India: Ladakh

We krijgen een simpel, maar smakelijk ontbijt in het pension en kletsen nog wat met de de eigenaar. Dit gedeelte van het dorp lijkt helemaal herbouwd te worden, overal zie je mensen bezig aan nieuwe gebouwen. De weg naar Kargil is constant opgebroken, dan hebben we weer een stukje asfalt, dan hobbelen we weer een stukje en het schiet totaal niet op. Er zijn wederom veel mensen op straat en veel schoolkinderen die naar school lopen. Allemaal zwaaien ze enthousiast naar ons.

Kargil is de grote stad van de regio en ligt in een vallei tegen de bergen geplakt. Zoals eerder gezegd is er veel te doen om deze regio sinds de onafhankelijkheid van Pakistan en India van het V.K. Beide landen maken aanspraak op de regio's Kashmir en Ladakh en het is al meerdere malen oorlog geweest. In 1998 zijn Pakistaanse muhajadeens Kargil binnengevallen en hebben de stad bezet. Dit is daarna hard neergeslagen door het Indiase leger. De zogenoemde Line of Control is de onofficiële grens tussen beide landen. Ook met China ligt India in de clinch over grensgebied in Ladakh, ook daar wordt af en toe over en weer geschoten.

De LoC ligt hier enkele kilometers voorbij Kargil. We rijden door de buitenwijken van de stad en slaan de hoofdweg van Ladakh op. Al snel rijden we de stad uit, de valleien staan vol met populierenbomen en kleine dorpjes. Bij Mulbekh rijden we naar de top van een heuvel, hier staat een klooster en heb je prachtig uitzicht over ee vallei beneden en de grillige bergen erachter. Beneden staat nog een kleine tempel en een 10 meter hoog Buddha beeld welke in de 8e eeuw is uitgehakt.

Hierna rijden we verder over 2 bergpassen van 3700 en 4100 meter naar Lamaruyu. Ook hier zien we bij iedere plaats een grote legerbasis, op de passen staan militairen met communicatie apparatuur. In Lamaruyu gaat de weg flink omlaag, we passeren een groot Tibetaans klooster welke op een heuveltop ligt. De heuvels bestaan hier uit een lichte kleisoort en doet denken aan een maanlandschap.

De weg duikt daarna letterlijk naar beneden en canyon in, we hebben zelden zo'n afdaling meegemaakt (zie film), het is werkelijk prachtig. Als we de canyon uitkomen rijden we verder langs een van de grote rivieren van India, de Indus en komen dan uit in Khalsi. Iemand belt het hotel waar we willen slapen, blijkbaar is het seizoen over en kun je er alleen zo terecht.

De eigenaar is er met 5 minuten en neemt ons mee via een lange steeg naar het hotel. Deze ligt mooi langs de rivier en heft een grote binnentuin. Ze serveren geen eten meer, al het personeel is tot april volgend jaar naar huis, dus hij regelt bij een restaurant dat we kunnen dineren en ontbijten.Baca lagi