Ubud - Amed

Tijd om weer te gaan verkassen. Vanmorgen ons laatste decadente ontbijtje genuttigd en de rugzakken weer volgepropt. Inmiddels is er wat spul bij gekomen dus we woekeren met de beperkte ruimte! Maar uiteindelijk gaan de ritsen dicht en kunnen we gaan! Tis moeilijk te geloven dat we hier inmiddels al weer een week zijn trouwens!

De rugzak van Talin weer voor haar geplaatst en die van mij op de rug. Oortjes in, Google Maps instellen en karren maar! Aangezien zowel Google als Maps.me moeite lijken te hebben met grotere afstanden (we hebben t over 30km...), knippen we de route op in kleinere stukjes. De eerste "stretch" gaat naar Sidemen.

Zoals we inmiddels wel weten is Ubud en directe omgeving een enorme chaos en het is fijn om verder van de stad weg te gaan. We willen op de "gele wegen" terecht komen. Dit moeten de kleinere weggetjes zijn waar het zo fijn sturen is en hopelijk minder druk! Toch blijven we nog een tijdje op de (rode) hoofdweg en op een gegeven moment rijden we achter een man op een scooter die op de passagiersplek een levende kip met snelbinders heeft vastgebonden. Het beest kijkt ons telkens aan met een blik van: "zeg er eens iets van!" Ik denk dat de kip inmiddels óf in de soep óf als Ayam Saté is geeindigd.... R.I.P.

Na nog wat kilometers komen we inderdaad op de gele weg terecht en het mooie sturen begint! Prachtige rijstvelden en het begin van de Balinese bergen schuiven links en rechts langs ons. Genieten! Toen we even stilhielden voor een foto kwam er een lokale vrouw naar ons toe die een heel verhaal in rap Balinees tegen ons begon. Engels was haar volkomen vreemd en ons Balinees is best roestig, dus dat werd m niet... Je zou toch zeggen dat de conversatie dan redelijk snel ophoudt.... Maar niet voor deze vrouw. Als praten pudding was, was zij Dokter Oetker! Het hield niet óp! Ze smeerde ons een soort mandarijn en een bananenkoekje aan, maar wij hadden alleen groot geld (biljetten van RP 100.000,-) bij. Uiteindelijk nog ergens € 0,50 getoverd en zo goed en kwaad als t ging afscheid genomen van de plaatselijke Eucalipta.... Het eten was overigens echt ranzig!

De goede asfaltweg hield abrupt op en ging over in een keienweg die naar boven en beneden voerde. Wat een verschrikking! Ik vond t niet tof en Talin al helemaal niet! En het duurde een behoorlijke tijd voordat deze "highway from hell" weer in asfalt over ging. We genoten werkelijk van dit biljartlaken (althans voor ons gevoel...) en door de inspanningen had Talin al best honger gekregen. Opeens doemde er een Warung op langs de weg en ik nam voor lief dat t weer zo'n Organic schuur was.... Het restaurant was gelegen aan een schitterend rijstveld en ons uitzicht was dus fenomenaal! Een tafeltje verderop zat een Westers stel waarvan de man in (voor onze oren) vloeiend Indonesisch een gesprekje voerde met 1 van de serveersters. Nadat ik m daarvoor complimenteerde hadden wij ook een leuk gesprek. Hij kwam uit de USA (California) en zij kwam uit Finland. Dus Talin had ook meteen een aanknopingspunt. Zij waren hier al veel langer en hadden elkaar tijdens de reis ontmoet. En wat bleek: zij waren ook op weg naar Amed! Wellicht dat we hen nog tegenkomen.... Na de Nasi en de Mie werd t tijd verder te rijden.

Amlapura (oostkust) in Google Maps geklopt en gaan! Na kilometers rijden, een tankstop en nog een stukje, kwamen we op een rotonde die mij enigzins bekend voorkwam. Verderop een huis dat ik herkende en een auto die ik al eerder had gezien. Stoppen dus en erachter komen dat Google om wat voor reden dan ook ons in een rondje had laten rijden. Kunnen we dus ook niet vertrouwen!!! Grrrr.... Oplossing bleek simpel: 4km terug naar de rotonde en dan rechtsaf... We wilden op de kustweg terecht komen die erg mooi moet zijn. En dat wassie ook! Wauw! Steil omhoog, steil naar beneden, met de nodige haarspeldbochten, geweldig! Ik denk dat MC De Fendert hier een geweldige tocht zou kunnen rijden! Schitterende uitzichten over groene velden en daarachter de zee, tientallen vissersbootjes op t strand, etc.... Nog even wat gedronken bij "Smiling Buddha" met een uitzicht over zee en vervolgens in Amed en bij ons hotel aangekomen. Wederom prachtig! Mooie openbare ruimten, bar, zwembad en direct aan het strand! De kamer is ook weer mooi, met als bijzonderheid een buitenbadkamer! In je blote pielemuis buiten onder de douche.... hahaha...

Eerst zwemmen en een beetje bijkomen. Vanavond gewoon in het restaurant van het hotel gegeten. Ik bestelde de Saté en kreeg een tafel bbq met een echt houtskoolvuurtje daarin en de spiesjes erop. Heel grappig en erg lekker. Talin had de garnalen die ook verrukkelijk waren. Morgen gaan we voor het eerst snorkelen. Om 10 uur hebben we een boot met chauffeur gehuurd die ons naar de mooie plekjes zal brengen! Alvast weltrusten!Read more