Peru 2017

April - May 2017
A 20-day adventure by Dieter Read more
  • 20footprints
  • 1countries
  • 20days
  • 52photos
  • 0videos
  • 1.8kkilometers
  • Lima

    April 22, 2017 in Peru ⋅ ☀️ 24 °C

    Vertrokken gisteren om 6:30 aan het station, om hier dan toe te komen om 22:30 locale tijd, wat zo'n 23u reizen is. Schiphol is een ramp kwa wachtrij voor de security, ik was gelukkig op tijd, maar het vliegtuig vertrok met een uur vertraging omdat ze nog wachtten op mensen die daar vast zaten. En het verkeer in Lima is ook een stuk erger dan de spits in brussel, alle auto's hier hebben builen.


    Vandaag was de zon de grote vijand. Ik heb de stommiteit begaan om zonder hoed te vertrekken en zit nu met nen rooie kop. 27 graden en stralende zon vandaag, maar ik had gehoopt dat er overal schaduw zou zijn in een stad, wat goed mis was gezien ik niet ver van de evenaar zit en de zon nogal loodrecht naar beneden komt.


    Rond 7u was ik mijn kamer uit om te ontbijten (14u thuis), en er was nog niemand daar voor de keuken, dus ging ik eerst een wandeling doen op zoek naar een bankautomaat want ik had nog geen soles. Na ontbijt was het de bedoeling om eerst een archeologische site te bezoeken, maar door wat mis te lopen kwam ik eerst aan de kust uit, een kleine omweg van een paar km. de archeologische site was een tempel van modderbakstenen die ze nog maar sinds de jaren 80 ontdekt hadden, midden de stad. Gemaakt nog voor de incas, rond 400, en gezien het van modder was dachten ze eerst dat het een gewone heuvel was. De muren zijn bestand tegen de zwaarste aardbevingen natuurlijk. De rondleiding was verplicht met gids en duurde een uur, in de stralende zon. Lima ligt trouwens in de woestijn, en krijgt enkel water van de rivieren van het andesgebergte, het regent hier vrijwel nooit.


    Gezien ik al een beetje richting oude centrum was, maakte ik de tweede domme beslissing van de dag om te voet te gaan. Het ziet er zo dicht uit op de kaart. Na meer dan twee uur wandelen in het zonnetje kwam ik aan de rand van het oude centrum en moest ik echt wel eten. Onderweg een liter inca cola gedronken, wat stukken slechter is dan coca cola. Peruviaans bier is wel goed.

    Het oude centrum had net zo goed in spanje kunnen staan, kwa architectuur (en temperatuur). Ik heb er niet zo lang rond gelopen, vooral omdat ik blaren op mijn voeten begon te krijgen. Op de terugweg heb ik toch de bus genomen, met wat gesukkel om uit te pluizen hoe ik een ticket moest kopen en welke bus ik moest nemen. Ticket automaat is enkel in het spaans en bijna niemand spreekt hier engels. Meekijken op de gps om te zien of de bus in de goeie richting gaat begint een gewoonte te worden.
    

Een paar uur op bed gelegen, en ik merkte dat ik rond 18u al zin had om te gaan slapen maar heb me toch nog eens uit bed gesleept om te gaan eten. Hiervoor ben ik naar een straat gegaan waar enkel restaurants zitten, met terras. Het eten was niet zo speciaal, maar dat kunt ge niet verwachten in een straat waar alle restaurants reclame maken met literglazen bier. Wel gezellige en levendige buurt, en het eten komt in duitse porties. het park ernaast staat bekend voor de kunstenaars die er komen oefenen en er stonden veel schilderijen uit, ondanks dat het al donker was. Nu vroeg slapen, want morgen vroeg op voor vliegtuig naar arequipa.
    Read more

  • Day 1

    Arequipa

    April 23, 2017 in Peru ⋅ ⛅ 21 °C

    Er was behoorlijk veel lawaai vannacht, dus veel heb ik niet geslapen, ook moest ik om 5:30 al op om in te pakken om het vliegtuig te halen. Het hotel was zo vriendelijk om mij een vroeg ontbijt te geven en een taxi te regelen. De taxi was zelfs ene zonder builen, en heeft de luchthaven bereikt zonder er te maken. De vlucht was kort en saai, en toen ik aankwam in Arequipa nam ik terug een taxi gezien er daar geen andere optie is, tenzij van die busjes waar al een paar stukken van gevallen zijn en waar ze zo veel mogelijk mensen proberen op te proppen. Mijn taxichauffeur deed een F1 race naar het hotel en ik probeerde niet te kijken naar zijn rijgedrag, maar voor 10€ kan ik niet klagen.
    

Het eerste dat mij opviel was dat ik mij behoorlijk slap voelde, een effect van de hoogte want ik zit nu op 2300m. Zelfs van de trap op te gaan moet ik puffen. Ook steekt de zon hier veel meer, waardoor ik op zoek ben gegaan naar zonnecream. Ik hoopte dat er ergens een apotheek te vinden zou zijn die de zondag open is. De eerste straat die ik inliep had er 7, allemaal open, dus missie geslaagd. Wel spreken de apothekers geen engels en ik stond mij af te vragen hoe ik het ging uitleggen tot mijn oog viel op een doos waarop 'protector solar' op stond.
    

De stad is veel mooier en rustiger dan Lima, ze ligt op de rand van de woestijn, en de 19 graden die het vandaag was voelde veel meer aan. Ik heb het zeer rustig aan gedaan vandaag, gewoon wat rondgewandeld met een paar pauzes om op bed te liggen. Ondertussen heb ik ook al door dat de taxis toeteren naar de voetgangers om de aandacht te trekken, en er rijden meer taxis dan gewone autos.
    

Zowel 's middags als 's avonds goed gegeten, beter nog dan in Lima. De prijs valt ook best mee, niet zo duur als belgie, maar ook niet echt goedkoop. Mijn biefstuk met patat en groentjes was 13€. Voor bier zit ge wel rap boven de 3€. Een soort van opgewarmd belegd broodje heb je aan 5€ en is ook zeer lekker.
    Read more

  • Day 2

    Arequipa 2

    April 24, 2017 in Peru ⋅ ☀️ 22 °C

    Weer een zonnige dag vandaag en ik heb de zonnecream en hoed zeker nodig gehad. Het ontbijt in dit hotel is op het dakterras met uitzicht op de kathedraal en de nog actieve vulkaan El Misti. Er zaten interessante dingen in het ontbijtbuffet, mijn maag was een paar uur overbelast. Natuurlijk eet ik zo veel en zo lang mogelijk om van het uitzicht te genieten.
    

Mijn eerste stop ging het klooster zijn, maar dat was maar om 9u open en ik was natuurlijk daar een half uur eerder. Dan maar een wandeling gemaakt naar een plek met mooi uitzicht op de stad, die natuurlijk op een hoogte lag. Ik heb geen last meer van de hoogte, alleen wat vermoeider dan anders. Het klooster is hetgene dat het meest bezoeken waard is in Arequipa, en zeer groot. Ik kon kiezen om zelf wat rond te lopen of een gids te nemen voor een rondleiding van een uur. Ik besloot een gids te nemen, en kreeg tot mijn verrassing er ene voor mij alleen gezien er op dat moment nog geen andere touristen waren. Dat is natuurlijk een stuk aangenamer dan een kudde volgen. Ik leerde dat er iedere dag aardbevingen zijn in Arequipa, tot 10 per dag, maar meestal niet voelbaar. De laatste grote schok is van 2001.


    Tegen dat ik daar buiten was, was het al 11u en tijd voor middageten in La Lucha, mijn favorite sandwichbar. Het lukt mij al wat om broodjes te eten met mijn valse tand, maar het is nog wat sukkelen. Na een korte siesta erna besloot ik toch eens te kijken voor mijn busticket naar chivay woensdag gezien ik zeker niet wil dat het uitverkocht zou zijn. Hoewel ik mij niet echt ongerust moet maken denk ik, er loopt hier veel volk rond, maar aan de restaurants en bezienswaardigheden merk ik dat touristen in de minderheid zijn.
    

Ik had geen zin om een taxi te nemen, dus besloot ik te voet naar de bus terminal te wandelen. Drie kwartier later en goed bezweet was ik er. Het was wat gesukkel om een ticket te bestellen, ik had opgezocht bij welke maatschappij ik moest zijn, maar ze spraken natuurlijk geen woord engels. Gelukkig lijkt het spaans een beetje op frans en verstond ik een paar woorden. Ik nam de taxi terug en ga mijn terughoudendheid voor taxis wat moeten herzien want het koste maar een paar euro. De taxichauffeur kon ook geen engels.
    

De kathedraal was mijn volgende stop, vooral omdat ge op het dak moogt. Het was natuurlijk met gids, en deze keer waren we met 5, en dat om drie uur in de namiddag. Het uitzicht bleek het interessantste te zijn, de uitleg over de schildereien en religieuze dingen interesseert mij niet. Wel kon ik van de top van de kathedraal zien dat het dakterras van mijn hotel ook tijdens de dag open was als bar, wat mijn volgende actie werd van de dag en ook de laatste want mijn benen doen pijn van vermoeidheid. 'S avonds heb ik ook gegeten op dat dakterras, en ik had zelfs gereserveerd, maar ik zat alleen. Het eten was zeer lekker, maar ik heb snel gegeten want het was al goed koud geworden buiten.
    Read more

  • Day 3

    Rustdag

    April 25, 2017 in Peru ⋅ ⛅ 21 °C

    Mijn benen waren wat stijf deze ochtend, dus ik besloot om niet te veel te doen vandaag. Gewoon wat rondlopen in stad en wat terrasjes doen. Om toch iets te bezoeken besloot ik naar een klooster museum te gaan dat goeie recenties had op tripadvisor. Ik was er natuurlijk op het moment dat het open ging, rond 9u, en ik was daar de enige tourist in de hele tijd dat ik daar rondliep. Het was niet zo bijzonder behalve dat het gebouw gelijk de meeste gebouwen hier van stenen uit wit vulkaanas gemaakt is. Het is geen marmer, maar ook mooi wit.


    Daarna heb ik wat willekeurig rondgelopen en daardoor nog een aantal mooie plekjes ontdekt, en een gezellige overdekte markt zoals ze in thailand ook hebben. Die markt had een aparte afdeling voor patatten, in alle soorten en maten. Ik heb ook gezien hoe de locale bussen werken. Ze blijken niet echt haltes te hebben, de bus vertraagt op kruispunten en de conducteur roept vanuit de open deur waar hij al zal passeren. Ook een paar uur op het dakterras van het hotel gezeten met een boek.


    Ik heb eens de simpele kost geprobeerd vandaag. Als eerste iets dat ik zou kunnen omschrijven als een croque monsieur, maar dan met de kaas er rond gesmolten ipv erin. Daarna een geroosterde sandwich van een locale keten die zeer lekker was. En als avondeten ben ik naar een polleria of zoiets gegaan, een plaats waar ge kip aan't spit kunt krijgen. Er zijn er tientallen in een straat van het hotel, naast elkaar, en ze zijn populair bij de locale bevolking.


    Morgen is weer een transport dag, maar ik kan uitslapen, want mijn bus is maar om 11u.
    Read more

  • Day 4

    Bus naar colca

    April 26, 2017 in Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vandaag was het weer een beetje avontuurlijk, ik heb mij al voorgenomen om toch eens spaanse les te volgen. De busterminal was een uitdaging, ik had al mijn ticket, maar blijkbaar moest ik ook nog naar een kotje lopen om een service fee te betalen en dan naar een ander kotje om mijn bagage af te geven. Alles werd duidelijk aan mij uitgelegd in het spaans. Door andere mensen te observeren ben ik erachter gekomen wat ik moest doen.
    

De busrit was zonder pauze meer dan 4 uur lang zigzag door de bergen en ik had er niet aan gedacht om wat water mee te brengen. Middageten mocht ik ook vergeten, maar gelukkig had ik mijn boek bij. Het eerste deel was langs de vulkaan, en dat is nogal een woest landschap met wat struiken en cactussen. Naarmate de colca canyon naderde werd het een stuk groener, met veel alpaca's. Wat mij verbaasde was dat de bus eens stopte om mensen op te pikken in een streek waar echt niets van bebouwing te zien was, enkel rotsen en wat planten. Uiteindelijk begon ik een boek te lezen om niet meer te moeten letten op de inhaalmaneuvres van de chauffeur en de snelheid waarmee hij de u-bochten nam, maar voor een rit van 170 km voor 4€ kan ik niet klagen. De bus stopte in chivay (blij dat ik er uit was) en ik moest nog verder naar yanque op een of andere manier, maar dat was geen probleem want ik had nog geen twee stappen gezet of er stond al een taxichauffeur voor mijn neus. Die kende de bed & breakfast waar ik moest zijn en begon natuurlijk een hoop te vertellen in het spaans. Ik had nog niets gedronken sinds mijn ontbijt en mijn keel was zelfs te droog om te praten.


    Ik heb het geluk dat ik wat engels kan spreken tegen de eigenaar van de bed & breakfast, en dat het een restaurant heeft, want in yanque zelf is er vrijwel niets. Het is een boeredorpje met maar twee verharde wegen en je kunt er in vijf minuten door wandelen. Ik had dit initieel gekozen als wat afwisseling met de vorige hotels die midden in het centrum van de twee grootste steden van peru waren, en afwisseling is het zeker. Er is nog een andere kamer (van de 5) bezet, maar ik was alleen in het restaurant. Alpaca vlees is trouwens zeer lekker, niet echt biefstuk en niet echt schaap.


    Na aankomst heb ik ook al een beetje rond gelopen, na eerst een pull en vest aan te doen, om de streek wat te verkennen. Het was wat bewolkt met zon ertussen en rond de 17 graden. Wel raakte ik niet ver omdat ik wat begon te draaien in mijn hoofd en mij zeer slap voelde. Ik denk terug de hoogte (3417m) of omdat ik nog niet gegeten had. Het uitzicht is hier wel prachtig, de youtube filmpjes die ik bekeken had doen het geen recht.
    Read more

  • Day 5

    Cruz del condor

    April 27, 2017 in Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vrijwel niet geslapen vannacht, vanwege hoogteziekte. Mijn kop deed zeer, ademen was wat ongemakkelijk en niet in slaap kunnen geraken. Tegen de ochtend was de hoofdpijn wel weg, maar ik was zeer slap en had geen eetlust. Geen eetlust hebben is ook een eneveneffect van de hoogteziekte, dus ik heb mij toch geforceerd van te eten. Momenteel is het bijna avond en gaat het al wat beter, de koppijn is er wel weer.


    Ik moest om 6 uur op en rap ontbijten, want die taxichauffeur van gisteren kwam mij om 7 uur oppikken om naar de cruz del condor te voeren. De meeste kans om de condors te zien is vroeg in de ochtend. Als ge dit vannuit arequipa boekt moet ge om 4u snachts vertrekken en vijf uur in de bus zitten, wat ook een van de redenen was dat ik nu in een boeredorpje op een uurtje ervan zit. En ik ging met die taxichauffeur gezien hij mij overtuigde dat hij dit veel goedkoper wilde doen dan die tourbussen. De prijs leek mij redelijk en ik had geen zin op dat moment om zelf iets te zoeken. 


    De rit naar de condors is door de colca canyon en deze is prachtig. Af en toe stopten we op een plaats met mooi uitzicht waar ook alle bussen stoppen. De weg ernaartoe is voor het overgrote deel een verharde aardeweg en af en toe moesten we door een riviertje zien te geraken. Ik was blij dat het niet met mijn auto was. Er reden enkel bussen met touristen op die weg, de locale bevolking rijdt nog op een ezel of llama hier. Ook stopten we bij twee kerkjes die van buiten gezien niet veel soeps waren, maar vanbinnen best origineel. De taxirit was wel voornamelijk in stilte vanwege het taalprobleem. Eenmaal aangekomen op cruz del condor, wat eigenlijk ook niet meer is dan een parking met uitzicht, zag ik dat er behoorlijk wat bussen waren, maar de plek is groot dus het viel mee. Ik had eigenlijk niet verwacht om een condor te zien, althans niet zonder lang te wachten en met een verrekijker, maar het duurde niet lang of er scheerde enen op twee meter boven mijn hoofd voorbij. Prachtige en vooral grote beesten. Ik heb net als de andere touristen een poging gewaagd om een foto te nemen, en tot mijn verbazing is er zelfs ene goed gelukt.


    Op de terugweg nog op een aantal plaatsen gestopt om foto's te nemen, en rond 10:30 was ik terug in yanque. Ik vroeg mij af of het verstandig was om nog iets te doen, gezien hoe ik mij voelde, maar ik kan moeilijk de rest van de dag in bed liggen met een boek. Dus besloot ik om een testwandeling te doen en een paar honderd meter later keerde ik terug om toch maar even op bed te liggen. Rond 13u dacht ik van een tweede poging te wagen, ik had een wandeling buiten het dorp gezien die er vrij plat uit zag. Het bleek toch niet zo plat te zijn, maar met veel rustpauzes en een bejaardentempo geraakte ik toch vooruit. Het ging zelfs zo goed dat ik halverwege een afwijking van mijn traject nam, een klim naar een uitzicht waar ook een archeologische site was. Dit was zeer zwaar, om de twintig meter moest ik even stoppen, maar het lukte. Het idiote is dat mijn benen niet moe waren en ik zelfs niet eens zweette, het is gewoon dat gebrek aan zuurstof. Een uur of drie later lig ik terug op mijn bed en zal ik niet veel meer doen dan een boek lezen en alpaca eten. Middageten heb ik terug overgeslagen, ik zou niet weten waar. Gelukkig heb ik drie pakken graankoekjes gekocht voor dit soort gevallen.
    Read more

  • Day 6

    Wandeling

    April 28, 2017 in Peru ⋅ ☁️ 19 °C

    Vandaag besloot ik om te voet naar chivay te wandelen, het zag er niet zo ver uit op de kaart. Gisteren rond 8u al mijn ogen dicht gedaan en een goeie tien uur kunnen slapen. De koppijn is er nog een beetje, maar voor de rest alles normaal. Het ontbijt hier en in de vorige hotels is altijd met fruit, een bord vol en ik was duidelijk de laatste die ging ontbijten, rond 8 uur.


    Ik zag op het weerbericht dat het max 17 ging worden en regenen. De zon was vollop uit, maar heb toch pull en vest meegenomen, om die rap in de rugzak te steken. Zon of niet scheelt enorm kwa temperatuur. Mijn eerste stop was coporaque, een dorpje aan de overkant van de canyon, waardoor ik even op en neer moest klimmen. Het uitzicht is prachtig, maar ik merkte in dat dorp ook dat de huizen er daar slechter aan toe zijn dan de gerestaureerde ruines die ik gisteren gezien heb. Ze doen hier aan landbouw, op die terassen, en alles met de hand. Geen tractor te zien. Niet zo veel verschil met de middeleeuwen dus. De straten in dat dorp waren niet eens aangestampte aarde, gewoon gras en aarde. Er stonden ook een paar luxe hotels aan de rand van het dorp die voor een sterk contrast zorgden.


    Het wandelen ging vrij vlot, dus besloot ik om in dat dorp een omweg te maken naar een uitzicht dat denk ik een honderdtal meters hoger lag. Dat was er wat te veel aan, ik merkte dat ik nog maar een derde van de afstand had afgelegd, en ik was reeds uitgeput. Ook zag ik over de bergen regenwolken op mij af komen. Ik was blij dat ik toch die pull en vest mee had. De rest van de wandeling was zeer lastig, op en neer met veel rustpauzes op een bejaardentempo terwijl het een beetje regende. Ik was blij toen ik eindelijk aankwam in chivay, rond 13:30, na meer dan 4 uur wandelen. Het begon dan goed te regenen, dus rap een restaurant binnengesprongen voor kip met frietjes. Daarna was de zon er weer. Nog effe in chivay rondgelopen, maar de energie was op dus ik zocht een taxi terug naar hotel. Rest van de dag was uitrusten.
    Read more

  • Day 7

    Bus naar Puno

    April 29, 2017 in Peru ⋅ ⛅ 11 °C

    Gistern rond 21u reeds mijn ogen dicht gedaan en geslapen tot rond 6, ik was dus behoorlijk moe. Het was allemaal op 't gemak deze ochtend gezien mijn bus maar om 13:30 vertrok. Ik had een taxi laten regelen door het hotel rond 11u zodat ik er toch twee uur te vroeg zou zijn in chivay waar de bus vertrok. Ik had op google gevonden waar hun kantoor was in dat dorp en wilde eens langs gaan om te checken dat alles in orde was. Mijn vermoeden dat er wat verkeerd gelopen was, bleek juist te zijn. Ze hadden mijn geboekt van arequipa naar puno ipv chivay naar puno, terwijl het op mijn ticket dat ik gemaild gekregen had het juist stond. Ook vertrok de bus een half uur vroeger dan op het ticket stond. Ze hebben dat kunnen rechtzetten gelukkig. De bus vertrok ook vanuit hun kantoor, en niet vanuit de bus terminal waar alle andere bussen toekomen. De volgende bus die ik geboekt heb is binnen een paar dagen en was ook verkeerd geboekt, maar dit heb ik al kunnen recht zetten via mail.


    Voor de rest verliep alles vlot en was het gewoon een kwestie van wachten. Het was een rit van 6 uur lang met een paar stops. Het weer was wel vlug omgeslagen, ik vertrok in de zon en toen we een half uurtje onderweg waren begon het te sneeuwen. Dat veranderde op het einde naar regen, maar ik zie aan het weerbericht dat het morgen ook wat kan sneeuwen. Ik zit nu op een hoogte van 3800m. Op de rit hier naartoe reden we tussen de vulkanen door in een zeer woest landschap. In een van de stops konden we in de verte flamingo's zien die waarschijnlijk bevroren voeten hadden want ik zag dat er op sommige plassen ijs lag. We zijn tot ongeveer 4800m geklommen met de bus, hoger ben ik nog nooit geweest. De madam die gids speelde op de bus kwam dan rond met een fles puur alcohol voor mensen met hoofdpijn. Het was de bedoeling dat ge wat op je handen liet lopen en er dan aan snuifde. Niet voor mij dus, mijn hoofdpijn was trouwens weg.


    Nu aangekomen in hotel maar ik hoop dat ik hier kan slapen want het is lawaaierig hier. Op mijn vorig hotel kon ik zelfs zonder oordopjes slapen. Voor eten ben ik niet verder gegaan dan een pizzeria naast het hotel, gezien het regende, en dat was een voltreffer. Een peruviaanse pizza gegeten, met ham en gegratineerde patatten erop. Zeer lekker, maar ik had een kleinere portie moeten nemen.
    Read more

  • Day 8

    Uros floating islands

    April 30, 2017 in Peru ⋅ ⛅ 12 °C

    Het lawaai in mijn hotel kwam blijkbaar van werken, en ze werken hier tot tien uur savonds. Al met al dus toch goed geslapen hoewel ik rond 3u wakker werd en merkte dat mijn hartslag zeer hoog was, alsof ik aan 't sporten was. Na een tijdje diep ademhalen verminderde dat en kon ik nog wat wegdoezelen. Op het ontbijt rond 7u was ik blijkbaar de laatste en de enige. De zon komt hier altijd op rond 6u en gaat weer onder om 18u, en de mensen hebben hier blijkbaar dat ritme. Uit gemakzucht aan het hotel gevraagd of ze kunnen regelen dat ik de floating islands kon bezoeken en dat was geen probleem.


    De Uros eilandjes zijn van een inheems volk, gemaakt volledig met riet, waardoor ze op het meer dreven. Het is wel supertouristisch, de mensen daar tonen hoe ze leven en hoe die eilanden gemaakt zijn, en natuurlijk proberen ze vanalles te verkopen. Ook was er nog een tochtje met een rieten boot en bleven we nog een uur op het hoofdeiland in de hoop dat we daar zouden eten. Buiten ik was er nog 1 iemand die ook geen spaans kon, de rest waren allemaal touristen van spaanstalige landen en ook locale bevolking. Ik kon dat weten omdat de gids aan iedereen vroeg van waar ze komen. 


    Drie uur later stond ik weer aan wal en was mijn grootste prioriteit eten. Hoewel toen ik aan het hotel aankwam, dat aan het hoofdplein is, was er een parade bezig van politie en militairen, dus dat eten moest even wachten tot ik wat foto's had getrokken. De rest van de dag heb ik voornamelijk (teveel) gegeten. Een van mijn favoriten is quinoa soep, hoewel deze die ik vandaag bestelde een grote kom met groenten was waardoor ik amper nog mijn hoofdgerecht opkreeg. Verder valt er in Puno zelf niet veel te doen, er zijn geen historische gebouwen, buiten de kathedraal en die is zelf niet zo de moeite. Ik was die vannochtend vlug binnengelopen, maar het is blijkbaar zondag en de priester ging er net aan beginnen, dus ik was rap weer weg.


    Het is de hele dag zon met wolken geweest, maar terwijl ik dit in een bar zit te typen hoor ik gedonder en begint het te hagelen. 'S avonds had ik geen zin om weer in een restaurant te eten dus liep ik rond op zoek naar een lichte snack. Er zijn hier enorm veel pizzeria's en bijna ieder restaurant serveert ook pizza's, in een houtoven gebakken. Ik was nogal doelloos aan het zoeken tot ik een bar passeerde waar ze rockmuziek behoorlijk luid speelden en een dikke madam pizza's stond te bakken. Verder heb ik niet gezocht.
    Read more

  • Day 9

    4 seizoenen in een dag

    May 1, 2017 in Peru ⋅ ⛅ 14 °C

    Toen ik opstond na goed geslapen te hebben zag ik dat het 13 graden en zon ging worden vandaag, wat hier warm genoeg is om in hemd rond te lopen. Ik had een trip naar inca graven gereserveerd, maar dat was maar om 2u in de namiddag, dus moest ik nog wat tijd zien te vullen tegen dan. Een wandeling langs het meer is waarmee ik begon, en nog wat in de stad zelf. Het was 1 mei en dat was te merken aan de optochten van de plaatselijke socialisten. Allemaal zeer rustig, de politie was zelfs amper te zien.


    Terwijl ik wat aan het rondslenteren was werd ik plots tegengehouden door een leraar engels die daar blijkbaar met zijn studenten was. Hij vroeg of ik even tijd had om een van zijn studentes mij een interview te laten afnemen als engelse test. Ik had tijd zat en hoe meer mensen hier engels leren hoe beter, dus heb ik meegewerkt. Ik weet niet of ze geslaagd was, maar we verstonden elkaar.


    Uiteindelijk zat ik op de bus op weg naar de ruines, een uurtje van puno. De ruines op zich waren niet zo veel soeps, maar de streek is prachtig en het was op 4000m. Echter na een tijdje zag ik onweer naderen terwijl we nog maar net aangekomen waren. De ruines waren op een top van een heuvel en eens we daar waren barste het onweer los en begon het ijs te regenen. Ik was zeer blij dat ik trui en vest mee had. Ik was minder blij dat we op de hoogste plek stonden tussen de ruine en de gids doodleuk vertelde dat een van de torens waarschijnlijk door de bliksem verwoest was omdat er veel ijzer zit in de rotsen waar we op stonden. Ook zag ik dat ze hier en daar lange metalen palen in de grond geslagen hadden. De gids wist er wel een koppel op attent te maken dat nu met een selfie stok in de lucht zwaaien geen goed idee was. Het zag er niet naar uit dat het snel zou overgaan en de hoed op mijn hoofd was gereduceerd tot een natte dweil met een ijslaag, dus gingen we snel terug naar de bus. Ondertussen zag ik de bliksem met een luide knal inslaan op een heuvel verderop.


    Op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een traditionele boerderij. Het was nog altijd aan het regenen, waardoor de uitleg in spoedtempo was jammergenoeg. Ik vond het eigenlijk interessanter dan die ruines. We kregen daar een hete patat, wat kaas en quinoa brood te proeven. Quinoa brood heeft een aparte smaak en is best lekker. Natuurlijk probeerden ze ons ook tapijtjes aan te smeren van alpaca wol. Terug in stad ben ik direct de pizzeria naast het hotel binnengestapt, niet omdat ik zin had in pizza, maar omdat ze die bakten in een houtvuur waar ik dicht bij kon zitten om te drogen.
    Read more