Bai Xep

Maandagochtend ging de wekker om 05:00. Een half uur later vertrokken we naar het treinstation. Op de straathoek pikten we nog even een broodje op als ontbijt.
Bestemming: Quy Nhon, 215 kilometer ten noorden van Nha Trang. Het is een comfortabele treinreis van 4 uur. Wanneer de trein door het stadje rijdt, rijden we aan beide kanten op een halve meter afstand van waar huizen staan. Vanuit de ramen kijken Aziatische ogen ons recht aan. Er rijdt maar 2x per dag een trein door het straatje, iedereen stapt daarom even aan de kant en gaat daarna weer verder.
In Quy Nhon regelen we direct treintickets voor woensdag voor onze volgende bestemming: Hoi An.
Hierna nemen we de taxi naar het hostel, wat bij een klein vissersdorpje een stukje ten zuiden van Quy Nhon ligt: Bai Xep. Een heus strandparadijs.
Het hostel ligt aan een prachtig strand. Vanuit de hangmat kijken we uit op een blauwgroene zee met helder water. Palmbomen en rotsen. Verderop op het water dobberen vissersbootjes.
Het is een heerlijk rustige plek om even tot rust te komen na de drukte en chaos van de steden die we achter ons hebben gelaten.
Het is erg gezellig met de andere backpackers die ook in het hostel verblijven. We horen verhalen van mensen die al maanden op reis zijn.
We slapen in een hut gemaakt van bamboe en een rieten dak. Airconditioning is er niet, dus we slapen onder een klamboe ter bescherming tegen de muggen.
Vandaag begon ik de dag met een duik in de zee. Er zijn niet veel betere manieren om de dag te beginnen. We luieren wat in de hangmat en zwemmen in de zee. Een rood verbrande huid oplopen hoort erbij.
's Middags huren we 2 scooters voor 8 dollar. We gaan opzoek naar de secret waterfalls. Deze watervallen schijnen erg mooi te zijn en nog niet bekend te zijn bij het grote publiek. Dit willen ze graag zo houden, omdat er anders een toeristische attractie van gemaakt wordt en er veel schoonheid verloren gaat. Er zijn dus geen borden om te volgen en de aanwijzingen zijn niet erg duidelijk. We scheuren over onverharde paden in the middle of nowhere. Helaas is het halverwege de rit over met de pret: een van de scooters heeft een lekke band. We rijden heel langzaam terug. In het dorpje komen we langs een garage. Engels spreken ze niet, maar de situatie hoeft niet uitgelegd te worden, die spreekt voor zich. De band wordt verwisseld voor €3,80.
De rest van de avond ontspannen we bij het hostel. We gaan morgen weer vroeg op pad.Read more