• Simon Van Dijk
  • Luna K

CostaRu

Gun like En savoir plus
  • Arequipa dag 2

    29 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 24 °C

    Hallo daar zijn we weer, wij zijn flip de beer. Nee welkom terug bij Simon en Luna. We zijn nogsteeds in Arequipa. Het hotel waar we in zitten is niet heel fijn, de douche wordt niet warm, de deur kan niet op slot en de dekens die geven bij elke beweging een schok. Oja en Simon hoorde snachts iemand op de deur kloppen. Toch maken we het er het beste van, we gaan naar een super hip ontbijtplekje voor avocado toast. Met een volle maag gaan we naar het Santa Catalina klooster dat op de werelderfgoed lijst staat. Het is heel groot, een soort dorpje met allemaal kleine huisjes en kapelletjes. Op het interwebs staat dat het een van de meest bijzondere, bezienswaardige gebouwen is, maar het lijkt op een standaard Italiaans dorp. Nou ja leuk om gezien te hebben. Na het klooster gaan we door naar een markt. De markt is in een overdekte hal met allemaal eten. Stapels rauw vlees, fruit en kaas worden er verkocht. En ook de oude chinese geneesmiddelen voor kromme tenen of iets dergelijke worden verkocht. Om de misselijkheid tegen te gaan namen we een smoothie die er bij wel 50 kraampjes verkocht werden. We gingen zitten bij een smoothie kraampje wat haar buurvrouw niet fijn vond. Bang voor de buurvrouw gingen we snel weg. We namen een taxi naar een uitkijkpunt om de bergen nog even te bekijken. Daar aangekomen bleek er een food festival te zijn. Ook was er een podium waar een Peruaanse dans werd uitgevoerd. We keken onze ogen uit, de cavia's hingen gevild over een rekje en de vlees geuren waren heel heftig. We namen allebei wat en gingen in een park dichtbij zitten. Luna had een gevulde paprika met gehakt en een soort gratin van aardappelen en Simon koe ribben. We liepen terug naar het hotel waar we even moesten bijkomen van de hitte en de hoogte. In de avond gingen we sushi en ramen eten, super lekker! Veel gezien lekker gegetenEn savoir plus

  • Reisdag als zovelen

    30 juillet 2024, Pérou ⋅ ☀️ 16 °C

    Vandaag is het tijd om Arequipa te verlaten. We staan vroeg op om de spullen te pakken en naar het hippe ontbijttentje te gaan. Het is meteen al super heet in de stad, wat niet fijn is met de grote tassen. We ontbijten met pancakes en croissants. We nemen daarna een taxi naar het busstation. We komen eigenlijk te laat omdat het verkeer vast staat, maar we hebben geluk en de bus was nog lang niet klaar voor vertrek. In de bus zien we wat Nederlanders die we al eerder hebben gezien. De bus gaat helemaal door de bergen. Onderweg zien we alpacas en lama's langs de weg grazen, nu zijn we wel écht in Peru. De bus zou er 5 uur over doen om naar Cabanaconde te rijden maar onderweg stopt de bus heel vaak om heel veel Peruanen binnen te laten. En verkopers, soms staan er wel 5 verkopers in het gangpad die allemaal dezelfde fruitsalade verkopen. Gaar komen we aan in Cabanaconde. Het is een heel klein dorpje op 3300 meter hoogte. Het dorpje is vooral gericht op toeristen die naar de Colca Canyon willen gaan of Condors willen zien. We lopen naar het hotel en gaan daarna opzoek naar een restaurantje. We belanden naast een Nederlands stel in een restaurant dat alleen maar Nederlanders heeft. Ze vertellen ons een beetje over de tocht van morgen naar Llahuar door de canyon. We eten een pizza en gaan terug naar het hotel om te slapen. Niet de interessantste dag dus we doen er een makkelijk vraagje bij.
    Wat is dé cocktail van peru?
    En waaruit is die gemaakt? Adieu
    En savoir plus

  • Colca canyon

    31 juillet 2024, Pérou ⋅ ☁️ 19 °C

    Alweer moeten we vroeg opstaan, dit keer omdat we gingen wandelen. We ontbeten in het hotel, simpel broodje en thee of oploskoffie en gingen toen naar een ander hostel waar we op werden gewacht door een taxi die ons zou brengen naar een plek om condors te spotten. Maar eerst moesten we aan contant geld komen. We hadden heel het dorp al rond gevraagd maar er was geen bank of atm in de buurt. Er werd wel gezegd dat er een winkeltje was die je liet pinnen voor geld, maar gisteren leek dat opeens niet te kunnen. Bij ons hotel zeiden ze dat het kon maar in de ochtend deed toch het pinautomaat het niet. Gelukkig was onze taxichauffeur de man van een vrouw waar het wel kon dus hadden we nog net even kunnen pinnen. We reden een halfuurtje naar een uitkijkpunt dat volstond met mensen. Allemaal wachtend op een glimp van een vogel. Na even te hebben staan zagen we ze rondcirkelen diep beneden in het dal. Langzaam kwamen ze steeds hoger totdat ze heel dichtbij waren. Het zijn reusachtige vogels met een spanwijdte van 3 meter. Ze zijn zwart met soms witte plekken op de vleugels en een hele lelijke kale kop. Na een uur te hebben gekeken reden we terug en gingen snel nog even een theetje drinken en wifi pakken. We downloadde een app die precies onze route zou aangeven en de kaart zonder internet aangaf. We wenste de andere Nederlanders succes met de wandeling en gingen nog even inkopen doen. Met genoeg water en wat broodjes gingen we op pad. We gingen vanuit Cabanaconde lopen naar Llahuar, een tocht van 5 uur (werd gezegd), 12km en 1200 meter daling. In de zon gingen we lopen. De bergen waren heel mooi en in het begin was het nog goed te doen. Maar toen de eerste echte afdaling kwam werd het al zwaarder. Het pad bestond uit zand en kiezels dus je gleed steeds weg en het pad was heel smal dus werd je nogal met de hoogte geconfronteerd. Voetje voor voetje schuifelde we naar beneden. Luna had nogal last van hoogtevrees dus namen we voldoende pauze. Toen we de eerste afdaling gehad hadden moesten we weer een stukje naar boven. We dachten dat we nu het ergste wel gehad hadden, maar nee hoor, daar was een nog stijlere, langere afdaling. We zagen de mensen die ons ingehaald hadden al beneden lopen en de hitte werd steeds erger. Er leek geen eind aan te komen. De weg onder ons kwam maar niet dichterbij. Op een gegeven moment dachten we dat het slim was om de weg af te gaan snijden. En die weg weer af te snijden. We hebben er een wijze les uit gehaald, niet doen. Onze afsnij routes waren stijler en gevaarlijker dan we in eerste instantie dachten. We hadden beter bergbeklimspullen mee kunnen nemen. Uiteindelijk moesten we maar naar de weg springen en moest Luna opgevangen worden. Eindelijk waren we beneden bij de brug die we al uren zagen. We staken over en liepen verder. Er stond dat het nog maar een kilometer was maar na elke bocht kwam er weer een nieuwe en we moesten ook weer omhoog. Net naar beneden gegaan nu weer omhoog. Uiteindelijk zagen we ons hostel. En met een goede score van 7 uur en 45 minuten konden we inchecken. We sprongen snel de natuurlijke hot springs in. We aten nog wat, speelde een potje poole en plofte met pijn aan de voeten neer. De Colca canyon is 2 keer zo diep als de grand canyon dus take the L Amerika.En savoir plus

  • Terug naar arequipa

    1 août 2024, Pérou ⋅ ☀️ 23 °C

    We werden vroeg wakker in ons hutje in het dal. We stonden op om te gaan ontbijten. Toen we aan tafel zaten kwam onze taxi chauffeur van vandaag, Robert, naar ons toe om ons mee naar buiten te nemen. Het was vandaag 1 augustus, de dag van de bergen. En in de Andes worden de bergen bedankt met wijn en bier. We moesten om de beurt de bergen bedanken voor alles wat we maar konden bedenken, dan een slok wijn nemen en de rest van het glas in de bergen gooien. En dit dan ook weer met het bier. Na dit konden we pas ontbijten. We wilde na het ontbijt het liefst nog in de hotspring alleen hadden we met Robert afgesproken om half 10 te vertrekken naar Cabanaconde. Om half 10 stonden we dan netjes klaar, nog 10 minuten zei hij. We gingen even poolen terwijl we wachtte. Om kwart over 10 konden we pas weg, wat zou betekenen dat we de bus naar Arequipa vanuit Cabanaconde zouden missen. De taxirit was heel erg kronkelig en het hielp niet mee dat Robert heel zijn familie ook mee had. Met z'n 8en in de auto, 4 voor 4 achter, reden we door de bergen op wegen die je hart liet omdraaien. In Cabanaconde haalde we snel onze spullen op uit het hotel en gingen we naar het plein. Gelukkig hadden we niet de juiste tijd in ons hoofd dus de bus stond er nog een ruime tijd. De bus was kleiner dan andere busjes maar de lokale bevolking zag dat anders, we moesten bijna mensen op schoot nemen zo vol was het. Na een hele lange busrit kwamen we weer aan in Arequipa, waar we een taxi namen naar het hotel. Met nog een beetje klungelen met de taxi voor een atm kwamen we dan aan bij het hotel. Het was de eerste warme douche in lange tijd. We gingen nog snel op zoek naar eten, dat we bij een Thais restaurant vonden en gingen tukken. Morgen nemen we het vliegtuig naar Cusco omdat de bus naar Cusco vol zat.En savoir plus

  • Cusco

    2 août 2024, Pérou ⋅ ☀️ 9 °C

    Vandaag stonden we weer vroeg op want we vetrokken naar het rijk van keizer Cuzco: Cuzco. Na een halfuurtje rijden waren we op het vliegveld, waar we ookal snel klaar waren want veel vluchten gaan er niet vanuit Arequipa. Na wat vertraging vertrok het vliegtuig dan, een uurtje vliegen over de Andes. Uit het raam kon je ver over het Andesgebergte kijken, er waren hoge bergtoppen met sneeuw te zien en helderblauwe meren. Aangekomen in Cuzco pakten we een taxi naar ons hotel. Omdat we wel even klaar zijn met kleine kamers met statische dekens en koud water hebben we hier een luxe hotel geboekt om goed uitgerust te zijn voor onze trek naar Machu Picchu over een paar dagen. Onze kamer heeft zelfs een bubbelbad en het hotel heeft een sauna, maar nog steeds is het voor Nederlandse prijzen spotgoedkoop. Na even gechilld te hebben in de kamer pakten we een taxi naar het historische centrum van Cuzco. Waar Arequipa nog veel weg had van Spanje, is dit wel echt hoe we ons een Peruaanse stad voorstelde. Overal staan mooie oude gebouwen, maar wel anders dan de Spaanse architectuur. Het koloniale verleden is in veel dingen terug te zien. Er is bijvoorbeeld een Christelijk klooster op een oude Inca tempel gebouwd, omdat de tempel in de koloniale tijd niet bezocht mocht worden. Overal zijn leuke winkeltjes en natuurlijk veel winkels met wandelspullen, dus we hebben een paar uur goed rondgekeken. Op een gegeven moment was het tijd voor avondeten, we aten Peruaanse gerechten: Lomo Saltado en vliegveld. Vliegveld is eigenlijk gewoon gebakken rijst met vlees, waarom het zo heet zijn we nog niet achter. Met volle buiken gingen we terug naar het hotel om de saunas en het zwembad uit te proberen. Na een tijdje gingen we ontspannen slapen.
    Quizvraag
    Wat geeft de meeste smaak aan Lomo Saltado?
    A) Caviavlees
    B) Alpaca vlees
    C) Soja saus
    D) Rode wijn
    E) Cocabladeren
    En savoir plus

  • Rainbow mountain

    3 août 2024, Pérou ⋅ ☁️ 6 °C

    Vandaag begonnen we onze dag met jawel, een ontbijt. Hierna stond gelijk onze taxi klaar om te vertrekken naar de Rainbow Mountain. Het was een rit van ongeveer drie uur, het laatste uur over een smalle bergweg waar nog een groep lamas langs de auto liepen. Aangekomen bij het beginpunt van de wandeling naar de berg merkte Luna dat ze echt last had van de hoogte doordat we in een keer veel waren gestegen en dat de twee uur durende wandeling niet zou lukken. Dus na een klein stukje wandelen scheidden onze wegen en ging Luna te paard verder en Simon te voet. Eenmaal bij de berg aangekomen hadden we die bijna voor onszelf, omdat de meeste mensen met een tour gaan die een stuk eerder vertrekken. We genoten van de berg en het uitzicht en begonnen na een tijdje onze wandeling terug. Het was een makkelijke wandeling met prachtig uitzicht. Op het einde stond de taxi te wachten en vertrokken we weer terug naar Cusco. Het was al vrij laat in het hotel dus we keken de film keizer Cuzco en bestelde roomservice als avondeten.En savoir plus

  • Voorbereiden

    4 août 2024, Pérou ⋅ ☁️ 18 °C

    Vandaag stond er niet veel op de planning, we wouden Cusco een beetje ontdekken en we moesten nog wat inkopen doen voor de trek die morgen begint. Onze dag begon dan ook pas laat. Eerst bezochten we een kerk maar daar vonden we allebei niet zoveel aan. Hierna begon de grote zoektocht naar de winkel met de beste en goedkoopste wandelspullen. Uiteindelijk hebben we alles gekocht bij de eerste winkel die we zagen. Tassen vol met wandelgerei liepen we nog even door de stad, tot we een kattencafe tegenkwamen! We speelde een potje scrabble een knuffelde met de katten. Hierna kochten we nog een aantal essentials voor de hike en aten we snel wat, want we moesten op tijd komen voor de briefing over de trek. De briefing duurde een uur en er werd veel info verteld, ook kregen we onze duffelbag. In het hotel pakte we snel onze spullen in want we moesten heel vroeg voor het begin van de hike.En savoir plus

  • Salkantay Trek dag 1

    5 août 2024, Pérou ⋅ ☁️ 5 °C

    Onze wekker ging vandaag onmenselijk vroeg, om 04:00. We werden met een busje naar het bedrijf van de hike gebracht vanuit waar we zouden vertrekken naar het beginpunt van de trek. We gingen in een busje samen met de 13 andere mensen uit onze groep. Het was een rit van ongeveer drie uur maar we maakten een stop voor ontbijt. Het zat erg vol bij de ontbijt plek omdat er in totaal vier groepen de hike gingen doen. We reden verder en kwamen aan bij het begin. Onze duffelbags werden verder vervoerd door paarden en muilezels. We maakte kennis met onze gids Julio, een hele grappige en aardige gast gast die veel interessante dingen te vertellen heeft over Peru en de omgeving. De wandeling begon met een zware klim omhoog van ongeveer twee uur waarna we uitkwamen bij het Humantay Lake. Het zou een super helderblauw meer moeten zijn, maar wij hadden slecht weer dus waren niet heel erg onder de indruk. We liep nog een uur of 2 naar beneden en toen kwamen we bij ons eerste camp aan, waar we eerst met zn alle lunchde. Hierna was het tijd voor een dutje in het hutje. Om 6 uur was het happy hour! Maar met thee, koffie en popcorn. Ook leuk. We kaarten wat met onze medehikers Blake, Veronick en Ronan. Een Nieuw-zeelander, een Canadees en een franstalige Belg. We kregen avondeten en gingen daarna alweer naar bed, want morgen gaat de wekker om 5.En savoir plus

  • Salkantay Trek dag 2

    6 août 2024, Pérou ⋅ 🌙 -2 °C

    De wekker ging veel te vroeg: 05:00. In de kou en donker rillend in onze slaapzakken werden we wakker. We pakten snel onze spullen weer in en gingen naar het ontbijt. Het begon al licht te worden dus we hadden prachtig uitzicht. Rond 7 begonnen we met de hike, maar wij deden het stuk omhoog te paard en muilezel omdat het gister best pittig was met de kortademigheid door de hoogte. Deze dag word door het lange stuk omhoog lopen ook wel de gringo killer genoemd. Gringo is een scheldwoord voor een wit persoon. Na een uur of 2 kwamen we aan bij de salkantay pass waar we de salkantay berg goed konden bewonderen. Salkantay mountain betekent savage mountain, hij word zo genoemd omdat het super stijl is en erg gevaarlijk is omtrent lawines. Bij de salkantay pass deden we een ritueel met Julio. We hielden ieder 6 coca bladeren omhoog en na een wens te doen begraafde we ze voor Pachamama. Pachamama is moeder aarde en is heel belangrijk voor de Quechua bevolking. Bij het offer deed Julio ook nog snoepjes, tabak en wijn. Ook vertelde Julio over de rangorde van het Inca volk. Peru staat natuurlijk bekend om "de inca's", maar er blijkt maar 1 inca te zijn: dat is de koning de inca's die wij leren op school zijn deel van het Tawantinsuyu . Onder de Inca heb je de familie van de Inca en de Andes priesters. daaronder het normale volk: de Quechuas. Na het ritueel was het tijd voor een groepsfoto en liepen we verder. Het was nog zo'n 6 uur naar beneden lopen tot het volgende kamp. We liepen een stuk met Julio waarin hij ons vertelde over zijn ayuhuasca trips. Hij zei dat het hem had geholpen bij het verwerken van zijn moeders dood en dat hij zijn spirit animal leerde kennen. Zijn spirit animal is een grote mug, het staat voor hem voor overleden mensen, geesten. Na een uur of drie kwamen we aan bij de lunchplek waar we aten en wat honden knuffelde. We begonnen weer aan de wandeling: de laatste drie uur van vandaag. Tijdens de wandeling vandaag zijn we van besneeuwde bergen naar het begin van de amazone gelopen, gek om zo'n overgang te zien. Eenmaal bij het kamp aangekomen deden we onze spullen in de hut en gingen we weer wat kaarten met de medehikers. Na het eten en wat biertjes was het tijd om te slapen: weer om 05:00 op.En savoir plus

  • Salkantay Trek dag 3

    7 août 2024, Pérou ⋅ ⛅ 25 °C

    Wederom begon onze dag om 05:00, maar vandaag stond er een stuk minder wandelen op het programma. Elke ochtend worden we wakker gemaakt door een felle zaklamp die in het hutje schijnt en met een kopje coca thee. De coca thee drinken we alleen niet, want echt lekker is het niet bepaald. Rond een uur of 7 begonnen we aan de wandeling, 4 uur maar vandaag. We liepen voornamelijk door de jungle, maar het is een hele andere jungle dan in Costa Rica omdat we in het Amazone hoogland zitten. We stopten af en toe omdat Julio dan weer wat interessants vertelde. Aan het begin van de wandeling stopte we even omdat Julio een soort mierikswortelachtige plant plukte zodat iedereen er goed aan kon ruiken, het was super scherp en je werd er zeker wakker van. Hij noemde het Andean wasabi. Ook legde hij ons uit waar het Andes kruis van de Quechua voor staat. Het is een kruis met 4 kanten, elk bestaand uit 3 'tredes'. Een kant staat voor de onderwereld, de middenwereld en de bovenwereld. Een kant staat voor de dieren die de wereld representeren: slang, een condor en een puma. Een kant staat voor wie je werkt/de verdeling van de oogst, voor jezelf, werken voor de Inca en voor de goden. De laatste kant staat voor liefde, kennis en werk. Ook stopten we nog ergens waar Julio onze gezichten verfden met sap van besjes, dus onze gezichten zaten vol met Inca tekens. Na nog wat geleerd te hebben over hallucinogene bloemen kwamen we na een uur of twee aan bij een pauzeplekje. Je kon er hele lekkere en goedkope avocado sandwiches en vers fruit halen zoals granadilla halen, wat een klein katje steeds probeerde te stelen. Na even in de zon te chillen gingen we verder met de wandeling, wat nog een makkelijke twee uur was. We eindigden bij een plek waar we wat cacaobonen en een shotje kregen en vanuit hier gingen we met een busje naar een lokale familie. Het waren koffieboeren, we gingen er leren over het proces van hoe zij koffie maken. We plukten wat bonen uit de bomen en kregen daarna het proces van het schillen, drogen en roosteren zonder machines te zien. Op het einde kregen we er natuurlijk ook een kopje koffie van. Het was super lekker dus we dronken er veel van en Luna kocht een zak bonen om mee te nemen naar Nederland. We gingen weer verder met het busje naar het nieuwe kamp, waar we deze keer in tenten slapen. We kregen een heerlijke lunch en vertrokken daarna naar hotsprings. Het was een uur rijden tot we er waren. De hotsprings waren alleen niet zo relaxing als ze klinken, het water was lauwig en het lawaai en drukte deed ons denken aan de waterval in India waar we in december waren met allemaal schreeuwende Indiers. Na de hotsprings dronken we nog wat met de groep en gingen we met het busje terug. Het busje was ineens veranderd in een partybus dus feestend gingen we terug over de hobbelige bergweggetjes. Bij het kamp aangekomen was het tijd voor avondeten en een Pisco Disco. Luna sloeg deze over want die begon zich ziek te voelen. Met nog wat nieuwe drankjes werd het kippenhok omgetoverd tot een echte disco. Simon leerde de groep over de echte Nederlandse gabber cultuur. Tot laat bleven Simon en Blake praten en dansen. Uiteindelijk kwamen we terug bij de tenten om nog wat slaap te krijgen.En savoir plus

  • Salkantay Trek dag 4

    8 août 2024, Pérou ⋅ ⛅ 20 °C

    Ook na de Pisco Disco ging de wekker weer om 05:00, helaas. Uit de tent zien we meteen onze favoriete kiwi in het gras liggen. Hij heeft de tent niet gehaald helaas, gelukkig gooide Veronick een slaapzak naar hem. Na het ontbijt scheidden onze wegen, Luna voelde zich nog ziek en ging een stuk met de bus met de spullen mee. Nadat de wandelaars rond 0630 waren vertrokken eerst nog een uur of twee wachten maar daarna was het nog een uurtje rijden naar de plek waar de wandelaars aan zouden komen om te lunchen. Er was niet veel, het was een kleine straat langs het spoor met een paar winkeltjes en restaurantjes. Nog een uur of drie wachten dus maar een lekker koffietentje gevonden en in de hangmat wifi en stroom getapt. Simon en de groep wandelaars gingen met een hard tempo de berg op. Julio zei 2,5 uur omhoog, maar door het nog resterende beetje alcohol in ons bloed waren we er na 1:45 uur. Boven was er een rust plek met cuy (cavia) en veel kippen. Ik at daar wat granadilla voor wat energie. Met wat meer energie gingen we verder. Julio zei 2,5 uur naar beneden maar we mochten gewoon nog een half uur stijl omhoog. Over de top van de berg begon het wat meer jungle te worden. Ik en Ronan zagen nog een glimp van een toekan. Na een kwartier kwamen we bij een open stuk met wat ruïnes. Vanaf daar hadden we het eerste zicht op Machu Picchu, wel heel ver weg nog. We gingen in de vervallen Inca huizen zitten voor wat geschiedenis les van Julio. De ruïnes waren een soort militaire plek voor Machu Picchu. Er waren nog 2 van dit soort basissen die in een driehoek om de religieuze stad staan. Deze plekken waren zo'n 10 jaar eerder ontdekt dan Machu Picchu zelf. We liepen weer verder naar beneden. Nu was inderdaad de 2 uur stijl omlaag die ons beloofd was. Onderaan moesten we een brug oversteken die niet veilig meer was. Er stond een bord met max 3 mensen en de brug bestond uit ijzerdraad en houten planken. Na nog een halfuur "Inca flat" te hebben gelopen, dat betekent op en neer over heuveltjes, zagen we Luna relaxen in de hangmat en gingen we met zn alle lunchen. Na een tijdje liepen we weer verder, Luna nu ook. Julio had gezegd dat het tourist flat zou zijn maar dat was een leugen, het was eerst nog een stuk steil omhoog. Eenmaal boven zei Julio dat het nog twee uur plat lopen was. Het platte klopte, de twee uur niet, het werden er 3,5. De route liep alleen maar langs het treinspoor richting Aguas Calientes, het dorpje in de buurt van Machu Picchu waar wij ook vannacht gingen verblijven. Het spoor liep door de jungle dus het was overal mooi groen maar de muggen die we niet hadden gemist uit Costa Rica waren er wel weer. Onderweg zagen we nog een mooie grote bruine vlinder, een groep parkieten en een heel leuk katje die ons een stuk achtervolgde. Na 3,5 uur kwamen we bij het hotel aan in Auguas Calientes. Helaas geen hutje of tent meer, maar ook fijn want een douche hebben we de afgelopen dagen niet gehad. We hadden nog even tijd om te chillen in de kamer, waar het warme douchewater helaas wel op was, tot we gingen eten. Het was alweer het laatste eten met de groep die de trek zo leuk maakte. Na het eten dronken we met een aantal mensen nog een biertje want morgen mogen we uitslapen, de wekker gaat om 05:20 ipv 05:00. Wat een fijne tijd.En savoir plus

  • Machu Picchu + einde trek

    9 août 2024, Pérou ⋅ 🌙 14 °C

    Helemaal fris en fruitig werden we wakker, tot 05:20 uitgeslapen. Nee helaas niet fris en fruitig, maar er stond wel wat vets op het programma: het wereldwonder Machu Picchu bezoeken. We hadden besloten om de bus omhoog te pakken zodat we langer konden slapen, de rest was namelijk al om 04:00 vertrokken. Samen met Julio vertrokken we. In de bus zagen we helemaal niks, het was super mistig, slecht teken voor ons uitzicht op Machu Picchu. Eenmaal boven moesten we nog even wachten en toen gingen we het park in. Er zijn verschillende circuits en begintijden en in Machu Picchu dus de groep was al opgesplitst, wij kregen met een klein groepje een tour van Julio door circuit 3. Julio vertelde over de geschiedenis van deze religieuze stad. Zo was de eerste expeditie in 1911 door een Amerikaan: Hiram Bingham. De eerste gids was pas 11 jaar oud en hij kreeg er één dollar voor. De man vond in Machu Picchu meer dan 100 mummies, waarvan 80% vrouwen. Dit kom dus beteken dat er alleen vrouwen mochten komen. In Machu Picchu zijn een paar tempels te vinden, zo is er de tempel voor Pachamama, moeder aarde, de tempel voor de zon en de tempel voor de condor. Machu Picchu zelf is eigenlijk al de tempel van de condor, het is namelijk in de vorm van de condor gemaakt, net zoals Cusco in de vorm van een puma is gemaakt. De enige van de drie belangrijkste dieren die er mist is de tempel van de slang. Volgens Julio zou dat El Dorado kunnen zijn. Machu Picchu representeert ook de vier elementen. De tempel van Pachamama is aarde, de tempel van de zon is vuur, alle kanaaltjes zijn het water en Machu Picchu zelf is lucht. Julio liet de verschillende bouwstijlen zien van de Incas, je had voor de normale huizen de rustica met cement en voor de tempels een veel gladdere bouwstijl zonder cement. Alles was aardbeving proof gemaakt. De huizen van de Inca, de koning, waren gemaakt met veel hogere deuren en bedden van meer dan 2 meter. Dit omdat ze groter waren dan het normale volk en in het bed moesten ook de prostituees liggen. Delen van Machu Picchu zijn gerestaureerd, dus sommige delen van huizen zijn door de Incas gemaakt en sommige delen zijn later gerestaureerd. Je ziet bij deze huizen dat het deel dat door de Incas is gemaakt veel netter is dan dat wat later is gerestaureerd. Na de tour namen we afscheid van Julio en bedankte we hem voor de fantastische week. Met Blake en Veronick liepen we nog een stukje tegen de richting in om naar een ander deel van het park te gaan. We hadden namelijk ook tickets voor de Gran caverna, maar we hoorde van een gids dat dat heel glad en gevaarlijk was. We besloten een wat veiliger rondje te doen, terwijl Blake op zn slippers toch ging. Met zn drieën klimmen we de huchuy Picchu (Picchu betekent berg) op voor uitzicht. Bovenop zagen we naast een hond ook een mooi Machu Picchu. We hadden net geluk want de wolken waren boven Machu Picchu perfect opgeklaard. Na wat fotos te maken gingen we terug naar Aguas Calientes. Met Veronick aten we nog wat en liepen we door de markt, voordat we van haar afscheid namen. We zochten Ronan op om nog wat te drinken voordat onze trein ook ging. We hadden de 360° trein, een trein met livemuziek, hapjes en een 360° uitzicht. Helaas waren we zowat de enige die 5 dagen hadden gewandeld. Terwijl iedereen jolig werd en de muziek harder ging, wilde wij alleen maar rust en de oogjes dicht. Het uitzicht was ook wel een beetje overdreven in de folder, het raam was alleen wat groter en als snack kregen we drie soepstengels. Na een uur of twee kwamen we aan in Ollantaytambo, waar een transfer op ons wachten. Met Ronan gingen we op weg naar Cusco bespreken wat voor drank spellen we gingen doen als we elkaar weer zagen. In Cusco brachten we snel de duffel bags naar het kantoor en gingen we naar het hotel. Daar bestelde we via de roomservice nog wat te eten en gingen slapen.
    Quizvraag:
    Wanneer is Machu Picchu ongeveer verlaten?
    A) 550 n.cr
    B) 100 b.cr
    C) 1110 n.cr
    D)1580 n.cr
    E) 1650 n.cr
    F)1850 n.cr
    En savoir plus

  • Back in cusco

    10 août 2024, Pérou ⋅ ☀️ 20 °C

    Wat was het heerlijk om te slapen zonder dat er een wekker ging. Helaas zat het vroege opstaan van de afgelopen dagen nog een beetje in ons dus echt uitgeslapen hebben we niet. Wel hebben we nog lang in bed gelegen. Rond een uur of 12 gingen we naar de stad. We ontbeten bij een plek waar we al meerdere keren geweest waren, en waar ze geweldige pokebowls hadden. Met een te volle buik liepen we verder. We moesten nog een shirt van het kantoor op halen waarop stond Salkantay survivaler. Trots gingen we naar een klein marktje om helemaal Peruaans te worden. We kochten allebei een mooie Peruaanse trui en een poncho. We liepen wat verder door de stad en kwamen terecht op een binnenplaats met 2 loslopende alpacas en een lama. In het zonnetje en als echte Peruanen hebben we ze een tijdje lopen aaien en knuffelen. Ondertussen had Ronan ons geappt of we wilde afspreken in een grote overdekte markt. Het was nog een tijdje zoeken voor we hem en Veronick tegenkwamen. De markt hadden we toen al een beetje uitgespeeld. We hadden zelfs al de dieren feutussen gezien voor Quechua rituelen. We spraken met nog wat andere mensen af op een dakterras om de zonsondergang te kunnen zien. Helaas was die achter een berg. Wel aten we voor het eerst Cuy chacado oftewel gebraden cavia, niet zo lekker als gehoopt. We gingen weer even terug naar het hotel voor de sauna, om later weet terug te gaan naar de stad om te dansen. We ontmoette Blake, Ronan, Megan en Janelle in een Peruaanse tent met live muziek. We dronken wat en danste wat tot we wat döner en falafel gingen eten. Met vette gevulde buiken gingen we naar Chango, de grootste club van de stad. In de club was het een groot feest, iedereen was wild aan het dansen en het was heel gezellig. Tot laat hebben we met onze vrienden staan dansen, tot we moe naar huis gingen en afscheid van ze namen.
    Trouwens hoeveel betaal je ongeveer voor een cocktail tijdens happy hour?
    En savoir plus

  • Op naar Lima

    11 août 2024, Pérou ⋅ ☁️ 17 °C

    Nogal gaar van gisteravond werden we optijd wakker, want vandaag moesten we naar Lima vliegen. Helaas al het begin van onze lange terugreis, konden we maar langer blijven. Op het vliegveld zagen we bij de security een grote poster met allerlei mensen die gezocht worden en waar je een beloning voor kreeg, het waren voornamelijk femicideplegers. Er stond op hun hoofden wel een stuk lagere beloning dan op die van drugssmokkelaars, ook gek. Het was maar een uurtje vliegen en we hadden zelfs gratis extra beenruimte gekregen dus het was een prima vlucht. Eenmaal bij Lima pakte we een taxi naar ons appartement, die een beetje tegenviel maar het zijn maar twee nachten. Na de spullen gedropt te hebben haalde we een eclair, een klein broodje en een zak chips voor lunch want we waren moe en wouden in bed liggen. Dat deden we tot in de avond. We hadden allebei vreselijk veel zin in sushi en hadden een plek gevonden waar we voor 13 euro pp onbeperkt sushi konden eten dus dat was perfect. De sushi was erg lekker dus met gevulde magen strompelde we terug en gingen we slapen. Morgen is helaas onze laatste echte dag in Peru.
    Quizvraag:
    Hoeveel talen worden er officieel gesproken in Peru?
    A) 15
    B) 1
    C) 1500
    D) 3
    E) 100
    En savoir plus

  • Dagje Lima

    12 août 2024, Pérou ⋅ ☁️ 16 °C

    Vandaag was het weer tijd om goed uit te slapen dus we gingen pas laat de stad in. Tijd voor ontbijt was al voorbij dus we gingen maar gelijk lunchen. Vlakbij het hotel was er een kiprestaurant, een van de vele hier. Het schijnt iets te zijn wat je hier moet geprobeerd te hebben en hier stond 's avonds steeds een lange rij. Simon nam de typische pollo a brassa (gebraden kip), het was heel lekker voor gebraden kip. Luna nam gebakken rijst met kip, lekker, maar niet bijzonder. Hierna begon onze shoppingspree. Onderweg naar een winkel kwamen we in een park terecht met heeeeel veel katten. Het was echt geweldig en ook goed voor de katten, overal stonden etens- en drinkbakjes en plekken om te slapen, ook kon je elke kat adopteren. Na een tijdje katten geaaid te hebben konden we echt beginnen. Al snel zagen we een winkel wat op high fashion leek, maar vrij goedkoop was. Ze hadden allerlei gekke en kleurrijke kleding. We liepen verder en kwamen bij de volgende leuke winkel, hier begonnen onze (vooral Luna's) portemonneen het al te voelen. Het ergste moest nog komen. Iets verderop was er een klein vintagewinkeltje maar met alleen maar leuke dingen en voor Nederlandse begrippen erg goedkoop. Voor een winkel van 2 bij 3 meter hebben we er erg veel tijd gespendeerd. Nu was het tijd om een drankje te drinken voordat Simon eindelijk zijn lang verwachte massage kreeg. Luna hoefde geen massage dus we vonden een spa waar ze ook manicures deden. Simon kwam helemaal zen terug en Luna's nagels waren nog nooit zo mooi geweest. Tijd voor het laatste diner in Peru. We hadden een leuk restaurantje uitgezocht waar we een soort Peruaanse stoofpot, cheviche en chicahrones aten. De stoofpot was niet heel lekker maar de rest wel. Na lekker gegeten te hebben gingen we opweg om nog een aantal souvenirs te kopen en onderweg kwamen we nog een kattenpark tegen, geweldig. Hierna was de laatste avond in Peru dan echt voorbij
    Quizvraag!
    Welke kleur heeft Luna haar nagels laten lakken?
    A) rood
    B) paars
    C)zwart
    D) panterprint
    E) zebraprint
    En savoir plus

  • Weer costa rica

    13 août 2024, Costa Rica ⋅ ☀️ 23 °C

    Rond een uur of 8 was het tijd om wakker te worden en onze spullen te pakken. We leverde de sleutel in en gingen met een uber naar het vliegveld. Op het vliegveld bleek onze tassen te lang te zijn, waardoor het een beetje onduidelijk was. Toen ook nog iemand zei dat we een ticket moesten invullen wisten we even niet wat te doen. Gelukkig was die ticket niet voor ons en de tassen gewoon prima, we konden door. We wachtte even op het vliegveld en stapte het vliegtuig naar Costa Rica in. Na 4 uur vliegen kwamen we weer aan in het prachtige land. We konden alleen geen taxi vinden of uber regelen want dat is blijkbaar illegaal hier. Uiteindelijk hadden we een veel te hoge prijs afgesproken, maar we konden in iedergeval gaan. Het zou een kwartier rijden zijn alleen werd het meer dan een halfuur. De taxi chauffeur vond ook dat de afgesproken prijs niet klopte dus werd het nog meer. Na wat herrie schoppen gaven we op. We betaalde m, scholde m uit en liepen weg.
    Het was al etenstijd, dus gingen we op pad naar ons laatste avondmaal. We bestelde veel te veel eten, wat we nauwelijks opkregen. Rollend gingen we terug om nog even in het zwembad te gaan. Met een beetje verdriet dat de reis ten einde is gingen we slapen. We zeggen steeds dat we terug komen dus dat moeten we maar een keer doen.
    Ff hoeveel meer betalen we voor een taxi in Costa Rica? In peru betalen we gemiddel 2,50 per rit van 10 minuten.
    En savoir plus

    Fin du voyage
    15 août 2024