midden de stad. Gemaakt nog voor de incas, rond 400, en gezien het van modder was dachten ze eerst dat het een gewone heuvel was. De muren zijn bestand tegen de zwaarste aardbevingen natuurlijk. De rondleiding was verplicht met gids en duurde een uur, in de stralende zon. Lima ligt trouwens in de woestijn, en krijgt enkel water van de rivieren van het andesgebergte, het regent hier vrijwel nooit.


    Gezien ik al een beetje richting oude centrum was, maakte ik de tweede domme beslissing van de dag om te voet te gaan. Het ziet er zo dicht uit op de kaart. Na meer dan twee uur wandelen in het zonnetje kwam ik aan de rand van het oude centrum en moest ik echt wel eten. Onderweg een liter inca cola gedronken, wat stukken slechter is dan coca cola. Peruviaans bier is wel goed.

    Het oude centrum had net zo goed in spanje kunnen staan, kwa architectuur (en temperatuur). Ik heb er niet zo lang rond gelopen, vooral omdat ik blaren op mijn voeten begon te krijgen. Op de terugweg heb ik toch de bus genomen, met wat gesukkel om uit te pluizen hoe ik een ticket moest kopen en welke bus ik moest nemen. Ticket automaat is enkel in het spaans en bijna niemand spreekt hier engels. Meekijken op de gps om te zien of de bus in de goeie richting gaat begint een gewoonte te worden.
    

Een paar uur op bed gelegen, en ik merkte dat ik rond 18u al zin had om te gaan slapen maar heb me toch nog eens uit bed gesleept om te gaan eten. Hiervoor ben ik naar een straat gegaan waar enkel restaurants zitten, met terras. Het eten was niet zo speciaal, maar dat kunt ge niet verwachten in een straat waar alle restaurants reclame maken met literglazen bier. Wel gezellige en levendige buurt, en het eten komt in duitse porties. het park ernaast staat bekend voor de kunstenaars die er komen oefenen en er stonden veel schilderijen uit, ondanks dat het al donker was. Nu vroeg slapen, want morgen vroeg op voor vliegtuig naar arequipa.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Arequipa

    23 april 2017, Peru ⋅ ⛅ 21 °C

    Er was behoorlijk veel lawaai vannacht, dus veel heb ik niet geslapen, ook moest ik om 5:30 al op om in te pakken om het vliegtuig te halen. Het hotel was zo vriendelijk om mij een vroeg ontbijt te geven en een taxi te regelen. De taxi was zelfs ene zonder builen, en heeft de luchthaven bereikt zonder er te maken. De vlucht was kort en saai, en toen ik aankwam in Arequipa nam ik terug een taxi gezien er daar geen andere optie is, tenzij van die busjes waar al een paar stukken van gevallen zijn en waar ze zo veel mogelijk mensen proberen op te proppen. Mijn taxichauffeur deed een F1 race naar het hotel en ik probeerde niet te kijken naar zijn rijgedrag, maar voor 10€ kan ik niet klagen.
    

Het eerste dat mij opviel was dat ik mij behoorlijk slap voelde, een effect van de hoogte want ik zit nu op 2300m. Zelfs van de trap op te gaan moet ik puffen. Ook steekt de zon hier veel meer, waardoor ik op zoek ben gegaan naar zonnecream. Ik hoopte dat er ergens een apotheek te vinden zou zijn die de zondag open is. De eerste straat die ik inliep had er 7, allemaal open, dus missie geslaagd. Wel spreken de apothekers geen engels en ik stond mij af te vragen hoe ik het ging uitleggen tot mijn oog viel op een doos waarop 'protector solar' op stond.
    

De stad is veel mooier en rustiger dan Lima, ze ligt op de rand van de woestijn, en de 19 graden die het vandaag was voelde veel meer aan. Ik heb het zeer rustig aan gedaan vandaag, gewoon wat rondgewandeld met een paar pauzes om op bed te liggen. Ondertussen heb ik ook al door dat de taxis toeteren naar de voetgangers om de aandacht te trekken, en er rijden meer taxis dan gewone autos.
    

Zowel 's middags als 's avonds goed gegeten, beter nog dan in Lima. De prijs valt ook best mee, niet zo duur als belgie, maar ook niet echt goedkoop. Mijn biefstuk met patat en groentjes was 13€. Voor bier zit ge wel rap boven de 3€. Een soort van opgewarmd belegd broodje heb je aan 5€ en is ook zeer lekker.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Arequipa 2

    24 april 2017, Peru ⋅ ☀️ 22 °C

    Weer een zonnige dag vandaag en ik heb de zonnecream en hoed zeker nodig gehad. Het ontbijt in dit hotel is op het dakterras met uitzicht op de kathedraal en de nog actieve vulkaan El Misti. Er zaten interessante dingen in het ontbijtbuffet, mijn maag was een paar uur overbelast. Natuurlijk eet ik zo veel en zo lang mogelijk om van het uitzicht te genieten.
    

Mijn eerste stop ging het klooster zijn, maar dat was maar om 9u open en ik was natuurlijk daar een half uur eerder. Dan maar een wandeling gemaakt naar een plek met mooi uitzicht op de stad, die natuurlijk op een hoogte lag. Ik heb geen last meer van de hoogte, alleen wat vermoeider dan anders. Het klooster is hetgene dat het meest bezoeken waard is in Arequipa, en zeer groot. Ik kon kiezen om zelf wat rond te lopen of een gids te nemen voor een rondleiding van een uur. Ik besloot een gids te nemen, en kreeg tot mijn verrassing er ene voor mij alleen gezien er op dat moment nog geen andere touristen waren. Dat is natuurlijk een stuk aangenamer dan een kudde volgen. Ik leerde dat er iedere dag aardbevingen zijn in Arequipa, tot 10 per dag, maar meestal niet voelbaar. De laatste grote schok is van 2001.


    Tegen dat ik daar buiten was, was het al 11u en tijd voor middageten in La Lucha, mijn favorite sandwichbar. Het lukt mij al wat om broodjes te eten met mijn valse tand, maar het is nog wat sukkelen. Na een korte siesta erna besloot ik toch eens te kijken voor mijn busticket naar chivay woensdag gezien ik zeker niet wil dat het uitverkocht zou zijn. Hoewel ik mij niet echt ongerust moet maken denk ik, er loopt hier veel volk rond, maar aan de restaurants en bezienswaardigheden merk ik dat touristen in de minderheid zijn.
    

Ik had geen zin om een taxi te nemen, dus besloot ik te voet naar de bus terminal te wandelen. Drie kwartier later en goed bezweet was ik er. Het was wat gesukkel om een ticket te bestellen, ik had opgezocht bij welke maatschappij ik moest zijn, maar ze spraken natuurlijk geen woord engels. Gelukkig lijkt het spaans een beetje op frans en verstond ik een paar woorden. Ik nam de taxi terug en ga mijn terughoudendheid voor taxis wat moeten herzien want het koste maar een paar euro. De taxichauffeur kon ook geen engels.
    

De kathedraal was mijn volgende stop, vooral omdat ge op het dak moogt. Het was natuurlijk met gids, en deze keer waren we met 5, en dat om drie uur in de namiddag. Het uitzicht bleek het interessantste te zijn, de uitleg over de schildereien en religieuze dingen interesseert mij niet. Wel kon ik van de top van de kathedraal zien dat het dakterras van mijn hotel ook tijdens de dag open was als bar, wat mijn volgende actie werd van de dag en ook de laatste want mijn benen doen pijn van vermoeidheid. 'S avonds heb ik ook gegeten op dat dakterras, en ik had zelfs gereserveerd, maar ik zat alleen. Het eten was zeer lekker, maar ik heb snel gegeten want het was al goed koud geworden buiten.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Rustdag

    25 april 2017, Peru ⋅ ⛅ 21 °C

    Mijn benen waren wat stijf deze ochtend, dus ik besloot om niet te veel te doen vandaag. Gewoon wat rondlopen in stad en wat terrasjes doen. Om toch iets te bezoeken besloot ik naar een klooster museum te gaan dat goeie recenties had op tripadvisor. Ik was er natuurlijk op het moment dat het open ging, rond 9u, en ik was daar de enige tourist in de hele tijd dat ik daar rondliep. Het was niet zo bijzonder behalve dat het gebouw gelijk de meeste gebouwen hier van stenen uit wit vulkaanas gemaakt is. Het is geen marmer, maar ook mooi wit.


    Daarna heb ik wat willekeurig rondgelopen en daardoor nog een aantal mooie plekjes ontdekt, en een gezellige overdekte markt zoals ze in thailand ook hebben. Die markt had een aparte afdeling voor patatten, in alle soorten en maten. Ik heb ook gezien hoe de locale bussen werken. Ze blijken niet echt haltes te hebben, de bus vertraagt op kruispunten en de conducteur roept vanuit de open deur waar hij al zal passeren. Ook een paar uur op het dakterras van het hotel gezeten met een boek.


    Ik heb eens de simpele kost geprobeerd vandaag. Als eerste iets dat ik zou kunnen omschrijven als een croque monsieur, maar dan met de kaas er rond gesmolten ipv erin. Daarna een geroosterde sandwich van een locale keten die zeer lekker was. En als avondeten ben ik naar een polleria of zoiets gegaan, een plaats waar ge kip aan't spit kunt krijgen. Er zijn er tientallen in een straat van het hotel, naast elkaar, en ze zijn populair bij de locale bevolking.


    Morgen is weer een transport dag, maar ik kan uitslapen, want mijn bus is maar om 11u.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Bus naar colca

    26 april 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vandaag was het weer een beetje avontuurlijk, ik heb mij al voorgenomen om toch eens spaanse les te volgen. De busterminal was een uitdaging, ik had al mijn ticket, maar blijkbaar moest ik ook nog naar een kotje lopen om een service fee te betalen en dan naar een ander kotje om mijn bagage af te geven. Alles werd duidelijk aan mij uitgelegd in het spaans. Door andere mensen te observeren ben ik erachter gekomen wat ik moest doen.
    

De busrit was zonder pauze meer dan 4 uur lang zigzag door de bergen en ik had er niet aan gedacht om wat water mee te brengen. Middageten mocht ik ook vergeten, maar gelukkig had ik mijn boek bij. Het eerste deel was langs de vulkaan, en dat is nogal een woest landschap met wat struiken en cactussen. Naarmate de colca canyon naderde werd het een stuk groener, met veel alpaca's. Wat mij verbaasde was dat de bus eens stopte om mensen op te pikken in een streek waar echt niets van bebouwing te zien was, enkel rotsen en wat planten. Uiteindelijk begon ik een boek te lezen om niet meer te moeten letten op de inhaalmaneuvres van de chauffeur en de snelheid waarmee hij de u-bochten nam, maar voor een rit van 170 km voor 4€ kan ik niet klagen. De bus stopte in chivay (blij dat ik er uit was) en ik moest nog verder naar yanque op een of andere manier, maar dat was geen probleem want ik had nog geen twee stappen gezet of er stond al een taxichauffeur voor mijn neus. Die kende de bed & breakfast waar ik moest zijn en begon natuurlijk een hoop te vertellen in het spaans. Ik had nog niets gedronken sinds mijn ontbijt en mijn keel was zelfs te droog om te praten.


    Ik heb het geluk dat ik wat engels kan spreken tegen de eigenaar van de bed & breakfast, en dat het een restaurant heeft, want in yanque zelf is er vrijwel niets. Het is een boeredorpje met maar twee verharde wegen en je kunt er in vijf minuten door wandelen. Ik had dit initieel gekozen als wat afwisseling met de vorige hotels die midden in het centrum van de twee grootste steden van peru waren, en afwisseling is het zeker. Er is nog een andere kamer (van de 5) bezet, maar ik was alleen in het restaurant. Alpaca vlees is trouwens zeer lekker, niet echt biefstuk en niet echt schaap.


    Na aankomst heb ik ook al een beetje rond gelopen, na eerst een pull en vest aan te doen, om de streek wat te verkennen. Het was wat bewolkt met zon ertussen en rond de 17 graden. Wel raakte ik niet ver omdat ik wat begon te draaien in mijn hoofd en mij zeer slap voelde. Ik denk terug de hoogte (3417m) of omdat ik nog niet gegeten had. Het uitzicht is hier wel prachtig, de youtube filmpjes die ik bekeken had doen het geen recht.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Cruz del condor

    27 april 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vrijwel niet geslapen vannacht, vanwege hoogteziekte. Mijn kop deed zeer, ademen was wat ongemakkelijk en niet in slaap kunnen geraken. Tegen de ochtend was de hoofdpijn wel weg, maar ik was zeer slap en had geen eetlust. Geen eetlust hebben is ook een eneveneffect van de hoogteziekte, dus ik heb mij toch geforceerd van te eten. Momenteel is het bijna avond en gaat het al wat beter, de koppijn is er wel weer.


    Ik moest om 6 uur op en rap ontbijten, want die taxichauffeur van gisteren kwam mij om 7 uur oppikken om naar de cruz del condor te voeren. De meeste kans om de condors te zien is vroeg in de ochtend. Als ge dit vannuit arequipa boekt moet ge om 4u snachts vertrekken en vijf uur in de bus zitten, wat ook een van de redenen was dat ik nu in een boeredorpje op een uurtje ervan zit. En ik ging met die taxichauffeur gezien hij mij overtuigde dat hij dit veel goedkoper wilde doen dan die tourbussen. De prijs leek mij redelijk en ik had geen zin op dat moment om zelf iets te zoeken. 


    De rit naar de condors is door de colca canyon en deze is prachtig. Af en toe stopten we op een plaats met mooi uitzicht waar ook alle bussen stoppen. De weg ernaartoe is voor het overgrote deel een verharde aardeweg en af en toe moesten we door een riviertje zien te geraken. Ik was blij dat het niet met mijn auto was. Er reden enkel bussen met touristen op die weg, de locale bevolking rijdt nog op een ezel of llama hier. Ook stopten we bij twee kerkjes die van buiten gezien niet veel soeps waren, maar vanbinnen best origineel. De taxirit was wel voornamelijk in stilte vanwege het taalprobleem. Eenmaal aangekomen op cruz del condor, wat eigenlijk ook niet meer is dan een parking met uitzicht, zag ik dat er behoorlijk wat bussen waren, maar de plek is groot dus het viel mee. Ik had eigenlijk niet verwacht om een condor te zien, althans niet zonder lang te wachten en met een verrekijker, maar het duurde niet lang of er scheerde enen op twee meter boven mijn hoofd voorbij. Prachtige en vooral grote beesten. Ik heb net als de andere touristen een poging gewaagd om een foto te nemen, en tot mijn verbazing is er zelfs ene goed gelukt.


    Op de terugweg nog op een aantal plaatsen gestopt om foto's te nemen, en rond 10:30 was ik terug in yanque. Ik vroeg mij af of het verstandig was om nog iets te doen, gezien hoe ik mij voelde, maar ik kan moeilijk de rest van de dag in bed liggen met een boek. Dus besloot ik om een testwandeling te doen en een paar honderd meter later keerde ik terug om toch maar even op bed te liggen. Rond 13u dacht ik van een tweede poging te wagen, ik had een wandeling buiten het dorp gezien die er vrij plat uit zag. Het bleek toch niet zo plat te zijn, maar met veel rustpauzes en een bejaardentempo geraakte ik toch vooruit. Het ging zelfs zo goed dat ik halverwege een afwijking van mijn traject nam, een klim naar een uitzicht waar ook een archeologische site was. Dit was zeer zwaar, om de twintig meter moest ik even stoppen, maar het lukte. Het idiote is dat mijn benen niet moe waren en ik zelfs niet eens zweette, het is gewoon dat gebrek aan zuurstof. Een uur of drie later lig ik terug op mijn bed en zal ik niet veel meer doen dan een boek lezen en alpaca eten. Middageten heb ik terug overgeslagen, ik zou niet weten waar. Gelukkig heb ik drie pakken graankoekjes gekocht voor dit soort gevallen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Wandeling

    28 april 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vandaag besloot ik om te voet naar chivay te wandelen, het zag er niet zo ver uit op de kaart. Gisteren rond 8u al mijn ogen dicht gedaan en een goeie tien uur kunnen slapen. De koppijn is er nog een beetje, maar voor de rest alles normaal. Het ontbijt hier en in de vorige hotels is altijd met fruit, een bord vol en ik was duidelijk de laatste die ging ontbijten, rond 8 uur.


    Ik zag op het weerbericht dat het max 17 ging worden en regenen. De zon was vollop uit, maar heb toch pull en vest meegenomen, om die rap in de rugzak te steken. Zon of niet scheelt enorm kwa temperatuur. Mijn eerste stop was coporaque, een dorpje aan de overkant van de canyon, waardoor ik even op en neer moest klimmen. Het uitzicht is prachtig, maar ik merkte in dat dorp ook dat de huizen er daar slechter aan toe zijn dan de gerestaureerde ruines die ik gisteren gezien heb. Ze doen hier aan landbouw, op die terassen, en alles met de hand. Geen tractor te zien. Niet zo veel verschil met de middeleeuwen dus. De straten in dat dorp waren niet eens aangestampte aarde, gewoon gras en aarde. Er stonden ook een paar luxe hotels aan de rand van het dorp die voor een sterk contrast zorgden.


    Het wandelen ging vrij vlot, dus besloot ik om in dat dorp een omweg te maken naar een uitzicht dat denk ik een honderdtal meters hoger lag. Dat was er wat te veel aan, ik merkte dat ik nog maar een derde van de afstand had afgelegd, en ik was reeds uitgeput. Ook zag ik over de bergen regenwolken op mij af komen. Ik was blij dat ik toch die pull en vest mee had. De rest van de wandeling was zeer lastig, op en neer met veel rustpauzes op een bejaardentempo terwijl het een beetje regende. Ik was blij toen ik eindelijk aankwam in chivay, rond 13:30, na meer dan 4 uur wandelen. Het begon dan goed te regenen, dus rap een restaurant binnengesprongen voor kip met frietjes. Daarna was de zon er weer. Nog effe in chivay rondgelopen, maar de energie was op dus ik zocht een taxi terug naar hotel. Rest van de dag was uitrusten.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Bus naar Puno

    29 april 2017, Peru ⋅ ⛅ 11 °C

    Gistern rond 21u reeds mijn ogen dicht gedaan en geslapen tot rond 6, ik was dus behoorlijk moe. Het was allemaal op 't gemak deze ochtend gezien mijn bus maar om 13:30 vertrok. Ik had een taxi laten regelen door het hotel rond 11u zodat ik er toch twee uur te vroeg zou zijn in chivay waar de bus vertrok. Ik had op google gevonden waar hun kantoor was in dat dorp en wilde eens langs gaan om te checken dat alles in orde was. Mijn vermoeden dat er wat verkeerd gelopen was, bleek juist te zijn. Ze hadden mijn geboekt van arequipa naar puno ipv chivay naar puno, terwijl het op mijn ticket dat ik gemaild gekregen had het juist stond. Ook vertrok de bus een half uur vroeger dan op het ticket stond. Ze hebben dat kunnen rechtzetten gelukkig. De bus vertrok ook vanuit hun kantoor, en niet vanuit de bus terminal waar alle andere bussen toekomen. De volgende bus die ik geboekt heb is binnen een paar dagen en was ook verkeerd geboekt, maar dit heb ik al kunnen recht zetten via mail.


    Voor de rest verliep alles vlot en was het gewoon een kwestie van wachten. Het was een rit van 6 uur lang met een paar stops. Het weer was wel vlug omgeslagen, ik vertrok in de zon en toen we een half uurtje onderweg waren begon het te sneeuwen. Dat veranderde op het einde naar regen, maar ik zie aan het weerbericht dat het morgen ook wat kan sneeuwen. Ik zit nu op een hoogte van 3800m. Op de rit hier naartoe reden we tussen de vulkanen door in een zeer woest landschap. In een van de stops konden we in de verte flamingo's zien die waarschijnlijk bevroren voeten hadden want ik zag dat er op sommige plassen ijs lag. We zijn tot ongeveer 4800m geklommen met de bus, hoger ben ik nog nooit geweest. De madam die gids speelde op de bus kwam dan rond met een fles puur alcohol voor mensen met hoofdpijn. Het was de bedoeling dat ge wat op je handen liet lopen en er dan aan snuifde. Niet voor mij dus, mijn hoofdpijn was trouwens weg.


    Nu aangekomen in hotel maar ik hoop dat ik hier kan slapen want het is lawaaierig hier. Op mijn vorig hotel kon ik zelfs zonder oordopjes slapen. Voor eten ben ik niet verder gegaan dan een pizzeria naast het hotel, gezien het regende, en dat was een voltreffer. Een peruviaanse pizza gegeten, met ham en gegratineerde patatten erop. Zeer lekker, maar ik had een kleinere portie moeten nemen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Uros floating islands

    30 april 2017, Peru ⋅ ⛅ 12 °C

    Het lawaai in mijn hotel kwam blijkbaar van werken, en ze werken hier tot tien uur savonds. Al met al dus toch goed geslapen hoewel ik rond 3u wakker werd en merkte dat mijn hartslag zeer hoog was, alsof ik aan 't sporten was. Na een tijdje diep ademhalen verminderde dat en kon ik nog wat wegdoezelen. Op het ontbijt rond 7u was ik blijkbaar de laatste en de enige. De zon komt hier altijd op rond 6u en gaat weer onder om 18u, en de mensen hebben hier blijkbaar dat ritme. Uit gemakzucht aan het hotel gevraagd of ze kunnen regelen dat ik de floating islands kon bezoeken en dat was geen probleem.


    De Uros eilandjes zijn van een inheems volk, gemaakt volledig met riet, waardoor ze op het meer dreven. Het is wel supertouristisch, de mensen daar tonen hoe ze leven en hoe die eilanden gemaakt zijn, en natuurlijk proberen ze vanalles te verkopen. Ook was er nog een tochtje met een rieten boot en bleven we nog een uur op het hoofdeiland in de hoop dat we daar zouden eten. Buiten ik was er nog 1 iemand die ook geen spaans kon, de rest waren allemaal touristen van spaanstalige landen en ook locale bevolking. Ik kon dat weten omdat de gids aan iedereen vroeg van waar ze komen. 


    Drie uur later stond ik weer aan wal en was mijn grootste prioriteit eten. Hoewel toen ik aan het hotel aankwam, dat aan het hoofdplein is, was er een parade bezig van politie en militairen, dus dat eten moest even wachten tot ik wat foto's had getrokken. De rest van de dag heb ik voornamelijk (teveel) gegeten. Een van mijn favoriten is quinoa soep, hoewel deze die ik vandaag bestelde een grote kom met groenten was waardoor ik amper nog mijn hoofdgerecht opkreeg. Verder valt er in Puno zelf niet veel te doen, er zijn geen historische gebouwen, buiten de kathedraal en die is zelf niet zo de moeite. Ik was die vannochtend vlug binnengelopen, maar het is blijkbaar zondag en de priester ging er net aan beginnen, dus ik was rap weer weg.


    Het is de hele dag zon met wolken geweest, maar terwijl ik dit in een bar zit te typen hoor ik gedonder en begint het te hagelen. 'S avonds had ik geen zin om weer in een restaurant te eten dus liep ik rond op zoek naar een lichte snack. Er zijn hier enorm veel pizzeria's en bijna ieder restaurant serveert ook pizza's, in een houtoven gebakken. Ik was nogal doelloos aan het zoeken tot ik een bar passeerde waar ze rockmuziek behoorlijk luid speelden en een dikke madam pizza's stond te bakken. Verder heb ik niet gezocht.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    4 seizoenen in een dag

    1 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 14 °C

    Toen ik opstond na goed geslapen te hebben zag ik dat het 13 graden en zon ging worden vandaag, wat hier warm genoeg is om in hemd rond te lopen. Ik had een trip naar inca graven gereserveerd, maar dat was maar om 2u in de namiddag, dus moest ik nog wat tijd zien te vullen tegen dan. Een wandeling langs het meer is waarmee ik begon, en nog wat in de stad zelf. Het was 1 mei en dat was te merken aan de optochten van de plaatselijke socialisten. Allemaal zeer rustig, de politie was zelfs amper te zien.


    Terwijl ik wat aan het rondslenteren was werd ik plots tegengehouden door een leraar engels die daar blijkbaar met zijn studenten was. Hij vroeg of ik even tijd had om een van zijn studentes mij een interview te laten afnemen als engelse test. Ik had tijd zat en hoe meer mensen hier engels leren hoe beter, dus heb ik meegewerkt. Ik weet niet of ze geslaagd was, maar we verstonden elkaar.


    Uiteindelijk zat ik op de bus op weg naar de ruines, een uurtje van puno. De ruines op zich waren niet zo veel soeps, maar de streek is prachtig en het was op 4000m. Echter na een tijdje zag ik onweer naderen terwijl we nog maar net aangekomen waren. De ruines waren op een top van een heuvel en eens we daar waren barste het onweer los en begon het ijs te regenen. Ik was zeer blij dat ik trui en vest mee had. Ik was minder blij dat we op de hoogste plek stonden tussen de ruine en de gids doodleuk vertelde dat een van de torens waarschijnlijk door de bliksem verwoest was omdat er veel ijzer zit in de rotsen waar we op stonden. Ook zag ik dat ze hier en daar lange metalen palen in de grond geslagen hadden. De gids wist er wel een koppel op attent te maken dat nu met een selfie stok in de lucht zwaaien geen goed idee was. Het zag er niet naar uit dat het snel zou overgaan en de hoed op mijn hoofd was gereduceerd tot een natte dweil met een ijslaag, dus gingen we snel terug naar de bus. Ondertussen zag ik de bliksem met een luide knal inslaan op een heuvel verderop.


    Op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een traditionele boerderij. Het was nog altijd aan het regenen, waardoor de uitleg in spoedtempo was jammergenoeg. Ik vond het eigenlijk interessanter dan die ruines. We kregen daar een hete patat, wat kaas en quinoa brood te proeven. Quinoa brood heeft een aparte smaak en is best lekker. Natuurlijk probeerden ze ons ook tapijtjes aan te smeren van alpaca wol. Terug in stad ben ik direct de pizzeria naast het hotel binnengestapt, niet omdat ik zin had in pizza, maar omdat ze die bakten in een houtvuur waar ik dicht bij kon zitten om te drogen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Bus naar Cusco

    2 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 19 °C

    De bus die ik deze dag geregeld had, was een touristenbus die onderweg een aantal stops aandeed. Vandaar dat het vertrek deze ochtend om 6:30 was, en de geplande aankomst om 17:30. Ontbijt heb ik daardoor jammergenoeg moeten overslaan. De eerste stop die de bus deed, was in een dorpje waar pre-inca ruines waren. Het was een mooie wandeling maar veel was er niet te zien. Het eerste gedeelte van de reis was door de andes hoogvlakte, een plateau op hoogte van 3800m. Veel groeit daar niet, maar ze slagen er toch in om hier en daar quinoa te kweeken. Daarna kwamen we aan het hoogste punt van de trip, op 4300m, dat de overgang aanduide tussen de puno en de cusco regio. Het verschil was duidelijk merkbaar, de cusco regio is veel vruchtbaarder, waardoor de vallei meer bebost is en er meer landbouw is.
    

We stopten in een archeologische site van een inca dorp. De inca's bouwden om de 5 uur wandelen een dorp dat als bevoorradingspost diende. Het was vrij mooi want ze hadden een deel gerestaureerd ipv het een hoop stenen te laten. De derde stop was een kerkje dat er vanbinnen zeer mooi uit zag. Ik was toch blij toen ik eindelijk aan het hotel aankwam.


    Nadat ik in het hotel ingecheckt was, wilde ik toch al eens kijken om een tour naar machu picchu te regelen, ondanks dat het al na zes 's avonds was. Alles was nog open, de winkels en de touroperators, en na een uur verkennen en twijfelen welke touroperator ik zou nemen, ben ik enen binnengestapt en de uitstap geregeld voor overmorgen. Dat koste 320$ voor taxi, trein, ingangsticket, bus en gids. Ik wist al op voorhand dat het zoveel ging kosten, dus dat verbaasde mij niet. Daarna nog een willekeurig restaurant binnengewandeld en dit bleek een behoorlijk chic restaurant te zijn dat nog net 1 tafeltje vrij had. Het eten was perfect en viel nog mee van prijs (20€). Op het eerste zicht is cusco een prachtige stad, morgen ga ik verkennen, maar eerst wat slapen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Cusco verkennen

    3 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 17 °C

    Vandaag was mijn doel om cusco en omgeving te verkennen, te beginnen met een aantal ruines die wat buiten centrum lagen. Eerst een boleto turistico waarmee ik in een aantal plaatsen binnen mag, en dan heb ik nog een trui gekocht van zuiver baby alpaca wol wat blijkbaar nogal duur is, maar wel zeer zacht en warm. Ik heb geen trui nodig gehad vandaag gelukkig, hoewel het in de namiddag wat gedruppeld heeft.


    Ik wilde eerst de ruines zien die op 2km van mijn hotel lagen, geen reden voor een taxi dacht ik, maar moest ik geweten hadden dat het naar omhoog was met trappen ging ik mij misschien bedacht hebben. Goed bezweet kwam ik uiteindelijk boven aan de trappen waar ik de parking zag met al de bussen, want ik was de enige tourist die de trappen genomen had. Van de ruines schiet enkel de indrukwekkende vestigingsmuur over, en er was door de hoogte een mooi uitzicht over de stad. Na wat rusten ben ik nog wat verder geklommen naar een andere ruine die niet echt de moeite was, en daarna terug naar beneden om te eten.


    De namiddag heb ik, na wat gerust te hebben, in cuso zelf rondgewandeld. Een zeer mooie stad met veel touristen en nog meer meisjes die vragen of ik geen massage moest hebben. Een klein museum gedaan omdat het inbegrepen was in die boleto, en eens een van de kathedralen binnengewandeld. Die kathedraal was wel mooi met de donkergrijze zuilen van vulkaansteen. Jammergenoeg mocht ik geen foto's nemen. Rond 17u al begonnen met avondeten, want ik ga het niet lang rekken vannavond, ik moet om 4u op morgen. Met eten blijf ik geluk hebben met mijn keuze van restaurants, ofwel zijn ze hier al zo goed.
    

Ik zit in een zeer goed hotel, vooral kwa ligging, maar de wifi laat het nogal afweten. Hopelijk heb ik niet weer een half uur nodig om deze blog online te zetten.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Machu Picchu

    4 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 17 °C

    Het is een lange dag geweest vandaag. Ik had mijn wekker gezet om 4u omdat ik een half uur later opgepikt zou worden door een busje om naar machu picchu te gaan, maar rond 3u werd ik plots wakker gebeld door de receptie van het hotel. Half wakker verstond ik iets van wakup call, en ik dacht dat hij veel te vroeg was. Ik vroeg mij ook af hoe hij wist dat ik weg moest. In ieder geval was ik nu wakker dus besloot ik mij al klaar te maken en dan nog wat op bed te liggen tot het tijd was. Rond 3:45 belde de receptie terug om te vragen waar ik bleef en dat de bus stond te wachten. Ze hadden de oppik tijd met een uur vervroegd en dit aan het hotel gezegd, maar die hadden het niet doorgegeven aan mij. De bus was al doorgereden, maar ik moest rap naar een straat lopen waar hij nog eens ging passeren. Dat lukte gelukkig.


    Twee uur in een busje, en dan de trein verder want er is geen weg naar machu picchu, meer bepaald het dorp dat er onder ligt. Rond 8:30 was ik eindelijk binnen. Een gids was inbegrepen maar daar had ik echt geen goesting in. Recht naar binnen gelopen en beginnen verkennen. En ook nog eens opgemerkt dat de touroperator die mijn ticket geregeld had erop gezet had dat ik uit afganistan kom. Gelukkig kontroleerden ze enkel de naam. Machu picchu is prachtig, ik had eerst wat gevreesd voor het weer gezien het goed bewolkt was toen ik vertrok, maar bij aankomst was het volledig opengetrokken en heb ik de hele dag in de zon staan zweten. En zweten was het, continue trap op en trap af.
    

Ik besloot om ook eens naar de sun gate te wandelen waarvan ik dacht dat die ergens in het begin van het complex was. Dat is het punt waar degene die de inca trail gedaan hebben toekomen. Het bleek een uurtje bergop wandelen te zijn om daar te geraken, in volle zon dus ik was goed bezweet. Het uitzicht daar is wel meer dan de moeite. Een ander wandelinkje was naar de inca bridge, en daarvoor moest ik mij eerst laten registreren want het pad is nogal smal en ze willen weten of iedereen wel terugkomt. De inca bridge zelf is afgesloten gezien ze daar al wat teveel mensen verloren hadden, het is daar diep naar beneden.


    Na meer dan vier uur rond gewandeld te hebben besloot ik om enigzinds tegen mijn zin naar beneden te gaan. Ik was al doodmoe en had ferm honger en dorst. Half en half was ik aan het overwegen om niet met de bus naat beneden te gaan, maar te voet want er is ook een pad. Toen ik de rij zag voor de bussen was het rap besloten. Het is maar naar beneden wandelen dacht ik, niet zo moeilijk. Een uur later stond ik eindelijk beneden op mijn benen te trillen, en dan moest ik nog een aantal kilometer langs de rivier om het dorpje te bereiken. Het dorpje onderaan machu picchu heeft enkel machu picchu als bestaansreden en bestaat dus uit dure hotels, slechte restaurants en veel souveniershops. Niettemin heb ik daar toch wat gegeten en dan wat rondgekeken tot mijn trein vertrok, rond 18:30. En rond 23u was ik eindelijk terug in het hotel. Nu rap een paar uurtjes slapen want morgen moet ik ronf 8u terug aan een bus staan.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Maras en moray

    5 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 18 °C

    Vannacht ben ik erachter gekomen dat het geen goed idee is om een flesje spuitwater open te doen die je 1000m lager gekocht hebt. Gelukkig droogde mijn bed rap. Ik moest relatief vroeg op omdat ik een tour geregeld had naar maras zoutmijnen en moray. Het was met een andere touroperator dan diegene waarmee ik naar machu picchu gegaan ben, en alles verliep zoals gepland.


    De eerste stop was een dorp dat bekend stond voor de textiel productie. We kregen bij een familie de uitleg hoe er geweven werd. Het was allemaal nog met de hand, van het kuisen van de wol tot het verven van de draad met natuurlijke produkten. Blijkbaar gebruiken ze een soort zwarte mais voor de wol zwart te kleuren, en andere planten voor andere kleuren. Natuurlijk stonden ze ook klaar om vanalles te verkopen.


    De tweede stop was de zoutmijn van maras. Die was mooi om te zien en het speciale daaraan was dat die niet eigendom was van een firma, maar dat iedereen een perceel kon huren om zout te mijnen. Natuurlijk kunt ge daar ook zout kopen. Ik heb eens wat chocolade gekocht, gezien ze er mee opscheppen dat die zeer goed is, maar die haalt het echt niet met de belgische chocolade. De cacaobonen komen wel van peru, maar ze weten er niet mee wat gedaan hier.
    

De laatste stop was moray, een archeologische site waar ze een experimentele inca boerderij ontdekt hebben. Een put met de bekende inca terassen waar ieder teras zijn eigen micro klimaat heeft en van sommige stukken hebben ze andere aarde ingevoerd. De bedoeling was om gewassen te testen op verschillende temperaturen, met verschillende hoeveelheid zonlicht.


    Het was rond 14u dat ik terug was in cusco, en tijd om te eten. Dit heb ik gedaan in de san pedro market aan de street food standjes daar tussen de peruvianen. Ik kreeg een bord dat ik amper op kreeg van rijst, frieten en vlees, voor 2€. Daarna nog wat rondgekeken en nog een trui gekocht aan een stalletje voor 10€. Het avondeten was deze keer niet zo goed, het was een restaurant dat het voornamelijk van de quantiteit moest hebben, maar dat streetfood van 2€ was even goed als dat restaurant van 15€. Ik ga weer vroeg in bed vandaag, wegens dat ik morgen weer een bus moet halen om 8u, en omdat ik al de hele dag pijn heb aan mijn kuitspieren. Ik heb mij blijkbaar zwaar geforceerd gisteren op machu picchu. Wel ga ik nog eens rap opzoeken wat muña thee is en of ik dat in belgie kan krijgen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Sacret Valley

    6 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 18 °C

    Vandaag heb ik weer een tour gedaan, deze keer van de heilige vallei die zo genoemd wordt vanwege de vruchtbaarheid. De rivier in die vallei mond uit in de amazone rivier en passeert een hele hoop inca ruines zoals machu picchu. Ik heb drie dorpjes in die vallei bezocht vandaag die al bestonden in de tijd van de incas en waarvan vele huizen nog altijd gebouwd zijn op inca funderingen. De eerste was pisac, een dorp dat naar mijn indruk voornaamelijk bestaat uit souvenierwinkeltjes. De ruine daar was qua oppervlakte stukken groter dan machu picchu maar minder spectaculair. Natuurlijk waren daar ook weer de aangelegde terrassen in de bergwand, voor de 3000 verschillende soorten patatten te kweeken waarschijnlijk. Ik heb twee maal patatten gegeten vandaag trouwens, beide keren met de pel gebakken in de lookboter wat best lekker is. Ze schillen doen ze hier nooit, zelfs niet voor friten van te maken.


    Het tweede dorp was ollantaytambo (probeer die naam maar te onthouden), waar de ruines nog indrukwekkender waren en waar ik merkte dat mijn conditie zeer goed is in vergelijking met de andere touristen. Het was een goeie klim naar de tempel en ik kon de gids nog net bijhouden. Daar kregen we een uitleg over de constructie en technieken om aardbevingbestendig te bouwen. En de laatste stop was in chinchero om een kerkje te bezoeken en nog eens de uitleg te krijgen over het weven van alpaca wol. Ge kunt hier geen straat ver lopen zonder een kleerwinkel of stalletje dat alpaca kledingstukken verkoopt tegen te komen en vrijwel iedereen loopt hier rond met iets gemaakt uit die wol. Ik hoorde van de gids dat het in de winter in cusco tot -10 graden kan worden, en op de hoogvlakte tot -20, vandaar de populariteit van llama's en alpaca's want die wol is warmer dan schapewol. Nu is het 's nachts 5 graden en 17 overdag.


    Tegen 7u 's avonds was ik terug in cusco en kwam ik op mijn zoektocht naar eten het qosqo beer house tegen met peruviaanse speciaalbieren. Het eten was daar ook lekker. Morgen hoef ik eens niet mijn wekker te zetten want ik ga de laatste dag in cusco wat uitrusten. Mijn kuitspieren doen nog altijd pijn, ik begin te begrijpen waarom hier zoveel massagesalons zijn.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Luieren

    7 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 17 °C

    Vandaag was weer een cusco dag, gezien ik met opzetgeen uitstap geregeld had omdat ik wat wilde uitrusten voordat ik naar de jungle vertrek. Er waren nog een hoop kerken en musea die ik zou kunnen bezoeken, maar ik heb al genoeg mariabeeldjes gezien voor een jaar ver dus heb ik gewoon wat rondgewandeld. De gids die ik gisteren had vertelde mij dat cusco een van de steden was waarvan vele huizen nog altijd op de originele inca funderingen gebouwd zijn en ik heb er eens op gelet. Het is duidelijk merkbaar, hoewel sommige namaak zijn denk ik wegens te proper. 


    Er was een militaire parade vandaag waarvan ik mij afvraag of ze dit iedere zondag doen. Wat nationalistisch gedoe waarbij ze de vlaggen van cusco (regenboogvlag) en peru deden wapperen en een aantal keer het volkslied zingen. Als ik moet afgaan op het aantal mensen dat het volkslied meezang waren er wel meer peruvianen dan touristen aanwezig, maar de meesten wilden waarschijnlijk hun zoon of dochter zien meelopen in de parade en het was 10u 's ochtends. 


    Met niet veel beter te doen heb ik natuurlijk teveel gegeten vandaag. Mijn middageten heb ik gedaan in een restaurant in de buitenwijk dat waarschijnlijk een topper is want ik had geluk een tafeltje te hebben, een groot deel was gereserveerd. Ik was daar eigenlijk op puur geluk naar binnen gelopen gezien het een straat van mijn hotel was. Het eten was uitzonderlijk lekker, quinoa soep en iets van gemarineerd vlees met drie verschillende soorten patatten. Ik zat wel aan 30€. 'S avonds ben ik weer naar de qosqo beer house geweest waar ik een gerecht met quinoa gegeten heb met een bier van quinoa. En natuurlijk zat er ook brocolli tussen, een van de standaardgroentes hier die ik vrijwel iedere dag op mijn bord zie. Morgen naar de jungle, ik ben benieuwd...    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Vlucht naar de jungle

    8 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 30 °C

    Het eerste dat mij opviel toen ik uit de vlieger stapte was de hitte, rond de 30 graden en zeer vochtig. Ik typ dit nu buiten terwijl er een onweer bezig is, gelukkig onder een afdak. Het is alsof ik in een ander land terecht gekomen ben. De rit naar de plaats waar ik verblijf was met een tuk tuk over aarden wegen met enorm veel putten waar ik niet met mijn auto over zou willen rijden. De sotupa eco house is aan de rand van een reservaat met vrijwel geen andere bebouwing in de omtrek, en ik ben momenteel de enige gast hier. De kamer is een houten gebouw met een dak van een soort bladeren en muggegaas in plaats van ramen zodat er niet veel verschil is met buiten. Er zit hier ook een kolonie kleine aapjes die bijlange niet bang zijn, want ze probeerden mijn eten te pakken vanmiddag. Ze zijn wel zeer schattig.


    De eigenaars hier zijn zeker niet ouder dan ik, twee broers, half duits en half peruviaans waardoor engels gelukkig geen probleem is. Het eten is hier wat ze zelf maken en voor een groot deel ook zelf groeien. Het is hier zeer rustig, enkel lawaai van de beestjes. Ik heb een aantal uren gespendeerd in een ligstoel met een boek en uitzicht op de rivier. En daarna heb ik met de eigenaars zitten kletsen over vanalles en nog wat tot het donker werd. 


    Ik heb veel weetjes bijgeleerd over de plaats, zoals dat de muggen in gigantische zwermen komen 'sochtends en 's avonds, maar dat ze na een uurtje allemaal verdwenen zijn. En dat ik moet oppassen dat ik niet op een slang trap. Morgen moet ik vroeg op om naar de beestjes te gaan kijken, maar dat zal niet iedere dag zijn want dit is eigenlijk de ideale plek om totaal niets te doen.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Vogeltjes kijken

    9 mei 2017, Peru ⋅ 🌫 26 °C

    Vannochtend om 5:30 stond ik al klaar om met de boot om de rivier te gaan kijken naar een kleimuur waar 's ochtends veel vogels komen eten. Ze eten de klei blijkbaar ter kompensatie van het gif in sommige bessen dat ze eten. Het waren voornamelijk groene parakeets dat ik zag en een paar macau's met blauwe kop. Ze maakten vooral zeer veel lawaai. Ik heb trouwens kunnen slapen zonder oordoppen, ondanks dat het nooit stil is door alle dieren hier.


    Daarna heb ik een wandeling gedaan tussen de vele insecten in het bos in de buurt terwijl de gids uitleg gaf over alle planten. Niet veel dieren tegen gekomen, maar wel een aantal zeer grote vlinders. Ik was net op tijd terug want het was tijd voor het dagelijkse onweer met stortbui, niet dat ik daarvoor naar binnen moest, ik kon gewoon verder een boekje lezen buiten onder een afdak.


    In de namiddag heb ik in de kayak de rivier afgegaan en met de fiets terug, ook onder begeleiding. Het is een zeer rustige rivier dus het was meer ronddobberen dan roeien en ondertussen naar de natuur kijken. Alles gaat hier zeer op het gemak. Gelukkig heb ik nog twee boeken over, want buiten zitten in een ligstoel aan het water met een boek is het voornaamste dat ik doe hier.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Nat en modderig

    10 mei 2017, Peru ⋅ ☁️ 28 °C

    Het weer zag er vannochtend niet zo goed uit, dus begon ik de dag met een boekje te lezen op mijn favorite plek buiten onder een afdak aan de rivier. Dat afdak was nodig want er passeerde een serieus onweer, ik hoopte dat het die namiddag droog bleef zodat ik kon gaan fietsen. Ik bleef lezen tot het middageten, en gezien het dan droog was huurde ik de fiets om eens naar de stad te rijden. Een van de redenen om tot stad te rijden was wat cash geld afhalen gezien ik hier niet met kaart kan betalen.
    

Ik was nog maar een uurtje onderweg en net de stad binnen of het begon serieus te onweren. Drie kwartier zitten schuilen tijdens een pletsbui, en toen het wat verminderde toch doorgereden, want ik moest terug zijn voor donker. Een bankcontact vinden is gelukt, maar de weg terug door de regen en modder was niet zo aangenaam. Ik zat van kop tot teen onder de modder en was kletsnat. Jammer genoeg waren mijn schoenen ook ingelopen. Het erge is dat niets hier droogt in dit vochtig klimaat, mijn schoenen zullen pas droog zijn eens ik terug thuis ben, en ik heb ze morgen nodig. De modder was voornamelijk omdat niet veel straten hier verhard zijn, maar gevoon van aarde en steentjes. Er is nog veel armoede hier, er zijn veel huizen die wat in elkaar gestoken zijn met hout en golfplaten.


    Het eten vandaag was zoals gebruikelijk lekker en veel te veel. Het fruitsap erbij was deze keer van zwarte of donkerrode mais gemaakt en is een van mijn favoriten. Nu hopen dat ik kan slapen ondanks de jeuk van al mijn muggebeten.    Meer informatie

  • Dieter De VosReizigerPeru 2017

    Lago Sandoval

    11 mei 2017, Peru ⋅ ⛅ 27 °C

    Vandaag ging ik eens echt de jungle in, in plaats van op het randje te blijven. De bestemming was een reservaat met een meer waar veel beestjes te bespeuren vallen. Ik hoopte enkel dat het weer deze keer goed zou blijven, en dat is het ook geweest, geen druppel regen gevallen vandaag. Eerst werd ik naar de stad, puerto maldonado, gevoerd met een tuk tuk, en dat was al een belevenis op zichzelf vanwege de staat van de wegen hier. Ik hoopte enkel dat ik niet zou moeten uitstappen om te helpen duwen om hem door de modder te krijgen.


    Eenmaal in stad ging ik verder met gids en drie andere mensen op een boot voor drie kwartier stroomafwaards naar het beginpunt van de wandeling. Botten aan de voeten was een verreiste, alsook insecten repellant. Het was een uur wandelen volgens de gids, en dan een uur op de boot op het meer, dan wat eten en dan terug dezelfde weg. Bij het wandelen bleek al snel dat de botten onmisbaar waren, er was enorm veel modder, vergelijkbaar met een ondergeregend festival maar dan voor 3km. Onderweg wat foto's genomen van de beestjes en de planten, want het was daar zeer mooi. Echter waren de meeste beestjes muggen, zo veel dat ik ten alle tijde in een zwerm rondliep. Mijn insect zalf hielt ze redelijk op afstand, maar ik had enkel de stukken van mijn lijf ingesmeerd die niet bedekt waren met kleren, waardoor ik toch een twintigtal beten bij heb op plaatsen waar ze door mijn kleren gestoken hebben.


    Het deel in een boot op het meer was leuker, met iets minder muggen. Hier zagen we ook een groot aantal baby kaaimannen, en zeer veel mooie vlinders. Het eten was dan weer wat minder, een hoop rijst gebakken in een groot blad van een of andere plant, dat we aten in een eco lodge aan het meer. Op de terugweg weer wat beestjes gezien die zich maar niet wilden laten fotograferen, zoals otters en een tarantula. En jammergenoeg moest een van die beestjes, een stomme mier, mij eens goed bijten in de nek wat een paar uur pijn deed. De terugweg was goed doorlopen, zonder te veel stoppen, want het is om 6u donker dus moogt ge daar niet treuzelen.


    Ik heb weer een paar bemodderde keren bij en ga morgen wel eens kijken wat ik zal aandoen op mijn vlucht terug, want dit is jammergenoeg mijn laatste vakantiedag.    Meer informatie

    Het einde van de reis
    12 mei 2017
  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • Over ons
  • Groepstracking
  • Pers
  • Voorwaarden
  • Privacy & Cookies
  • Helpcentrum
  • Afdruk