Naar Marrakesh

Mijn ereader doet weer goed dienst deze reis, het was bijna 4 uur op de trein naar marrakesh. Ik werd daar opgewacht door de chauffeur van het hotel en dat was maar goed want ik weet niet hoe ik het anders gevonden zou hebben. Het is hier weer een doolhof van kleine straatjes.
Mijn eerste indruk is dat ik in de beste riad zit tot nu toe, alweer een mooie kamer en net als in mijn eerste logies kreeg ik direct een thee aangeboden terwijl ik uitleg kreeg over wat er al te zien valt en wat ze voor mij kunnen organiseren. Ook kreeg ik een lijst met goede restaurants in de buurt.
Na enig beraad besloot ik onmiddellijk de komende 4 dagen te laten organiseren. Een zeer druk schema aan uitstappen, tot in de woestijn, maar mijn volgende logies is een resort dus ik kan daar wel uitrusten.
Verder heb ik geen seconde tijd verspilt en ben ik onmiddellijk de stad in gewandeld, recht in de chaos. Hier zitten alle touristen, op tien minuten tijd al meer buitenlanders gezien dan in de laatste week, het is een groot contrast.
Mijn voornaamste doel van mijn hele reis ligt hier: djemaa el fna. Dit plein is voor Marokko zoals de taj mahal is voor india, en even druk. Overdag vol met standjes die fruitsap verkopen, en shows zoals slangenbezweerders, en savonds komen de streetfood standjes uit. Ik was er net voor de avond maar na wat rondkijken besloot ik eerst een pint te gaan drinken, wat niet zo gemakkelijk is. Uiteindelijk vond ik de plaats die mij aangeraden was en zit nu in een overvolle chique jazzbar dit te typen. Het bier is duur, maar niet zo erg als Scandinavië, ongeveer 6 euro voor een halve liter.
Na het eten en net voor er een live jazz band lawaai begon te maken ontsnapte ik en kon ik de avondsfeer gaan opsnuiven van het plein. Het was er levendig, vol met straatartiesten die muziek maakten en eetstandjes die ik geen streetfood meer durf te noemen gezien ze met hele menu's afkomen. Na een uurtje hield ik het voor bekeken om nog een thee te drinken op het dakterras van het hotel en wat te lezen.Read more