Mtvino: Slapen bij de Wijnboer

Vanuit het grensgebied met Azerbaijan rijden we richting het noorden. We volgen eerst een heuvelkam en daken daarna een vallei in, waar veel notenbomen en wijngaarden staan. We hebben een hotel geboekt bij een wijnboer, een paar kilometer van de grote weg af. Als we daar aankomen is het binnen in het pand een grote bende, overal staan spullen opgeslagen. Ze kijken ons aan alsof we totaal verkeerd zijn. Na wat navragen worden we toch verwacht en gaan naar onze kamer gebracht op de bovenste verdieping. Het ontbijt is om 10 uur, na stevig onderhandelen wordt dit 7.30 uur ivm onze vlucht van morgen.

Het is warm op onze kamer, doordat er geen andere gasten zijn, kunnen we gelukkig de ramen op de gang openzetten, waardoor er een flinke wind door het gebouw waait. In het dorp op 5 minuten rijden spuiten we eerst de auto af in de wasbox, die heb je hier echt in ieder dorp. We stoppen bij het plaatselijke restaurant, waar een aardige mevrouw in goed Engels vraagt wat we willen eten. Het is onze laatste avond in Georgië en we nemen alles wat we tijdens de reis lekker zijn gaan vinden. We jaren de foto's voor zich spreken.

Terug in het hotel pakken we onze spullen in en daarna barst een hevig onweer los. Het hagelt keihard grote stenen en blijkbaar zijn de ramen niet bestand tegen de grote hoeveelheid water. Het loopt overal langs de kozijnen naar binnen toe. Die avond onweert het nog uren. De wijnboer doet zaken met de Chinezen, in de vergaderruimte naast onze kamer liggen de jaarcijfers en afgesproken prijzen. Veel krijgt hij niet per liter.Читать далее